Het is deze eerste helft van december erg druk geweest in deze serie, de komende twee weken volgen er nog twee en dan gaan we vrolijk verder in 2012. Ik heb zojuist het internet van mijn telefoon laten halen, dus vanaf heden moet ik echt thuis zijn om hier te kunnen publiceren. De vakanties zullen dan met terugwerkende kracht worden ingevuld. Ik schreef het al eerder in 20 Years Ago Today, het aanbod bij Sunrise werd met de week beperkter. Dat had er enerzijds mee te maken dat Sunrise het nogal aan de stok had gekregen met de gemeente. Er zou sprake zijn drugsoverlast. Ik wil niet bagatelliseren, maar twee coffeeshops in één rustig straatje, was iets teveel van het goede? Ik weet nu eerlijk gezegd niet of op 14 december 1991 al van de hoed en de rand wist met deze single van Patty Pravo, hoe dan ook, hij zou in huize Louwsma niet grijsgedraaid worden.
Nicoletta Strambelli. Ik ben benieuwd wat ze vanavond bij La Gondola op de pannekoek gooien, als ik dit bestel. Nee, je kan het niet eten, het is de officiële naam van Patty Pravo. Een artieste van inmiddels 63 lentes die al vanaf 1966 in ieder decennium aanwezig is geweest. Buiten Italië hebben we daar niet zoveel last van gehad, ze scoorde maar tweemaal een hit in ons land, maar in haar thuisland des te meer! Pravo groeide in tien jaar uit van een lief zingend popje tot een boegbeeld voor de geëmancipeerde Italiaanse vrouw. Nadat haar carriére op de hitladder vijf jaar ervoor als een nachtkaars was uitgegaan, stond ze in 1978 door haar uitdagende kledingstijl weer vooraan op de bühne. Verder deed ze in al die jaren zes keer mee aan het San Remo Festival.
Haar eerste plaatje, 'Ragazzo Triste', was in 1966 de eerste plaat die te horen was op de Vaticaanse radio. Ze had daarvoor gestudeerd met onder andere Paus Johannes De Dertiende (toen nog bekend als Angelo Roncalli). Hoewel de aanstekelijke liedjes van Pravo niet uit de Italiaanse hitlijsten zijn te branden, bereikt hier in 1968 alleen 'La Bambola' de top tien. Een vrij obscure songschrijver, Paul Korda, schreef in 1967 iets voor haar én voor P.P. Arnold, dat is wel opvallend. In Europa is haar ster gevestigd, ze presenteert in 1970 haar eigen televisie-show 'Bravo Pravo' voor de Franse kijkers. Om één of andere vreemde reden wordt hier in Nederland 'Pazza Idea' in 1974 een hit en niet in bijvoorbeeld Duitsland. Drie jaar later zal de melodie uitgroeien tot een 'evergreen'. Rita Hovink past de tekst aan en brengt ons 'Laat Me Alleen'. Dat laatste is Hovink zeker gelukt, in 1980 overleed ze.
'Pazza Idea' was echter een bescheiden hit, kwam in december 1974 niet verder dan nummertje 26 en was na vier weken alweer verdwenen. En daar stond Ronald klaar, wachtend bij de uitverkoopbak om zijn uitgebreide collectie aan te vullen. Zeventien jaar later zoekt Gerrit Louwsma dezelfde plaatjes uit bij Sunrise.
Niet bepaald een kroonjuweel vandaag, 'La Bambola' leg ik echter nog altijd met veel plezier op. Op het originele Italiaanse fotohoesje oogt mevrouw Strambelli inderdaad als een popje!
donderdag 15 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten