Er zijn een paar andere pakketjes die ik eerst zou verwachten en dus loop ik naar de brievenbus. Wat? Is deze al binnen? Ik heb woensdag een bestelling van drie singles geplaatst bij Juno en verwacht deze pas een week later. Nu blijkt dat dit trio is binnen gekomen. Ik heb gisteren al een brief over invoerkosten gehad, dat zal over het pakket van Chris gaan. De pakketten van Mark gaan doorgaans geruisloos langs de douane. Het is waar... ik had vanmorgen niet de energie om platen te gaan draaien en van een beoordeling te voorzien. Echter, met dit trio van Juno kan ik evengoed het oude bericht verwijderen en een betere poging verrichten. Overigens heb ik vanmorgen nog wel iets meegemaakt. Ik schrik me een hoedje als ik een schaap van héél dichtbij hoor blaten. Meteen vraagtekens want er zijn geen schapen in de directe omgeving. Even later weer geblaat. Ik ga naar buiten en zie dan een schaap dat net ons pleintje af loopt. Ik heb het gedreven naar een veld met schapen en, ja, die moeten elkaar kennen. Als ik naar huis wil lopen, zie ik moeder en kind vrolijk eten in de tuin van mijn buurman dus nogmaals hetzelfde ritueel. Er is geen boer of buur te bekennen en dus laat ik ze maar in de buurt van het veld. Ik wil nog de dierenambulance bellen, maar ach... laat ook maar. Nu mag een andere buur zich weer druk maken over het beesten.
* Christian Anders- Geh' Nicht Vorbei (Duitsland, Columbia, 1969)
Het bericht van vanochtend is al een paar keer gelezen maar vooruit... nog even in het kort. Het is gistermiddag dat ik opeens goesting (Vlaamse import) heb om naar Ruinerwold te fietsen voor de kringloopwinkel. Ik bereik de winkel nét op tijd want over tien minuten gaan ze sluiten. Qua singles denk ik dat alleen Phil Fearon en Power Station nieuw zijn toegevoegd. Helaas geen interessante seventies zoals een paar maanden geleden. Naar Ruinerwold fietsen voor twee singles van een euro? Nee, hier komen we weer op het Discogs-territorium: Er moet een pakket worden gemaakt. Desnoods met derde of vierde keus. Vanmorgen heb ik geen fut om de plaatjes op te zetten omdat ik er niks van verwacht. Toch moet ik bekennen dat Christian Anders me niet tegenvalt. Zal iets met mijn recente Youtube-gedrag van doen hebben. Ik mag graag kijken naar de afleveringen van 'Vinyljunks' over vooral zendpiraten uit het oosten des lands. Het is weer eens wat... euh.... anders? Nee, dit plaatje blijft me boeien. Het wordt gezellig op zondagavond!
* Doris D. & The Pins- Dance On (NL, Utopia, 1981)
Dan moet ik nu eerst controleren of ik hem al heb of niet want daar twijfel ik aan. Goed gegokt! Ik heb wel 'Shine Up' maar niet deze 'Dance On'. Nee, deze ben ik helemaal vergeten. Ik zit nog het meeste met 'Shine Up' in mijn hoofd. Maar even checken want volgens mij is 'Shine Up' ook flink gaar. O ja, ik heb ook nog 'Jamaica' van de groep. Ze zijn totaal inwisselbaar en 'Dance On' heeft vier maanden geduld moeten uitoefenen bij de kringloop voordat ik me over de plaat heb ontfermd.
* Phil Fearon & Galaxy- What Do I Do (Duitsland, Ensign, 1984)
Zowaar de tweede plaat van Phil Fearon & Galaxy in een maand. Net als met 'Dancing Tight' een maand geleden ben ik vergeten hoe goed dit eigenlijk is, hoewel ik moet opbiechten dat ik ook een decennium lang niets van deze jaren tachtig-hits heb moeten hebben. Ik vind hem eigenlijk leuker dan de voorgenoemde titel. Voor wie er geen genoeg van kan krijgen, 'part 2' gaat verder op de b-kant maar die sla ik over.
* The Power Station- Some Like It Hot (Duitsland, Parlophone, 1985)
Buiten Phil Fearon om beschouw ik dit als het beste excuus voor een fietstocht naar Ruinerwold. Dit is al veertig jaar een kneiter in mijn beleving alleen wil de single niet op mijn spoor komen. Het is het type plaat waar ik alleen maar naar het hoesje hoef te kijken en de plaat van start tot finish met alle details in mijn hoofd begint te spelen. Toch klinkt het beter vanaf het vinyl!
* Mieke Telkamp- De Nieuwe Dag (NL, Imperial, 1971)
In Spirit Of The Seventies heb ik gisteravond de Nederlandse hits uit mei 1971 gedraaid. Mieke staat dan eveneens in de hitlijsten met 'Waarheen Waarvoor'. Die heb ik gisteravond voor het eerst (!) he-le-maal gedraaid. Uiteraard met geluidseffecten en tot mijn grote tevredenheid tikt het een paar keer over. Er zijn maar weinig liederen waar ik meer een hekel aan heb dan 'Amazing Grace' en 'Waarheen Waarvoor'. Het is voor mij de associatie met de religieuze zendpiraat die begin jaren tachtig actief is in Sneek en omgeving. Vader luistert op zondag graag naar zijn uitzendingen en uiteraard wordt 'Waarheen Waarvoor' vaak aangevraagd. Nu is dit liedje ook gedraaid op de begrafenis van een kennis en als mijn zus in de kamer is, is deze meteen overstuur. Voor een zesjarige betekent het dat we eerst gezamenlijk vredig luisteren naar muziek en dat het vervolgens chaos is in de kamer. Ik denk dat het nooit meer goed komt. 'De Nieuwe Dag' heb ik al een paar maal door de vingers laten glijden en gisteren neem ik de moeite om de plaat verder te bekijken. Dan zie ik dat het een cover is van 'Cent Mille Chansons' van Frida Boccara en dan... mag die toch mee! Het is beter te verteren dan 'Waarheen Waarvoor' maar het is crisis.
* Trafassi- Huishoudschool (NL, Mercury, 1986)
Als mijn zus met de kerst begint over de singles van broer die voor me klaar liggen, zegt ze meteen: 'Wasmasjien zit er ook tussen'. Ja natuurlijk zit 'Wasmasjien' tussen de singles van broer. Ik kan me de zondag nog moeiteloos voor de geest halen. Het is fraai zomers weer en op de KRO beleeft 'Wasmasjien' die dag haar debuut. De plaat wordt meteen verkozen tot 'Speciale Aanbieding' en dus wordt het ieder uur gedraaid. De radio komt steeds harder te staan en broer wordt steeds beter met zijn Surinaamse tongval. Het heeft dermate fijne herinneringen dat ik de plaat vroeg of laat zélf eens had gekocht. Maar... nu ik 'Wasmasjien' heb, kan ik net zo goed ook de opvolger meenemen? Ja, natuurlijk net zo leuk als de grote hit. Nu is 'naaien' het grapje dat wordt uitgesponnen. Ik moet bekennen dat ik deze destijds helemaal heb gemist. Zou het naaien een boycot hebben opgeleverd?
* Terry Callier- Look At Me Now (UK, Outta Sight, 1966, re: 2025)
Tot slot het trio van Juno. Terry Callier is op dit moment weer even 'hot' zoals het lijkt, maar in werkelijkheid is de artiest al jaren in de gratie bij de rechtgeaarde soul-liefhebbers. Ik koop in het begin van mijn soul verzamelen geregeld Outta Sight-singles. Het zijn niet altijd de beste opnames maar wel de meest voordelige manier om Northern Soul-'hits' op stevig vinyl te scoren voor niet veel geld. Terry komt uit de 'Soul Essentials'-serie. 'Look At Me Now' is Callier op zijn meest klassiek, het is gewoon essentieel. Op de keerzijde staat een outtake maar ik hou het gewoon bij de originele uitvoering.
* The Kevin Fingier Collective- The Boogaloo EP (UK, Fingier/Acid Jazz, 2025)
Het is sinds 'Why Don't You Go Home' met de zang van Diane Ward dat ik een interesse heb voor het werk van Kevin Fingier. Zijn werkgebied is in Zuid Amerika en hij is voortdurend op zoek naar lokale bands en artiesten om swingende latin-producties vast te leggen die klinken alsof ze direct uit de jaren zestig afkomstig zijn. Fingier verzorgt bijna maandelijks op zijn minst één single en heeft derhalve een ruime discografie en toch is hij nog maar vijf jaar onderweg met zijn project. Op deze EP staan een aantal 'hits'. 'Latin Dynamite' is in 2020 de eerste single van Fingier en vijftien dagen voor de officiële release is dat schijfje al uitverkocht. 'Voodoo Working' is de b-kant van de tweede oplage van 'Latin Dynamite' welke eveneens is uitverkocht. 'El Popcorn' is een track van het eerste album van Fingier en een favoriet voor dj's die geen onderscheid maken tussen singles en elpees. 'Cocktail De Medianoche' is de opvolger van de eerste 'Latin Dynamite'. Acid Jazz heeft voor het vijfjarig jubileum deze vier knallers bijeen gebracht op een 45-toeren EP. Ik ga ze vanavond alle vier draaien in de show. Ik heb Kevin zo gezegd pas in 2022 leren kennen en heb daardoor deze nummers gemist maar ze zijn alle vier erg gezellig! Ik geef een lichte voorkeur aan de rhythm & blues van Diane Ward maar deze EP mag niet in de collectie ontbreken.
* Carla Thomas- B-A-B-Y (UK, Soul Flip, 2025)
Soul Flip 7s is het project van ene Del Gazeebo en zijn kameraden. Samen nemen ze antieke soulplaten en passen deze aan aan de huidige trends. 'Wel leuk', denk ik als ik het hoor maar sta niet op het punt de plaat direct aan te schaffen. Dat doe ik een beetje ongemerkt als ik Kevin Fingier en Terry Callier aan mijn mandje heb toegevoegd. Carla Thomas ontmoet de drummer van 'Billie Jean' van Michael Jackson met een funky gitarist voor een extra loopje. Doe dat in combinatie met de zang en de toetsen van Carla's origineel en dan...? Het werkt! Op de flip staat 'Can I Get A Witness' van Barbara Randolph en dit is onder handen genomen door een maat van Del Gazeebo: Het is de 'Umbo Edit'. Dat heeft meer klassieke funky drums gekregen. Nu weet ik het weer! Ik heb het in het mandje gelegd voor deze kant. Waar de Carla Thomas-kant wellicht misplaatst kan worden genoemd daar doet de nieuwe mix alleen maar goeds voor Randolph. Van deze ga ik vanavond ook beide kanten draaien. Na afloop van de show mag ik me buigen over de 'Eindstreep'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten