,,Ik zit weer op schema!", roep ik dinsdagavond bijna letterlijk uit vanachter de computer. Dan wordt het woensdag. Ik ben rond een uur of tien in Steenwijk en ga op pad met de post. Gelukkig is dat rond het middaguur rond en hebben mijn collega's geen hulp nodig. Ik fiets naar huis en zoek de slaapkamer op voor een paar uur verkoeling en slaap. Vroeg op de avond word ik wakker, eet een beetje en maak dan een blokje rond Uffelte. Eenmaal thuis vallen de ogen bijna dicht. Het is tien uur als ik ga liggen en ontwaak donderdagmorgen om acht uur. Gisteren was mijn moeder jarig en zo spendeer ik de hele dag in Friesland. Nu ook weer goed geslapen, maar nu...? Over een anderhalf uur moet ik in Meppel zijn, maar iets vertelt me dat ik de fiets beter in de schuur kan laten staan. Het is een risico want het krediet op de chip-kaart is na gisteren bijna op en toch denk ik dat ik straks met de bus naar Meppel ga. Vanavond de aflevering van 'Het zilveren goud' en ik heb nu eerst wel even tijd voor de 'Eretitel'. Dat is driemaal 'I Want Your Love' met ook nog een kleine herinnering uit 1993!
3. Transvision Vamp (1988)
Het plaatje brengt het in 1988 in ons land slechts tot een 23e plek. Het kan dus gebeuren dat je zoiets hebt 'gemist'. Ik denk dat alleen de Vara en de KRO hun vingers durfden te branden aan dit eigenwijze plaatje? Ik herinner de naam Transvision Vamp in eerste instantie van een vernietigende recensie in het Veronica Magazine in 1990. De Vamp heeft dan net een nieuw album uit waarvan geen spaander heel wordt gehouden. Het is rond dezelfde tijd dat ik 'I Want Your Love' voor het eerst hoor. Om in de sfeer van 'Het zilveren goud' te blijven: In Denemarken. Een jukebox in een cafetaria in Brande. De single heb ik sinds 2010 in mijn bezit en, ja, het is dertig jaar later nog altijd een knalplaat, maar de concurrentie is zwaar in deze 'Eretitel'. De derde plek is vandaag het hoogste gegrepenvoor Transvision Vamp.
2. Chic (1979)
Als ik in de jaren 2004 tot en met 2006 flink boodschappen doe in de partij singles van de vroegere Steenwijker discotheek 'Chez Jean', zijn de singles van Chic allemaal voor mij. Ik leer van de vroegere dj dat ze een 'extra mannetje' achter de draaitafels hebben die de platen uit de hoesjes haalt en ze na afloop meteen terug stopt. Waar platen met een discotheek-verleden meestal smaken zoals ze kraken, zijn deze singles in een uitzonderlijke staat. De fotohoesjes zijn daarentegen vaak wel beschadigd. Van de Chic-singles is 'I Want Your Love' meteen een favoriet en is dat jaren later nog steeds. De plaat had met gemak op nummer 1 kunnen staan maar... dan speelt een kleine herinnering op en is het opeens passend om The Pretty Things bovenaan te zetten.
1. The Pretty Things (1965)
Buiten een paar optredens in De Buze ben ik in vijf jaar niet meer naar een concert geweest. Het is net als met bier en kroegbezoek... Ik ken mensen die nog steeds niet moe zijn van de alcohol of het hangen in een café, maar ik heb teveel gehad door de jaren heen. Hetzelfde geldt voor concerten. Zo zie ik eerder dit jaar dat Bedouine gaat optreden in Utrecht. Ik geef op Facebook aan 'belangstellend' te zijn, maar weet op voorhand het antwoord: Ik ga tóch niet. Ik toon eveneens een lichte jaloezie als ik zie dat vrienden naar de afscheidsconcerten van The Pretty Things zijn geweest. Video's laten zien dat The Pretties anno 2018 op een... euh... prettige manier 'gedateerd' klinken waardoor je nog steeds de geest van het jaren zestig-werk mee krijgt. Maar dan opnieuw: Ik ga niet meer naar concerten en dus ga ik evenmin sentimenteel doen over The Pretty Things. Elpees spelen nauwelijks een rol in mijn platencollectie en met cd's is het helemaal bedroevend. Het moet juni of juli 1993 zijn geweest. Ik ga op een dinsdagochtend naar Sneek, rondje langs de uitzendbureaus, en ga over de markt op het Grootzand. Tot slot kijk ik bij Looper in de uitverkoopbakken en vind daar 'Get The Picture' met bonustracks voor een ouderwets tientje. Ik ga mezelf geen 'superfan' noemen. 'S.F. Sorrow' zal in 2009 een belangrijke rol spelen. 'Get The Picture' is in eerste instantie zeer welkom dankzij 'Cry To Me' en zal later voor mij het gevoel van 'een betere platenzaak' oproepen. Dit is het soort van album dat je achter de toonbank hoort terwijl je diep in de kratten aan het graven bent. Omdat het dus iets meer dan een kwart eeuw is sinds de aanschaf van 'Get The Picture' (welke, denk ik, al vijftien jaar geleden het asvat is in gegaan) en als eerbetoon aan de legendarische band die straks niet meer bestaat, zet ik 'I Want Your Love' van dat album bovenaan de 'Eretitel'.
Volgende week moest ik maar wat knalvuurwerk afsteken? Ik heb namelijk geen geld om munitie te kopen voor mijn geweer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten