Ik doe ieder jaar in de maanden juli en augustus kleine 'specials' in 'Do The 45'. In de eerste jaren zijn het vaak de tweede uren die een bepaald thema mee krijgen. Twee jaar geleden heb ik geprobeerd om alle singles uit de Blauwe Bak te draaien in chronologische volgorde van aankoop, maar strand reeds in 2013. Vorig jaar heb ik iedere show een jaar centraal gezet met daarin de singles die ik in het betreffende jaar heb gekocht. Dan doe ik zelfs nog meerdere shows over de 'beginjaren': 1990 tot en met 2011. Dit jaar vat ik het samen in één show. Dat levert een anderhalve bak op waarmee ik zaterdagavond drie uren plezier mee kan maken. Voor de Week Spot ga ik ditmaal héél ver terug in de verzameling. Het is de op-een-na 'oudste' single in de Blauwe Bak. Het heeft jaren lang in de koffer gestaan, maar sinds een paar maanden in de reserve-Blauwe Bak. Het mag toch wel eens tijd worden dat het een 'Classic Week Spot' gaat worden: 'Give Me Your Lovin' van John King Size Russell (1969).
Zomaar een regenachtige zaterdagmiddag in november 1990. Ik fiets naar de vlooienmarkt in Sneek en ik weet nog precies waaraan ik dacht. Ik 'droom' van een molen midden in de polder. In het onderste gedeelte heb ik mijn huisje met bedstee. Omringd door muziek en boeken ben ik daar anno 1990 'gelukkig'. Het is kort voordat ik mezelf aanmeld voor een opleiding tot vrijwillig molenaar. De daaropvolgende twee jaar zal uitwijzen dat het een droom zal blijven. Ik mag dan veel over molens en haar historie weten (in 1990, inmiddels moet ik ook op Wikipedia kijken), het molenaarsvak zélf vergt de nodige 'handigheid' en 'durf' en dat ontbreekt in mijn assortiment. De gedachte aan de poldermolen houdt me echter zoet totdat ik in Sneek ben. Deze middag koop ik onder andere de hevig krakende 'Lay Down' van Melanie die me tot op heden trouw zal blijven. Natuurlijk kan ik de plaat op iedere straathoek in een veel betere staat krijgen, deze versie met de kraakjes is dermate een deel van mijn leven geworden dat de plaat speciaal door mij wordt opgezocht als ik in 2009 tijdelijk elders verblijf. Eén handelaar heeft drie singles liggen, alle drie vrij 'obscure' soul. Ik mag ze samen voor een rijksdaalder hebben. 'Peace Of Mind' van Nancy Wilson staat 28 jaar later ook nog steeds in de Blauwe Bak. 'Bed Of Roses' van Judy Clay mist helaas een 'hapje'. John King Size Russell is al vanaf het begin van de soul-hobby een resident in de bakken. Ik heb het zelfs nog in de allereerste 'Do The 45' gedraaid!
Lange tijd meen ik dat de plaat erg zeldzaam is, maar dat blijkt reuze mee te vallen. Exemplaren van deze single doen zelden meer dan vijf euro en dat is véél te weinig voor 'serieuze' dj's. De plaat zal voornamelijk een 'cult-hit' blijven in 'Do The 45', een verdere doorbraak kan nog lang op zich laten wachten. 'Give Me Your Lovin' is een fraai midtempo stuk dat beduidend minder 'Stax' is dan menig andere Nederlandse soul-productie uit deze tijd. Het is een plaatje dat wel eens minder had te zoeken in de koffers dan tegenwoordig. In de tijd dat het vooral snelle Northern Soul is voor mij, staat Russell jaren lang werkloos te zijn. Met de huidige interesse 'past' het nummer helemaal. Een terechte 'Classic Week Spot' dus.
John Russell komt op 30 augustus 1943 ter wereld in Paramaribo. Als hij tien jaar oud is, verhuist het gezin naar Nederland. Hij speelt dan al klassiek piano en verzorgt de leadzang in een kerkkoor. In 1956 wint hij zijn eerste talentenjacht en wordt uigeroepen tot de Nederlandse Elvis. In 1959 is Russell betrokken bij de oprichting van Johnny & The Cellar Rockers met gitarist Jan Akkerman en drummer Pierre Van Der Linden. Daarmee wint hij nog meer prijzen en eentje wordt overhandigd door de Duitse zangeres Conny Froboess. Zij brengt Russell in contact met Rine Geveke, producente van het Phonogram-label. De eerste single van Russell komt in 1963 uit en speelt in op de twist-rage. Als The Beatles in Blokker spelen, is Russell met zijn band The Klan één van de voorprogramma's. Toch is het niet alleen maar 'sex, drugs en rock & roll' voor Russell. In 1966 componeert hij samen met Louis Van Dijk de muziek voor de speelfilm 'Compromis'. In 1968 verschijnt de elpee 'Rhythm & Blues' en deze heb ik in de jaren negentig eens gevonden. Voor een Nederlandse soul-elpee vind ik deze erg goed geslaagd! Op de achterzijde van de elpeehoes herinnert de tekstschrijver ons andermaal aan de lichaamsmaten en het gewicht van Russell. De man verdient de namen 'Big' en 'King Size' niet zomaar. De tekstschrijver wijt het overigens aan de Surinaamse keuken.
Het duurt pas tot 1973 eer Russell de eerste keer de Tipparade bestijgt. Een jaar later brengt Negram hem samen met de Engelse zangeres Sue Chaloner. Het duo neemt 'Swingin' On A Star' op dat het tot een tweede plek schopt in de Top 40. De plaat moet worden gepromoot en het schijnt dat mevrouw Russell ernstige bezwaren heeft tegen het feit dat haar man busjes en kleedkamers moet delen met de jonge Sue. De keuze valt op Iwan Groeneveld, alias Spooky, van de vroegere Swinging Soul Machine. Hij had zijn 'day-off' op het moment dat Swinging Soul Machine haar grootste hit opneemt. Spooky playbackt tijdens televisie-optredens en intussen laat Negram Russell de studio-opnames doen. Russell heeft solistisch hits met onder andere 'I Never Loved A Woman' en 'Hokie Pokie'. In 1981 gaat hij het zakenleven in. Hij opent vele horecazaken waaronder twee discotheken en blijft hiermee actief tot 1990. In dat jaar bouwt hij in zijn huis in Leusden een moderne opnamestudio. In 2000 maakt hij een single met de Haagse 'sixties-revival'-band The Clarks een Beatles-medley onder de titel 'Back To Blokker' en maakt hij de 'Maxi-Merengue' ter verwelkoming van Maxima. Op 12 september 2010 krijgt Russell een hartstilstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten