Natuurlijk heb ik dinsdag al een flink bedrag afgetikt voor twaalf singles uit Engeland (die nog onderweg zijn), maar verder blijft het knagen. Het is een cliché op menig vrijdagavond na zoveel weken en vanavond is het andermaal waar. Ik heb een paar boodschapjes in Meppel en duik daarbij ook even binnen bij De Tafel. De verslaving is inmiddels zo ver dat ik niet verder kom dan de eerste handel. Ik kijk al niet eens meer in de rest van de winkel (het is negen van de tien keren helemaal niks en anders hoor ik het wel). Ik heb met mezelf een bedrag afgesproken maar ga daar desondanks overheen. Verstandig worden hebben we weer even uitgesteld tot 2018. Vanavond levert dat negen singles op die ik weer 'live' ga beluisteren tijdens deze 'Round-up'. Omdat er een paar 'dubbele' er tussen zitten, kunnen ze wel in één 'Singles round-up'.
* Sammy Baksh- Look Out For Judy (Barbados, Doc's, 1976)
Ik verwacht bij zo'n plaatje van Barbados vaak 'spouge', de popmuziek van Barbados. Vaak mierzoete schuifelnummers of vreemdsoortige Caribische reggae. 'Look Out For Judy' is dan wel andere koek. Dit is prettig in het gehoor liggende poprock waarbij de gitaar door een apart psychedelisch effect wordt gestuurd. 'To Be Lonely' op de b-kant is door de vorige eigenaar aangemerkt als 'topkant' en hier horen we hetzelfde gitaareffect maar nu in een rockballad. En voordat dit alles gaat lijken op anti-reclame: Nee, het is een erg leuk plaatje aan beide kanten. Een lekker apart geluid, maar ik kan me ook voorstellen waarom dit in 1976 niet van Barbados af is gekomen.
* Cuby & The Blizzards- Appleknockers Flophouse (NL, Philips, 1969)
Mijn oude exemplaar mist een deel van het label en daardoor is dit al een 'upgrade'. Ook qua vinyl is deze beter hoewel niet helemaal kraakvrij. Evenmin met het fotohoesje, maar we blijven zoeken voor de hoofdprijs. En verder...? Tja, een knal-nummer natuurlijk! Mag morgenavond 'The Vinyl Countdown' openen.
* Jacksons- Lovely One (NL, Epic, 1980)
* Jacksons- Torture (NL, Epic, 1984)
Dit duo van The Jacksons mag pas op het laatste moment mee omdat ze een euro per stuk zijn. Daarvoor wil ik wel 'gokken' want beide nummers liggen niet vers in mijn geheugen. 'Lovely One' gaat er meteen in als Friese kruidkoek. Ligt het hem aan mij of is dit een deel twee van 'Don't Stop Til You Get Enough'? 'Torture' is daarentegen meer uit de 'rock-tijd' van The Jacksons en daardoor iets minder interessant voor mij. Nog steeds leuk genoeg voor op een zaterdagavond. Dit is een beetje té impulsief geweest.
* Carlton Moore- Soul Jamaica (US, Buddah, 1973)
Verdwaald? Nee hoor, de sticker is geplakt op de kant van 'Wedding Day' (dat zoals veel Amerikaanse Buddah-persingen van deze single tevens een stempel heeft van Musicbox in Paramaribo) en dat kan ik helemaal scharen in de Carib-soul. De a-kant is echter onversneden reggae en wel van het lekkerste soort. Ik kan tevreden terug kijken op een goed geplaatste gok want zo zeker ben ik niet van mijn zaak als ik hem meeneem uit de bak. 'Soul Jamaica' is de winnaar voor mij, maar desondanks 'gewoon' in de jaren zeventig.
* The Police- Every Breath You Take (NL, A&M, 1983)
Wel? Niet? Wel? Niet? Ach vooruit, toch maar wel! Ja, ik ben nooit heel erg kapot geweest van The Police en al zeker niet van 'Every Breath You Take'. Maar... ik heb het nog niet op 45 toeren en voor een euro met fotohoes? Prima prijs! Het vinyl is ook gaaf en dus hou ik op met zeuren. Het is The Police en The Jacksons die 'last minute' worden toegevoegd. Hoewel? Nee, ik haast op het laatste moment naar de bak voor Yellowman. Door naar de volgende plaat?
* Joe Simon- Come Get To This (US, Spring, 1976)
Joe Simon is geen lastig geval voor mij, maar Amerikaans Spring-styreen des te meer. Toch heb ik ook hier goed gegokt want de plaat klinkt als nieuw. Joe Simon maakt zich in 1976 op om de disco in te duiken en doet dat zeer aantrekkelijk middels dit 'Come Get To This'. Een lekkere funky groove waar ik geen bezwaar zou hebben als het een kwartier zou doorgaan. Toch houdt het verhaal na drie minuten op. Blauwe Bak? In geval van 'Come Get To This' een twijfelgevalletje, maar de b-kant geeft de doorslag. In de koffer! 'Let The Good Times Roll' is niet het welbekende jaren zestig-nummer, maar toch doet Simon hier aan zijn beste tijd herinneren. Prettige tijdloze soul en daar lust ik wel een pizza van.
* The Who- Join Together (UK, Track, 1972)
Mijn 'Let's See Action' heeft sowieso een 'upgrade' nodig. Met 'Join Together' weet ik het niet zeker, maar ach... twee euro en deze ziet er wel aardig uit. Later vanavond maar even vergelijken.
* Yellowman- Them Get Me Mad (Jamaica, Mic Productions, 1982)
Yellowman vertoont in de vroege jaren tachtig hetzelfde gedrag als James Brown. Iedere maand een nieuwe single? Voor Yellowman lijkt het niet erg bijzonder. Ik check eerder deze avond bij collega-radiomaker en Yellowman-kenner Lee. ,,Geen klassieker, maar niet onaardig", is zijn oordeel. Ik zal mezelf geen Yellowman-kenner noemen hoewel ik de man in 1996 live heb mogen aanschouwen in Het Bolwerk in Sneek. Geen klassieker? Ach, hij mag van mij zeker blijven, ook al is de vraagprijs achteraf gezien een beetje hoog geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten