Hoewel ik de wekker op half elf heb gezet, heb ik wekdienst om tien uur. Of Sammy aanwezig is? Het blijkt iemand te zijn die verkeerd verbonden is. Ik stap uit bed en bereid me voor op het telefoontje naar PostNL. Tot mijn verbazing wordt mijn klacht erg serieus genomen. Ik heb in 2012 al eens geprobeerd een klacht in te dienen maar heb dan niet het gevoel dat ik gehoor krijg. Ze noteert alle klachten en zoekt voor mij de 3S-code op. Terwijl ze dat doet, vertelt ze me dat de postbode het pakket een kwartier geleden heeft afgeleverd op het postkantoor. Als blijkt dat hij het een dag thuis heeft gehad, kan in principe ontslag volgen? Kort na beëindiging van het telefoongesprek stap ik op de fiets naar Havelte en kan jullie zodoende vanavond de eerste zes presenteren. Het zijn er overigens twaalf en dus is het met twee 'Singles round-ups' te behappen. Met de Franse single begin ik er een hard hoofd in te krijgen. Misschien dat ik die binnenkort op een ander adres ga bestellen.
* The Blossoms- Touchdown (UK, Mojo, 1972)
Ik ontvang de 's middags het vorige pakket van Mark en ga die avond naar De Buze in Steenwijk. Als ik thuis kom, zie ik dat Mark deze van The Blossoms heeft geadverteerd op zijn Facebook-pagina. Er staat een linkje bij naar een Youtube-video, maar deze werkt niet in Nederland. Ik zie het vaker de laatste tijd: Het zijn veelal platen die gelieerd zijn aan Warner Bros. die plotseling niet zijn te bekijken of te beluisteren in Nederland. Ik ontdek al snel dat Mark de Engelse Mojo aanbiedt en ik heb het gevoel dat ik hier geen buil aan kan vallen. Goed ingeschat! Hij prijst in eerste instantie de b-kant aan: 'It's All Up To You'. Toch lijk ik vandaag het meest te zwichten voor 'Touchdown' op de a-kant. Het is niet heel ver verwijderd van de jaren zestig-Northern Soul, alleen dan met een iets moderner geluid (keurig uitgebalanceerd stereo) en met crossover-invloeden. Ik ben sowieso erg zwak als het komt tot Mojo-persingen. Ik zal beide kanten nog even verder op me in moeten laten werken voordat ik kan besluiten welke mijn ultieme favoriet is.
* Tony Borders- I Met Her In Church (US, Revue, 1969)
Vriend Greg Belson waarschuwt ons voor het fenomeen: Als je daadwerkelijk platenlabels gaat verzamelen, eindig je op een punt waar je kapitalen neer legt voor een plaat om de catalogus compleet te krijgen zonder dat het deuntje het bedrag echt waard is. Ik pretendeer dus evenmin dat ik de Revue-catalogus compleet wil hebben en toch hebben we hier opnieuw te maken met een platenlabel waar ik hebberig van word. In geval van Tony Borders biedt Revue de nationale distributie, beide opnames op de single zijn gemaakt voor het legendarische Quinvy-label. Dat je het soms verkeerd kan inschatten, blijkt bij de Revue-single van Jimmy Coleman. In geval van Tony Borders zou ik het meteen een Southern Soul-plaat noemen, hoewel Revue in Hollywood is gevestigd en Coleman bijvoorbeeld uit Detroit komt. 'I Met Her In Church' is geschreven door de heren Dan Penn en Spooner Oldham en wordt oorspronkelijk uitgevoerd door The Box Tops. De versie van The Box Tops heeft eveneens een gospel-koor in het refrein waar Borders' versie een aanvaring krijgt met 'My Special Prayer' van Percy Sledge. De b-kant, 'What Kind Of Spell', is geschreven door Borders zélf en is meer rauwe Southern Soul. De laatste is vooralsnog mijn favoriet hoewel het gewoon een solide 'double-sider' is.
* Otis Clay- Messing With My Mind (US, Echo, 1980)
Wellicht dat we morgen opnieuw gaan horen van Otis Clay? De collectie singles van de man breidt langzamerhand uit. 'Messing With My Mind' stamt uit dezelfde tijd als zijn versie van 'The Only Way Is Up', maar is daarentegen een stuk zonniger geprijsd. Jammer dat dit exemplaar ernstig heeft te lijden onder 'distortion' van het styreen. Vaak is één kant dan 'schoon', maar hier knettert het aan twee kanten. 'Messing With My Mind' is niets minder dan 'The Only Way Is Up', maar is op deze single het aanhoren niet waard. Op de b-kant staat de ballad 'Check It Out' en deze is ietsje beter qua 'distortion' maar duidelijk niet de kant waarvoor ik de single heb gekocht. Ik heb even rondgekeken op Discogs en mijn maat in Wenen heeft een beter klinkend exemplaar voor relatief weinig in de aanbieding. Binnenkort dus een 'upgrade' van deze single.
* Tyrone Davis- Happiness Is Being With You (US, Dakar, 1973)
Deze single heb ik reeds maanden geleden gereserveerd maar wordt per abuis verwisseld met een andere single in het laatste pakket. De andere single is inmiddels retour gegaan naar Engeland en vandaag kan ik eindelijk Tyrone Davis ontvangen in de koffers. Het is een promo met hetzelfde nummer in mono op de keerzijde. Hoewel het intro even doet vermoeden alsof het gaspedaal diep wordt ingedrukt, ontpopt het nummer zich tot een midtempo crossover-'floater'. Kenners zijn het er over eens: Het is één van de betere Tyrone Davis-platen uit deze periode. Mark vraagt niet veel voor deze promo en voor die prijs wil ik er wel aan gaan wennen.
* Mamie Galore- Special Agent 34-24-38 (US, St. Lawrence, 1965)
Als ik vijf jaar geleden 'It Ain't Necessary' aan de collectie toevoeg, heb ik het liedje al té vaak gehoord op de mp3-speler. Toch ben ik precies op tijd geweest. Met name de b-kant is erg in trek geworden bij de crossover-dj's en dat maakt dat de prijzen aardig zijn gestegen. Toch staat de single sinds enige maanden in de reserve-Blauwe Bak. Een jaar geleden komt 'This Time Tomorrow' bij me wonen en nu ben ik recentelijk gevallen voor dit 'Special Agent 34-24-38'. Het is een nummer dat, in tegenstelling tot 'It Ain't Necessary', ondergewaardeerd is in de soul-scene en desondanks barst van de Northern-potentie. Zoals jullie weten heb ik het een beetje gehad met de Northern Soul, maar heel soms is daar zo'n liedje dat me opeens weer helemaal grijpt en dat is het geval bij deze van Mamie Galore. Deze komt gewoon weer in de koffer te staan en wellicht dat ik eens moet overwegen om 'It Ain't Necessary' ook weer toe te laten tot de koffers. Mamie Galore mag weer!
* Milt Matthews- All These Changes (US, Bryan, 1974)
Een ander geval van 'wordt vervolgd'? Volgens een ander lid van de Facebook-groep van Mark heeft de 'issue' een uitstekende b-kant en bovendien zie ik dat de single in 1975 in Engeland is uitgegeven op London. Dit is echter opnieuw een promo met de mono-versie op de b-kant. En dat is tweemaal 'seventies soul' op zijn best! Het wordt niet laat vannacht. We staan nog maar aan de poort van de hittegolf en ik ben nu al ontzettend moe van de warmte. Dat kan nog iets worden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten