Zal ik eerst beginnen met de huishoudelijke mededelingen? Ach ja, voordat ik het vergeet... Het is sinds een paar jaar traditie dat ik de Week Spot kies uit de top twintig-aftelling van de Blauwe Bak Top 100. Omdat ik volgende week op deze dag het eerste deel publiceer, betekent het dat de Week Spot van dinsdag in de onderste twintig moet staan. Omdat ik vermoedelijk de lijst woensdag ga samenstellen, denk ik dat ik de Week Spot en het 'Week Spot kwartet' komende week ga omdraaien. Dinsdag in dat geval het 'kwartet' en in de nieuwe maand de verse Week Spot. Vanmorgen geen blije gezichten bij de brievenbus. Een betalingsherinnering en een hoop folders, meer kon de postbezorger vandaag niet brengen. Evenmin de single waarop ik zit te wachten. Nogmaals: Ik durf het wel aan hem vandaag aan jullie voor te stellen. Ik kan het nummer dromen en dus kan ik het ook een plaats in de Top 100 geven. Vandaag dus het laatste deel van de 'Singles round-up' van deze maand en het tweede deel van de Blauwe Bak-aanwinsten. Zeven singles in totaal, dus laat me maar eens beginnen.
* The Mandells- Baby Don't Get Hooked On Me (US, Trans World Sound, 1972)
Een 'legendarische' naam met een flink zeldzame single. Mark doet een flink deel van de prijs vanwege een paar kraakjes, maar die lijken standaard meegeleverd bij deze single. Hij geeft de single een 'VG+' en dat heet 'eerlijk en correct'. Je zal ze de kost moeten geven die zo'n single evengoed nog voor 'Ex' laten doorgaan. De kraakjes zijn nog het meest aanwezig op de a-kant, 'Baby Don't Get Hooked On Me'. Toch is voor mij de wijzer overgeslagen naar de b-kant en ik sta niet alleen in die mening. De vorige eigenaar (buiten Mark want die zal volgens mij nooit schrijven op een label) heeft ook zijn/haar vinkje gezet bij 'I'm The One'. 'Sweet soul', maar niet saccharine-zoet. 'Baby' is de iets meer uptempo kant, maar voor Northern-kringen zijn beide kanten beneden de maat.
* Mighty Sam- Mr. And Mrs. Untrue (UK, Hit And Run, 1971, re: 1978)
De b-kant van deze single, 'Never Too Busy', wordt ook toegeschreven aan Mighty Sam, maar dat is in werkelijkheid Tommy Tate. Ik moet bekennen dat ik die kant nog niet beb beluisterd van single, wél bij de reservering, maar het gaat me vooral om deze kant. Liedjes over ontrouw zijn er veel gemaakt en we kennen allemaal 'Me And Mrs. Jones'. Het onofficiële echtpaar Untrue maakt er helemaal een potje van. Zij ontmoeten elkaar eens in de week en hebben een hele waslijst aan instructies om eventuele bekenden in het hotel om de tuin te leiden. Ik heb Mighty Sam's 'Badmouthin' net een paar maanden geleden uit de Blauwe Bak gegooid en teruggezet in de jaren zestig, maar deze van Mighty Sam mag in de koffer blijven!
* Notations- Think Before You Stop (US, Gemigo, 1975)
'I'm Still Here' is een van dé nummers van 2015 voor mij. Ik heb de Twinight-single in eerste instantie voor 'I Can't Stop' gekocht en de matige staat van het eerste exemplaar maakt dat ik een maand later een vervanger koop. 'I'm Still Here' klonk daarentegen best okay op die eerste single, maar heb desondanks geen spijt van de vervanging van dat eerste schijfje. In 1975 fabriceert The Notations (zonder 'The') deze single voor het Gemigo-label en dit klinkt als een héle grote hit. Toch is dat het niet geweest. Een melodie dat je meteen kan meefluiten en een zeer gladde productie zonder dat het goedkoop wordt. The Notations doen altijd alles met stijl!
* Arthur Prysock- All I Need Is You Tonight (US, Old Town, 1976)
Ik ben Greg Belson net een beetje gaan volgen op Facebook als hij op tournee is in Europa. Hij treedt op met de mannen van 'Horsemeat Disco' en zij nodigen hem uit om in hun radioprogramma een setje te draaien. Vlak voor mijn vakantie komt de opname van de show beschikbaar als podcast en, vrij uitzonderlijk, je kan het downloaden. Zo neem ik het mee op vakantie. De show begint met een paar disco-platen waarna Greg ruim een uur gospel draait. Na afloop is er ruimte voor een paar leuke Motown-nummers en dat vormt de twee uren van de podcast. Ik luister zeer geregeld naar deze set en begin ook de 'gewone' disco-dingen enorm te waarderen. Eentje daarvan is dit 'All I Need Is You Tonight' van Arthur Prysock. Nooit durven dromen dat deze zó goedkoop op single is te krijgen. Het is de b-kant van 'When Love Is New' en krijgt in Engeland een persing op Polydor, maar ik heb hier de originele Amerikaanse Old Town. Beide kanten zijn vlotte disco met die heerlijke donkere stem van Prysock, maar 'All I Need Is You Tonight' wint het bij mij! Potentiële Week Spot!
* Lenny Welch- When There's No Such Thing As Love (UK, Mainstream, 1974)
Ik heb een jaren zestig-single van Lenny Welch, maar ben daar nooit kapot van geweest. Het verhaal begint voor mij als ik begin 2015 'Such A Night' hoor bij Buydiscorecords. De promo is spotgoedkoop en het zint me wel: Welch heeft het nummer, bekend van Elvis, vertraagd en de blazers geven een speciale sfeer aan het nummer. Het haalt nipt de Top 100 van vorig jaar. Eerlijk gezegd zie ik dat niet gebeuren met 'When There's No Such Thing As Love', maar het opent wel mijn ogen voor wat betreft het latere repertoire van Welch. Dit is midtempo en hoewel Welch veel té 'crooner' is voor soul, past dit nummer muzikaal wel in de set. Ook leuk om te ontdekken dat Mainstream in Engeland door Pye op de markt is gebracht want dat wist ik niet. Voorlopig in de koffer, maar wellicht binnenkort alweer in de reserve-bak.
* Mary Wells- I See A Future In You (US, Reprise, 1974)
Wells mag na haar vertrek bij Motown vijf jaar lang niet refereren aan 'My Guy' en dat houdt ze prima vol. Pas als het in 1972 opnieuw in de Engelse hitparade staat, treedt ze op met het nummer in 'Top Of The Pops', maar ook daarna beweegt ze zich onafhankelijk van de monsterhit en haar Motown-verleden. In 1974 is ze opgenomen in de Fame-familie in Memphis en dat resulteert onder andere in deze single. Beide kanten zijn niet slecht, maar uiteindelijk kies ik toch voor de b-kant: 'I Found What I Wanted'. Het is echter niets wereldschokkends, niet voor Wells en evenmin voor Rick Hall en zijn gevolg. De single is goedkoop en mag dus mee.
* Lady Wray- Do It Again (US, Big Crown, 2016)
En deze is dus nog onderweg! De single is op 10 juni van dit jaar verschenen en het is ongeveer een maand later als ik het voor het eerst hoor. Het kwartje valt nog niet meteen. Okay, best een aardig nummer, maar ook niet meer dan dat. Ik draai het een paar maal in mijn 'digitale' shows en langzaam maar zeker begint het toch een beete 'het geluid' te worden van de zomer. Tijdens 'The Big One' wordt duidelijk voor mij dat Lady Wray nog voor de Top 100 in de koffer moet staan en dat gaat dus ook gebeuren. Binnenkort meer over Lady Wray en deze opvallende single die ondanks de recente verschijningsdatum klinkt alsof het uit 1969 komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten