De dag des Heeren(veen)

Ach, vooruit! Ik heb de afgelopen weken een paar keer gedacht aan Hemelvaartsdag van vóór Soul-xotica en dan komt 1990 meteen boven drijven. Lieve help! Dat is een tijdje geleden. Toen had ik stekeltjeshaar bovenop mijn schedel en kon ik op een zomerse dag mijn nek verbranden. Martin Luther King heeft de mensheid geleerd dat je nooit over dromen moet praten want het kan je fataal worden. Nee, ik ga ook niet dieper in op mijn dromen maar zo heel nu en dan ben ik in een droom weer in Heerenveen. Op Hemelvaartsdag in 1990. Ik probeer er nog altijd achter te komen of ik iets heb gemist? Ben ik hier voorbij gewandeld aan de ware liefde in het leven? In dat geval... mijn excuses. De jongeheer Louwsma is dan veel té druk met plaatjes en eindeloos dromen. Je bent me niet opgevallen. Het kan ook iets anders zijn geweest maar vind het frappant dat het steeds deze herinnering is die terug komt in mijn dromen, terwijl ik zo vaak naar een markt of braderie ben gefietst. Vandaag wil ik best eens op de fiets stappen om van Jutrijp naar Heerenveen te fietsen en terug en tevreden te zijn met een paar singles in een niet te bijster goede staat voor een paar kwartjes. Ik zal even moeten graven in 'Het zilveren goud' om alle singles van die dag te herinneren.

Heerenveen is het einde van de wereld. Tja, dat is het in 1990 wel voor mij. Ik ben dan nog altijd afhankelijk van een hele gewone fiets zonder versnellingen en met een terugtraprem. Versnellingen zijn dan een 'duurdere' optie en wij moeten het gewoon doen met één versnelling: Op de pedalen! Ik zal later in 1990 met de opleiding tot vrijwillige molenaar beginnen maar verder ben ik gewoon 'vrij' in de weekeinden. Het wordt gevierd met hele lange fietstochten, hoewel ik wel afhankelijk ben van het thuis eten en dus om zes uur thuis moet zijn. Ik ben nooit zonder eten naar bed gegaan maar als ik om zeven uur of half acht thuis kom, zijn de rapen wel gaar hoewel die dan niet op het menu staan. Het houdt mijn wereldje compact. Ik hoef niet een heel eind Gaasterland in of ik moet er tegenaan fietsen om op tijd thuis te zijn. Het noorden in kom ik op de lijn van Harlingen, Franeker en Leeuwarden maar ook dan moet ik terug. In het oosten loopt de grens van Jirnsum via Akkrum naar Heerenveen. Ik heb geen lol om richting Lemmer en de polder te fietsen. Soms gaat de rode Realistic-walkman mee voor muziek onderweg maar meestal kan ik vooruit met de muziek die ik de afgelopen week heb gehoord. Terwijl de kilometers niet al té snel onder mijn pedalen voorbij schieten (ik ben eerder sloom in deze tijd!), kan ik eindeloos dagdromen over een radiocarrière op zee of de drive-in show waarmee ik menig feestzaal op zijn kop zet. Voor dat laatste heb ik echter wel de kneiters nodig en vindt deze bewuste Hemelvaartsdag een aantal van deze plaatjes in Heerenveen.

Er leiden meerdere wegen naar Rome maar op de fiets naar Heerenveen is de zaak vlug bekeken. Je kan best over Spannenburg, Sint Nicolaasga en Scharsterbrug naar Joure fietsen maar het is een zinloos eind om. De meest directe route is vanuit Sneek de Oppenhuizerweg langs. Langs Joure en het viaduct over naar Haskerhorne. Dan de Jousterweg door Oudehaske en Nijehaske en zo naar het Friese haagje. Later in 1990 zal ik hier Sunshine Records ontdekken, het moederschip van Sunrise in Sneek. De platenzaak met achterin een coffeeshop als een soort van dekmantel. Ik denk dat ik deze Hemelvaartsdag de eerste keer de overdekte rommelmarkt op de Gedempte Molenwijk zie. Daar zal ik ook geregeld komen hoewel de platen daar aan de prijs zijn! Maar liefst drie gulden voor een single met een soort van hoes (als er nog iets van over is) en plaatjes zonder hoes gaan voor de helft. Dat zijn eigenlijk geen prijzen voor mij want ik ben in 1990 nog altijd gewend aan een gulden of minder. Ik weet niet helemaal precies meer wat ik voor de singles in Heerenveen heb betaald, maar het is zeker niet meer dan een gulden per stuk geweest!

151 Down South - Rob Hoeke Boogie Woogie Quartet (NL, Philips, 1970)
152 Swinging On A Star - Spooky & Sue (NL, Negram, 1974)
153 Dirty Ol' Man - The Three Degrees (NL, Philadelphia International, 1973)
154 Heaven Must Be Missing An Angel - Tavares (NL, Capitol, 1976)
155 Do You Remember - Long Tall Ernie & The Shakers (NL, Polydor, 1977)

Daar fiets ik in 1990 vijftig of zestig kilometer voor (heen en terug). Anno 2025 zijn alle schijven op Spooky & Sue na al eens vervangen. Met name Three Degrees en Long Tall Ernie zijn er slecht aan toe. Ik denk eerder dat de laatste vier een kwartje hebben gekost en Rob Hoeke wellicht een gulden. Met name 'Heaven Must Be Missing An Angel' is een 'hit' als ik in mijn dagdromen ergens optreedt met mijn drive-in show. Het idee is niet gek want mijn oudste broer heeft ook een complete set hoewel die weinig buiten de deur zal optreden. Het zouden korte setjes zijn geweest want veel interessanter dan Tavares en 'Proud Mary' van Ike & Tina Turner gaat het niet worden voor het feestende disco-publiek. The Bee Gees, The Sweet en Creedence Clearwater Revival wordt al snel té obscuur voor eenkennig publiek. Ach, de drive-in show zal er nooit komen en als ik vijftien jaar later tenslotte een kleine residentie heb in een discotheek komt Tavares er niet aan te pas. 'Proud Mary' wél en het is sinds die tijd dat ik dat nummer niet meer kan aanhoren.

Ik heb inmiddels een flinke verzameling niet-praktische zomerjassen in mijn garderobe hangen. Enkele zijn té warm voor een zomerdag en lenen zich beter voor droge lente- en herfstdagen. Ze kunnen allemaal niet goed tegen vochtigheid. Ze zijn niet waterdicht en de regen laat nare vlekken achter. Ze zijn evenmin bestand tegen veelvuldig wassen. Mijn groene bomberjack is wel waterdicht maar té dik voor de zomer. Ik ben dus op zoek naar een eenvoudig en goedkoop bomberjack als ik de bovenstaande zie hangen bij Theo in Steenwijk. De eerste dag is tegen sluitingstijd maar ik kom een paar dagen later terug (de middag van de fietstocht over Giethoorn). Ik pas de jas (er staat geen maat in) en zie de Friese vlag en Heerenveen als een klein eerbetoon aan broeder. Theo is vlug bereid en biedt me de jas aan voor een eenmalige prijs als ik hem nu aanschaf. Dat is werkelijk geen geld. Het is me iets aan de korte kant, maar ach... het is voor de zomerdagen als er regen kan vallen en dus kan het goed over een t-shirt. Ik wil mijn aankoop delen met de familie in Denemarken en maakt meteen bij thuiskomst twee foto's: De voor- en achterkant. Als ik de foto's laat zien aan mijn Schotse maat attendeert deze me op een héél klein kaal plekje bovenop mijn hoofd. Warempel... dat is me niet eerder opgevallen. Zou ik dan toch geen vijftien meer zijn?