Het zilveren goud: 2000 deel V

Omdat ik gisteren opnieuw mezelf niet weet te motiveren om uit bed te komen, zal ik morgen wederom de postronde moeten doen. Het weer ziet er iets geschikter uit en dat is een fraaie bijkomstigheid. Dan ben ik benieuwd naar welke dagen ik heb afgesproken om deze week te werken. Woensdag ben ik in ieder geval vrij want dan moet ik naar de bedrijfsarts. Donderdag is Hemelvaartsdag en ik weet niet of er vrijdag wel post voor mij is. Het lijkt erop alsof ik in het weekend een verjaardagsborrel ga hebben met W. Donderdag ga ik eerst uit eten met zus en zwager. Ik heb vanavond gekeken naar de lijst van 'Het zilveren goud'. Ik zou het voorlopig best even druk kunnen hebben met de serie want in de maanden mei, juni en juli heb ik heel veel singles genoteerd. Tegen het einde van het jaar gaat het weer 'rommelen' en in 2001 heb ik niet zoveel singles gekocht. Vandaag evenwel het tweede deel van de singles die ik voor mei 2000 heb genoteerd. Dat kan evengoed ook juni zijn geweest. Met de volgende herinnering is het een zelfde laken een pak.

Ik ben onder valse voorwendselen naar De Bilt gekomen. Op zichzelf kan het ook even niet anders, maar dan nog... Het is anders dan dat ik me had voorgesteld. Het oorspronkelijke plan is de opbrengst van een verkoopweek in De Bilt om de schuld van ongeveer vijftienhonderd gulden in te lossen bij de Rabobank. Daarna ga ik weer verder in het idealisme en heb mijn zinnen gezet op het Poolse Lublin. Dan kom ik in De Bilt en wordt opeens verwacht dat ik een uitkering ga aanvragen. Prima, alleen krijg ik dan mijn sollicitatieverplichting te maken en bij meer dan 24 uur vrijwilligerswerk per week heb ik geen recht op een uitkering. Als 'geezer' John me dan ook nog eens Lublin uit mijn hoofd weet te praten, lijkt het helemaal afgelopen te zijn met mijn idealisme. Ik snak naar een pauze en zal het zélf in juli 2000 uitroepen tot een 'sabbatical' zoals menig popmuzikant een sabbatical heeft in het jaar 2000. Toch kunnen deze bestaan van het geld dat ze reeds hebben verdiend daar waar ik de maatschappij moet lastig vallen. In latere afleveringen meer daarover. In mei 2000 verlies ik een stukje idealisme en zie het opeens wel weer zitten om te gaan kraken. Daar heb ik in het vorige bericht over geschreven. Ook ga ik in deze weken Utrecht pas ontdekken. Ik heb dan al gouden herinneringen aan de stad vanwege 'de midweek op eigen benen' in 1994 en drie jaar later tijdens mijn cursus journalistiek. Ik ben heel af en toe een zaterdag op stap geweest en heb een aantal cd's gekocht. De platenhandel komt pas in mei 2000 goed op gang en lijkt het even alsof ik meer in Utrecht woon dan in De Bilt.

Ik ben een paar maanden eerder al eens in mijn eentje naar Ekko geweest. Ik geloof dat Grimskunk die avond moet spelen. Ik tref Popkelder-collega Jan die avond. Is het Grimskunk geweest? Ik geloof van wel... Ik heb deze band in de jaren negentig al eens in Het Bolwerk in Sneek gezien en dat heeft een diepe indruk achtergelaten. Ik zie die avond op de posters de aankondiging van een concert van The Dukes Of Hamburg en daar heb ik eveneens wel oren naar. Dat wordt overigens een héle bizarre avond. Je kan maar op één plek tegelijk zijn en dat ondervind ik deze avond. Op het Neude speelt een bandje dat ik graag wil zien maar deze moet ik laten schieten. Verder is er een punkconcert in een kraakpand. Twee vliegen in één klap? Kennis maken met Utrechtse krakers plus wat herrie aan mijn hoofd? Als ik arriveer bij het bewuste pand is de muziek al uit. Er schijnt van alles mis te zijn gegaan op deze avond. Vervolgens kijk ik dan toch even in Ekko en zal zelfs een elpee kopen van The Dukes Of Hamburg. Het is een olijk Amerikaans bandje dat probeert te klinken als een Duitse beatband uit de Hamburg-periode van The Beatles. Het is een een of andere culturele week in Utrecht. In zondag heb ik wandeltocht gemaakt langs verschillende kunstgalerieën en later in die week zie ik Kek'66, Racoon en Krezip spelen op het plein. Dat laatste bandje heb ik vaker gezien in die tijd, het is dan heel erg 'up and coming'. Een geinig bandje om bij te springen totdat er een 'heel persoonlijk nummer' komt, dan kunnen we naar de wc of bier halen. Een paar weken later kijk ik naar Pinkpop op televisie en jawel hoor... Jacqueline begint over het 'persoonlijke nummer' en vervolgens heeft iedereen het over 'I Would Stay'. Voor 'ons' het teken om bier te halen.

In de zomer van 1994 verblijf ik twee nachten in Bunnik en ga op de eerste vakantiedag meteen goed los met de singles in Utrecht. De Oudegracht heeft dan verschillende zaken. Het is pas in mei 2000 als ik deze winkels opnieuw ontdek. Bij eentje doe ik op een maandagmiddag flink boodschappen. Het merendeel van de twaalf singles zijn hier gekocht. Ik herken iets in het systeem van de hoesjes en denk nu dat ik eigenlijk 'Sufferin' In The Land' op deze dag heb gekocht. Enfin, die komt binnenkort nog eens. Ik heb 'Vietnam' ook rond deze tijd gekocht.

3252 Just A Little Bit - Blue Cheer (US, Philips, 1968)
3253 Virgin - Brainbox (NL, Imperial, 1971)
3254 Make Me Smile - Chicago (NL, CBS, 1970)
3255 Vietnam - Jimmy Cliff (NL, Island, 1970)
3256 Jumbo - Dizzy Man's Band (NL, Harvest, 1972)
3257 Nine By Nine - John Dummer's Famous Music Band (NL, Fontana, 1971)
3258 The Weavers Answer - Family (NL, Reprise, 1970)
3259 I'm On My Way - Richie Havens (US, Douglas, 1966)
3260 Hey Willie - The Hollies (NL, Parlophone, 1971)
3261 Give Up Your Guns - Ritty McGarrity (NL, Imperial, 1971)
3262 Kodachrome - Paul Simon (NL, CBS, 1973)
3263 Live For Tomorrow, Harry Jones - Barrie Webb & O.P.M.C. (NL, Pink Elephant, 1970)

Blue Cheer moet hoognodig eens worden vervangen want dit styreen is echt helemaal kapot. Chicago, John Dummer en Family zitten oorspronkelijk in blanco hoesjes. Van John Dummer heb ik al sinds 1992 het lege fotohoesje en deze kan ik eindelijk eens vullen. Chicago geef ik later een upgrade en Albert bezorgt me Family met fotohoes. Richie Havens zit in de Blauwe Bak. In de volgende aflevering méér singles uit een platenwinkel in Utrecht plus een aantal uit de winkel in De Bilt en een partijtje dat ik weet te kapen tijdens een ophaaldienst.