Precies een half jaar geleden heb ik de nummer 100 uit de Gele Bak Top 100 van 2022 gepubliceerd. Na een half jaar ben ik aanbeland bij nummer 28 in de Gele Bak Top 100 van 2023 en hoop ik dit jaar ergens in de buurt van de 60 te eindigen. Dan is er intussen ook alweer een Top 100 van 2025 en zo blijft de 'Honderd achteruit' me nog jaren voorzien van berichten. Als ik vanmiddag de foto heb klaar gezocht, kijk ik even op Discogs. Ik heb nog geen bestelling geplaatst maar zie dat de single 'Tom Tom' van The Creation voor best een aardig prijsje op de kop valt te tikken in Duitsland. Dan weliswaar zonder fotohoes maar die heb ik. Mijn oude exemplaar heeft een hoop 'distortion' aan beide kanten en dus kan ik de schijf binnenkort eens goedkoop vervangen? Ik heb niet gekeken naar de prijzen van de nummer 28 in de Gele Bak Top 100 want ook deze heeft eigenlijk zijn beste tijd gehad. Hoewel ik voor de illustratie het Duitse fotohoesje heb gevonden, leeft de mijne al jaren zonder hoesje. Het is blijkbaar in 1969 of 1970 gekocht door de vorige eigenaar nadat deze helemaal verliefd is geworden op de uitvoering van de b-kant door Big Wheel. Deze single heb ik eveneens van dezelfde eigenaar. De notering in de Gele Bak Top 100 is echter voor de officiële a-kant: 'How Does It Feel To Feel' van The Creation uit 1968.
De Vara op Hilversum 3. Ik weet niet precies meer in welk programma maar hier maak ik voor het eerst kennis met 'Painter Man' van The Creation. In 1991 vind ik voor vijf gulden 'Tom Tom' in de Duitse persing mét fotohoes. Puur op grond van wat ik een jaar eerder bij de Vara heb gehoord. Het blijkt een schot in de roos. De 1977-uitgave van 'Making Time' met 'Painter Man' op de flip koop ik tijdens het weekend van de zéér kortstondige verliefdheid in 2006. Daar ga ik volgend jaar vast nog eens over schrijven in het kader van 'Twintig jaar geleden'. Rond 2009 ben ik erg actief op een forum dat eerder een ruilhandel van mp3-tjes blijkt te zijn. Ook ik ben helemaal verliefd geworden op 'If I Stay Too Long' van Big Wheel en wil het origineel van The Creation wel eens horen. Dat blijkt een tegenvaller te zijn. Als ik de single op 17 februari 2023 tref bij het platenwinkeltje in Meppel kijk ik meteen naar de a-kant. Dat blijkt dermate een 'hit' te zijn dat het op 28 in de Gele Bak Top 100 mag prijken.
Het verhaal begint in 1963 in Cheshunt in het Engelse graafschap Hertfordshire. The Mark Four is al jaren een instituut in de regio en in 1963 bestaat de groep inmiddels uit zanger Kenny Pickett, gitarist Eddie Phillips, slaggitarist Mick 'Spud' Thompson, bassist John Dalton en drummer Jack Jones. De band doet regelmatig optredens in Engeland en Duitsland en heeft in 1964 de mogelijkheid om twee singles te maken voor het Mercury-label. 'Rock Around The Clock' en 'Try It Baby' floppen echter genadeloos. Dalton verlaat de band om Peter Quaife te vervangen in The Kinks. Thompson neemt ook de benen en wordt helemaal niet vervangen. In april 1966 tekent de groep een contract met Tony Stratton Smith, de man die een paar jaar later het Charisma-label zal opzetten. De bassist wordt op zijn aanraden vervangen door Bob Garner uit de band van Tony Sheridan. Ook moet de band een nieuwe naam hebben. Pickett bedenkt tenslotte de naam The Creation en de rest is geschiedenis.
De onafhankelijke producent Shel Talmy heeft dan net zijn eigen platenlabel opgezet: Planet Records. De eerste producties van The Creation klinken dan ook als deze van The Kinks en The Who. Op 'Making Time' bespeelt Phillips zijn gitaar met een strijkstok van een viool. Hij is de eerste die deze techniek uitoefent en het zal een kenmerk worden voor The Creation. 'Making Time' piekt desondanks op nummer 49 in de toenmalige top 50. Net zoals Roger Daltrey wordt ontslagen in The Who en een week later terug wordt gehaald, moet ook Jack Jones zijn drumstokken een week afstaan aan een collega. 'Painter Man' is in het najaar van 1966 de grootste hit van de groep. Het bereikt een 36e plek in Engeland en staat in de Duitse top tien. In 1967 vindt er een wisseling van de wacht plaats. Kim Gardner wordt in de band gebracht als de nieuwe bassist, Bob Garner verhuist naar de microfoon en Pickett wordt op een zijspoor gezet. In juni 1967 verschijnt in Engeland de single 'If I Stay Too Long' met 'Nightmares' op de b-kant. 'Tom Tom' verschijnt alleen in Europa als single en dat heeft dan 'Nightmares' als b-kant. 'If I Stay Too Long' zal in 1968 dus de b-kant zijn van de Europese persing van 'How Does It Feel To Feel'. De band is met name erg populair in Duitsland en de platenmaatschappij brengt een album uit in Duitsland, 'We Are Paintermen', met veelal single-kanten en een enkel nieuw nummer. In februari 1968 komt abrupt een einde aan de band als eerst Phillips de biezen pakt en even later Garner.
De markt in Duitsland is lucratief genoeg om drummer Jack Jones ertoe aan te zetten een nieuwe Creation op te richten. Kim Gardner voegt zich bij de band als bassist, Kenny Pickett op zang en hun oude kameraad Ronnie Wood gaat de gitaar spelen. Toch houdt deze formatie het niet lang uit en is de boel in de zomer van 1968 alweer geschiedenis. De muzikanten blijven allemaal actief in het veld waarvan Ronnie Wood de meest in het oog springend is. Hij zal later bij Jeff Beck, The Faces en The Rolling Stones spelen. Kenny Pickett schrijft 'Grandad' samen met Herbie Flowers en het wordt een enorme Engelse hit in 1970 voor Clive Dunn. Als de punk zich meldt in 1977 wordt de groep vaak als inspiratiebron genoemd en het resulteert in platen die opnieuw worden uitgebracht. De band formeert opnieuw in de midden jaren tachtig met ex-Kinks-drummer Mick Avory. In de jaren negentig kan de band op nog meer steun rekenen. Het Creation-label, dat ons onder andere Oasis brengt, is genoemd naar de band en The Creation maakt zelf ook platen voor het label. Pickett is ons in 1997 ontvallen en Don Garner neemt het stokje andermaal over. Hij is in 2016 overleden. Het album 'Power Surge' uit 1996 blijft het meest recente oorspronkelijke werk van The Creation.
De single 'How Does It Feel To Feel' verschijnt meteen na de eerste split van de groep in 1968. Het zal ongetwijfeld een hit zijn geweest in Duitsland maar flopt voor de rest. De b-kant is zo gezegd 'If I Stay Too Long' dat in 1969 een 22e plek in de Top 40 zal halen dankzij Big Wheel. Boney M zal in de jaren zeventig een hit hebben met 'Painter Man'.
De volgende aflevering van de 'Honderd achteruit' kan wel eens een 'dubbelaflevering' worden met twee totaal verschillende acts waarover waarschijnlijk niet zoveel is te vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten