Eretitel: 'Thank You'

Soul-xotica is nog nimmer zó gestructureerd geweest als dat het tegenwoordig is. Ik heb een denkbeeldige agenda in het hoofd en aan de hand daarvan kan ik de nabije toekomst van Soul-xotica 'voorspellen'. Vandaag de 'Eretitel' die ik gisteren had moeten publiceren plus het eerste deel van de 'Singles round-up'. De Gele Bak Top 100 in het weekend, maandag het tweede deel van de 'Singles round-up', dinsdag de Week Spot, woensdag 'Het zilveren goud', donderdag de 'Eretitel' en vrijdag het derde deel van de 'Singles round-up'. Kort gezegd hoef ik me pas op maandag 16 juli weer druk te maken over wat ik zal gaan schrijven. Het komt mooi overeen met mijn dagelijkse beslommeringen, ik heb het in tijden niet zo druk gehad met de post als tegenwoordig en dat geeft een stuk voldoening. Zo gezegd ga ik vandaag beginnen met de 'Eretitel' en dat is driemaal een 'Thank You'.

3. Sly & The Family Stone (1969)
Ik ben in april 2010 al een maand 'wat aan het klooien' als ik beslis dat ik nu eens écht dagelijks moet gaan publiceren. Ik heb per slot van rekening al drie volgers op dat moment? Goed beschouwd is 11 april een extra 'verjaardag' van Soul-xotica. In februari en maart heb ik al de eerste 'Weekplate' gedaan ter ere van de eerste verjaardag van Soul-xotica, maar wil nog steeds 'iets anders' doen op 11 april 2011. Ik heb het overdag zelfs al vorm gegeven als ik 's avonds het nieuws krijg te horen dat 'heit' is overleden. In december 2009 wordt kanker vastgesteld bij vader en meteen in het nieuwe jaar horen we eveneens dat het niet te genezen is. Toch gaat het op het laatst nog best snel! Ik verwacht in eerste instantie dat Soul-xotica een tijdje plat zal liggen, maar het publiceren voelt erg 'natuurlijk' aan. Alleen de dagen rond de begrafenis laat ik het blog even varen. De zondagmorgen ná de begrafenis heb ik opeens inspiratie en schrijf dan het bericht 'Carpe Diem'. Dat kunnen jullie bij zaterdag 16 april 2011 terug vinden. Het is dan nog mogelijk om berichten te 'reserveren'. Door een concept op te slaan en die op een later tijdstip aan te passen, kun je nog steeds op de betreffende datum publiceren. Dat lukt inmiddels niet meer. Als illustratie gebruik ik het hoesje van 'Thank You' van Sly & The Family Stone. In de concurrentie met de overige twee dankbetuigingen moet het vandaag tevreden zijn met een derde plek.

2. Dido (1999)
Ik heb het heus geprobeerd en zelfs meerdere malen, maar rap wil er bij mij niet in. De uitzondering op de regel is dan weer het progressieve gezelschap Dälek en dan heeft het weer te maken met de eigenzinnige sample-keuze. Het Amerikaanse gezelschap put inspiratie uit de Krautrock-bands van de vroege jaren zeventig. Als ik in 2003 op de Rembrandtstraat kom te wonen, krijg ik te maken met bovenburen. Het is een duplexwoning en ik heb de benedenetage. Buurman werkt voor een sloopbedrijf en via een oproepbasis. Als hij niet aan het werk hoeft, laat hij al vroeg van zich horen. Een ogenschijnlijk goedkope hi-fi met slechts een paar muziekjes. Eminem is één van de redenen waarvoor zijn boxen geregeld de meest bizarre 'wubs' maken omdat ze de harde bassen niet aan kunnen. Ik heb Eminem nooit serieus kunnen nemen, het enige waarvoor ik de man dankbaar ben is dat hij ons Dido heeft gebracht. Natuurlijk heeft Dido Armstrong noten op haar zang, maar het gebruik van 'Thank You' in Eminem's 'Stan' zet het balletje in beweging voor Dido. Voor de nummer twee schil ik het rapnummer van Eminem helemaal af zodat alleen Dido overblijft met haar 'Thank You'.

1. Led Zeppelin (1969)
Als Wolfman Radio geen live-uitzending heeft, speelt de mp3-jukebox non-stop. Vijf jaar geleden blijkt dat er een financieel voordeeltje valt te behalen door alleen muziek te draaien van onafhankelijke bands en muzikanten. Door van te voren heldere afspraken te maken met de gedraaide artiesten hoeft voor deze uren geen Buma-Stemra (uiteraard het Engelse equivalent daarvan) te worden betaald. Zo zitten we jaren opgescheept met niet al te beste opnames van veelal dezelfde artiesten. Eind 2015 krijgen we een andere server en moet plots ook een nieuwe mp3-jukebox worden samengesteld. De radiobaas doet dat met vooral veel langere nummers waardoor je overdag kan genieten van volledige nummers van Pink Floyd. Ook 'Thank You' van Led Zeppelin maakt deel uit van de 'jukebox' en hoewel ik heel veel nummers daar niet meer kan aanhoren, blijf ik geregeld even hangen na een show om 'Thank You' van Led Zeppelin' tot de slotnoot te horen. Het mag duidelijk zijn dat dit de ultieme dankbetuiging moet zijn voor mij? (PS: Het fotomodel boven dit bericht is de zéér zeldzame Turkse persing van de tweede van Led Zeppelin. Opvallend dat ze juist dáár 'bloot' op de hoes hadden?)

Als ik vanmiddag buiten zit in de tuin en binnensmonds mee zing met een nummer van de 'Vakantiemix', 'Richest Man Alive' van The Dramatics, besef ik me dat er weinig is dat op dit moment mijn geluk kan breken. Volgende week ga ik jullie driemaal laten zien dat ik een gelukkig man ben...