raddraaien: Cowboy Gerard

En alsof er niks gebeurd is, beginnen we weer van voren af aan met het Raddraaien, alleen reken ik per bak vanaf de laatste 'geraddraaide' single. In twee-en-een-half jaar Soul-xotica hebben we al heel wat uiteenlopende artiesten mogen begroeten en ook Cowboy Gerard hebben we al eens in het zonnetje gezet. Toen met 'De Geschiedenis Herhaalt Zichzelf'. Ik weet nog dat de kop boven het bericht 'Aartsvader van de Nederhop' was, want ja, een zanger kun je de beste meneer De Vries nauwelijks noemen. Vandaag staat een ander prijsnummer van de man centraal: 'Giddy Up Go' uit 1966. Evenals zijn eerdere nummers heeft hij dit wederom ook niet zelf bedacht!

De stijl van Cowboy Gerard, zoals Gerard De Vries zich in de begintijd als discjockey bij Radio Veronica laat noemen, wordt vaak omschreven als 'parlando'. Nogmaals: Van zingen komt erg weinig terecht, het is gesproken woord over muziek. De succesnummers van De Vries zijn veelal Nederlandse vertalingen van country-hits van ondermeer Red Sovine en Wink Martindale. Alleen, waar de Engelse originelen uit rijmwoorden bestaan, daar trekt De Vries er zich niks van aan en praat maar wat door. Hierdoor verliezen de nummers enerzijds de lied-vorm, maar ontstaat er aan de andere kant een verhalende stijl met een ietwat vrome ondertoon, die in de Nederlandse muziekgeschiedenis beslist uniek genoemd mag worden!

Als discjockey is het belangrijkste wapenfeit van De Vries bij Veronica dat hij Nederland kennis laat maken met Jim Reeves. Okay, die had met 'He'll Have To Go' en 'Adios Amigo' tijdens zijn leven al hits gehad, maar het is vooral het grote succes dat Jim Reeves krijgt na zijn dood in 1964. Cowboy Gerard lift zelf ook mee op het succes door met het tenenkrommende 'Ode Aan Jim Reeves' op de proppen te komen. Het is, terecht, één van zijn minder grote hits. De grootste is zondermeer 'Het Spel Kaarten', dat reeds in 1962 door Wink Martindale als 'Deck Of Cards' is opgenomen. Gelukkig is een kaartspel universeel, maar opnieuw: In 'Deck Of Cards' is sprake van rijmelarij, waar dat in 'Het Spel Kaarten' in geen velden of wegen is te bekennen! In 1966 verschijnt dan 'Giddy Up Go' en introduceert de vrachtwagenchauffeur. In de country is dat al een jarenlang fenomeen, voor Cowboy Gerard is het de opstap naar vele varianten op hetzelfde thema en zal het tot 1978 duren eer Henk Wijngaard dit genre overneemt.

In de begin jaren zeventig baart De Vries, inmiddels onder eigen naam, opzien als hij openlijk uitkomt voor zijn homoseksualiteit. Dan heeft hij Veronica al verlaten en werkt bij de grootste familie van Nederland. In de jaren tachtig en negentig is De Vries wekelijks op de zaterdagmiddag via de ether te beluisteren in 'Gerard De Vries draait platen op verzoek'. Legendarische radio, heet dat! Terwijl collega's al helemaal aan de cd waren, draaide De Vries nog stug van afgedraaid vinyl dat her en der wel eens bleef hangen!

Zijn laatste publiekelijke optreden was in het televisieprogramma 'Man Bijt Hond' dat een soort 'datingshow' naspeelde. Gerard reageerde op een oproep van ene Gijs en presenteerde hem een boekje. Twee weken geleden, op 19 augustus, mocht De Vries 79 kaarsjes uitblazen op de taart. Je realiseert je pas dat je oud bent als zelfs Omroep Max je geen plaats meer biedt! We herinneren De Vries dan ook met alle liefde met Nederpop-klassiekers als 'Het Spel Kaarten', 'Giddy Up Go' en 'Teddybeer'. Grappig is dat Wikipedia ook maar weer eens de vergissing maakt met Bob Bouber's 'Voor Niets' (waarvan ik onlangs ontdekte dat het ook een Engelse vertaling is, de 'originele' single staat op Marktplaats). Er wordt nog wel een, mij onbekende, recente parodie op 'Giddy Up Go' genoemd, maar de sterkste vind ik toch wel 'Met Melk Meer Mans' van Dingetje!