woensdag 4 september 2013

Singles round-up: september 2



De verwachte single uit het verre Zweden is eveneens binnen gekomen en dus kan ik jullie vandaag wederom negen singles presenteren. The Jags komt bij de kringloop vandaan, Eddie Holman komt uit Zweden en de rest heb ik bij Minstrel opgescharreld.

* Eddie Holman- Where I'm Not Wanted (UK, Goldmine, 1965)
De vierde single uit de lang lopende 'Sevens'-serie, deze uitgave is van 1996. Hoewel ik de plaat voor de andere kant heb gekocht, noem ik toch Eddie Holman als de a-kant. Het werd namelijk eens hoog tijd dat ik een Eddie Holman in mijn koffers kreeg. Ik zoek al een tijdje naar een betaalbare 'Eddie's My Name', maar dat is een illusie. Er zijn héél veel deejays die naar dit bewuste nummer zoeken. Zijn jaren zeventig-dingen zijn beter bereikbaar en ook die hebben Holman's markante stem, maar zijn muzikaal iets te glad voor mijn smaak. 'Where I'm Not Wanted' is een perfecte oplossing. Het nummer is in 1965 via Harthon uitgebracht en dus tegenwoordig onvindbaar. In de jaren tachtig is er een Soul Beat-persing geweest, maar deze Goldmine is kwalitatief veel beter. De andere kant, voor mij de belangrijkste, is 'You Need Love' door Irma & The Fascinators. Dat is de muziek van 'Shing-A-Ling' van The Cooperettes met een volslagen andere tekst en zanglijn. Over dat groepje is niks bekend, het is oorspronkelijk in 1966 opgenomen, maar nooit officieel uitgebracht. Het is in de jaren tachtig ook als bootleg verschenen, toen als b-kant van 'She's Wanted' van Larry Clinton.

* The Jags- Back Of My Hand (NL, Island, 1979)
Eén van de plaatjes die ik te danken heb aan meneer Wolfman van het gelijknamige radiostation. Hij draaide het eens in zijn show en ik heb toen mijn voelsprieten uitgezet. Wát een leuk nummer, maar totaal vergeten. Ik denk dat ik hem zondag zijn rondjes laat draven in 'The Vinyl Countdown'.

* Ben E. King- I Can't Break The News To Myself (UK, Atco, 1965)
Een recente promo van de cd-box 'After Hours 2'. Ja, het tweede deel met meer niet-voor-de-hand-liggende kantjes uit de catalogus van Warner Brothers en Atlantic. 'You Hit Me' van Alice Clark is net zo'n promo, maar dan van het eerste deel. Ben E. King zal solo altijd blijven herinneren aan 'Stand By Me' en 'Spanish Harlem' en doet het ook hier. Toch wordt het tempo iets opgeschroefd, waardoor het geschikt wordt voor de Northern Soul-dansvloer. Op de andere kant staat 'Something New To Do' van Bobby Sheen, een kantje uit 1972 en die klinkt ook meteen een stuk moderner dan Ben E. King, maar desondanks ook een fijn kantje. King blijft dan toch de favoriet voor mij.

* Peaches & Herb- Close Your Eyes (US, Date, 1967)
De allereerste hit voor Peaches & Herb en ook nog met de originele Peaches. Terwijl Herb decennia lang dezelfde is gebleven, wisselde hij na 1968 vaker van Peaches dan van onderbroek. In 1971 wisselde hij Peaches in voor De Riwi's. O nee, dat is een andere Herb... Tja, wat moet je zeggen over 'Close Your Eyes', tien trappen te langzaam, maar toch... Ik heb een zwak voor zo'n fleurig groen Date-label en dus heb ik hem voor weinig mee gekregen. Leuk voor de heb!

* Wilson Pickett- Land Of Thousand Dances (UK, Atlantic, 1966)
Is eigenlijk de b-kant van een heruitgave uit 1976, de a-kant is 'In The Midnight Hour'. Het leek me wel grappig, twee dansvloer-kneiters op een single. Helaas laat de kwaliteit te wensen over. Hoewel er 'stereo' op het label staat, krijg ik slechts over een kanaal geluid. 'Midnight Hour' heeft ook de nodige 'distortion'. Nee, dan kies ik toch voor 'Land Of 1000 Dances' als mijn kant en dat heeft de vorige eigenaar eveneens gedaan. Toch een beetje jammer van de summiere geluidskwaliteit.

* James & Bobby Purify- Do Unto Me (NL, Stateside, 1967)
De originele Nederlandse uitdossing, maar helaas zonder fotohoesje. Toch een zonnig prijsje voor een fraaie 'double-sider'. Bij mij slaat het metertje over naar de b-kant: 'Everybody Needs Somebody'.

* Otis Redding & Carla Thomas- Knock On Wood (UK, Stax, 1967)
Ik had al de Duitse Atlantic met (gescheurde) fotohoes, maar zo'n lichtblauwe Engelse Stax is té leuk om te laten liggen. Hij klinkt ook nog eens beter!

* Dee Dee Sharp- Mashed Potato Time (US, Cameo, 1962)
Altijd feestelijk die Dee Dee Sharp-plaatjes, zeker als het een originele Amerikaanse persing is.

* André Williams- Pearl Time (Spanje, Vampisoul, 1967)
Een heruitgave van een paar jaar geleden: 'Pearl Time' is hier de b-kant van 'Rib Tips Parts 1 & 2', maar ik geef de voorkeur aan 'Pearl Time'. Dat het plaatje via een Spaans label is uitgebracht, vertelt het verhaal voor een groot deel. De Engelsen moeten hier namelijk niks van hebben. In Europa is André Williams een cult-figuur en zeer gewaardeerd in kringen van de soulvolle garagerock'n'roll. In de jaren negentig heeft Williams een plaat opgenomen met de Groninger band Green Hornet en dit maakt dat deze heruitgave in Zwolle stof ligt te happen. Het wordt in deze kringen liefkozend aangeduid als een 'tittyshaker'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten