Hoewel ik gisteren officieel had moeten werken, heb ik gistermiddag al besloten om morgenmiddag de wijk te lopen cq te fietsen. Ik heb op de planning gezien dat ik de Oostermeenthe, Woldmeenthe en de Nieuwe Gagels moet doen en dan moet je op tijd beginnen. Daar is het gisteren iets aan de late kant dus morgen maar even de kop ervoor. Toch wil ik nog wel iets van het weer meemaken en ben ik bovendien benieuwd naar het album van Elf Freedom. Ik ben op de fiets gestapt maar merk meteen dat het niet iets buitensporigs gaat worden. De wind is noordelijk en ietwat aan de stevige kant. Er tegenin kruien betekent dat je jezelf het zweet in werkt en daar heb ik geen zin in. Het wordt de NAP tot Wapse en daarna binnendoor over de Wapserouwen naar Wapserveen. Tot en met Wapserveen op de heenweg heb ik Elf Freedom in de oordoppen. Het is me al opgevallen bij een ander album van de band en ook dit nieuwe album is volgens hetzelfde concept. Eigenlijk is het één lang liedje dat zonder onderbreking hoort door te spelen. Hypnotiserende drone-rock zou ik het willen noemen en zoals verwacht klinkt Nora lieflijk maar wel een beetje raar. In het begin van deze serie heb ik het plan om het uit te smeren over 2025 maar ik begin steeds meer oren te krijgen naar een Top 54 in oktober. De gedoodverfde nummer 1 in deze lijst komen we vandaag tegen en dat vormt dan ook de spil van het verhaal. De dertien singles vertellen het verhaal van 1986 en vooral de bijbehorende zomer.
Ik ben een jaar of negen en te jong en te naïef om te begrijpen wat er aan de hand is, hoewel mijn ouders hun best hebben gedaan om het te voor de kinderen te verbergen. Als 'heit' pas is overleden, laat mijn moeder los naar mij dat 'als scheiden in 1984 zo normaal was geweest als in 2011 dat ze waarschijnlijk uit elkaar waren gegaan'. Het volgt op het eenzijdige ongeval van onze vader op Ameland. Als ik in 2009 mijn drankprobleem onder ogen moet zien, zegt broeder tegen mij: 'Je hebt het niet van een vreemde'. Broeder is natuurlijk vijf jaar ouder en door dit gesprek in 2009 begrijp ik beter wat er heeft gespeeld in die jaren. Toch heeft het doorzettingsvermogen van onze ouders een 'happy end'. Het is ergens in de jaren negentig dat een ouder echtpaar een weekendje weg gaat en een paar giechelende pubers terug naar huis komen. Ze zijn opnieuw verliefd op elkaar geworden en de laatste woorden tussen vader en moeder voordat de eerste het leven laat, zijn zeer ontroerend. Een direct effect van de strubbelingen van de jaren tachtig is dat onze ouders zo nu en dan een weekendje samen weg gaan. Daar zit ook een weekendje Limburg bij in waarbij ze verblijven in een hotelletje in Slenaken. Tijdens een oriëntatie in de omgeving hebben ze een fraaie vakantiewoning gevonden waar we de komende zomer met het gezin gaan verblijven. Of... de helft van het gezin. Oudste broer is inmiddels geëmigreerd naar Denemarken en zus is deze zomer verloofd en kiest voor een vakantie met de jongeman. Broer en ik gaan dus met ouders vakantie vieren in Slenaken. Vanaf het volgende jaar zal Denemarken weer de logische vakantiebestemming worden.
In 2014 heb ik mijn eigen vakantie in Slenaken gehad en vlakbij de Schilberg. Ik ben in deze dagen geregeld over en langs de Schilberg gefietst of gelopen maar ik kan het huis niet meer vinden. Ik kan het helemaal uittekenen maar in de praktijk ziet het er heel anders uit en ik kan niet een huis vinden dat aan mijn beschrijving voldoet. Wat hebben we gedaan in deze vakantie? Welnu, in ieder geval een maandag lang alle uithoeken van Aken gezien. Trio is in 1986 al passé en ik vermoed dat het een elpee van Stefan Remmler moet zijn geweest. Deze wordt al niet eens meer in Nederland uitgebracht en mijn broer wil hem uiteraard in de collectie hebben. 'Even een elpee halen bij een platenzaak in Aken' wordt een hele dag rond rijden in Aken. Het is allemaal eenrichtingsverkeer in Aken en iedere keer als we fout rijden moeten we dus de hele halve cirkel rond. De eerste twee platenzaken hebben het album ook niet in voorraad en het is inmiddels laat op de middag als de derde tenslotte een exemplaar op voorraad heeft. Vader heeft heel wat gevloekt deze dag maar staat bij mij in het krijt. In 1990 'dwing' ik hem om op en neer naar Vejle te rijden omdat ik een elpee van The Moody Blues heb gezien. Op de zaterdag heb ik niet genoeg contanten bij me (dat ligt in het appartement) en ik móet deze plaat hebben.
De zondag is eveneens legendarisch. De familie gaat naar de grotten in Valkenburg. Het is hemels mooi weer en dus zijn we gekleed in korte broek en t-shirt en lachen ons ziek als we enkele andere bezoekers zien in winterjassen. Als we eenmaal binnen zijn, begrijpen we het nut van deze accessoires want oef... wat is het k-k-koud. Omdat we de entree al hebben betaald, moeten we ervan 'genieten' maar we zijn allemaal blij als we weer buiten staan in de brandende zon. Broeder is al jaren 'fan' van Het Goede Doel en in deze serie zijn er al een aantal platen gepasseerd van de band. Voor mijn gevoel is 'Alles Geprobeerd' een moddervette top tien-hit geweest maar dat valt in de praktijk tegen. Wellicht dat het toch té lang is voor de mainstream radio? Broeder heeft het echter op ieder cassettebandje gezet waardoor ik het minstens eenmaal per dag hoor. Het maakt niet uit waar we zijn. Of we nu op de snelweg rijden of op een parkeerterrein staan maar broer draait iedere keer het raam naar beneden als er wordt gezongen 'Ik had alleen behoefte aan wat frisse lucht'. Ik heb het nummer de afgelopen maanden geregeld gedraaid. Het verhaal van een hopeloze romanticus die besluit zijn liefje op een zijspoor te zetten om te ontdekken hoeveel hij van haar houdt en nu zijn best moet doen om haar weer voor hem te winnen. Totaal niet van toepassing op broeder maar de sfeer en de herinnering aan Limburg maken dat dit de ultieme Jelte-plaat is voor mij. Naar alle verwachting is dit dus ook de nummer 1 in de geplande top 54.
191 Ready For You - Trio (NL, Mercury, 1985)
194 New York City - The Star Sisters (NL, CNR, 1986)
197 Alles Geprobeerd - Het Goede Doel (NL, Polydor, 1986)
201 De Man Van Het Journaal - Dingetje (NL, CNR, 1985)
202 Hands Across America - Voices Of America (Duitsland, EMI-America, 1986)
207 True Life Confessions - The Korgis (Frankrijk, Sonet, 1985)
209 J'Aime La Vie - Sandra Kim (Frankrijk, Carrere, 1986)
213 Geboren Voor Het Geluk - Het Goede Doel (NL, CNR, 1983)
221 Verslaafd Aan Jou - Frank Boeijen Groep (Duitsland, Ariola, 1986)
233 Hoppa - Pisa (Duitsland, EMI, 1984)
235 Swingking - Erik Mesie (NL, CNR, 1986)
241 This Girl - Dolly Dots (Duitsland, Ariola, 1986)
243 Into The Night - Anita (NL, Polydor, 1986)
Ik heb een paar maanden geleden geconcludeerd dat het bij broer vooral om de elpees gaat als we het over Trio hebben. 'Ready For You' is een 'single version' en wijkt dus af van het album. Vandaar dat deze in de verzameling thuis hoort. Met het overlijden van nieuwslezer heb ik Dingetje geplaatst op Facebook. Een totaal vergeten plaatje voor de massa maar ook een gigantische hit in onze gezamenlijke slaapkamer. Dingetje speelt met deze single in op de populariteit van Fred Emmer en het succes van '19' van Paul Hardcastle. Het is veertig jaar later nog altijd leuk. Het zijn doorgaans Nederlandse platen die hij apart heeft gehouden maar toch hebben we daar opeens Voices Of America, The Korgis en Sandra Kim. Van The Korgis weet ik dat broer op een bepaald moment 'Everybody's Got To Lean Sometime' herontdekt. De laatste keer dat een exemplaar van Sandra Kim per ongeluk mijn huis kwam binnen rollen, heb ik deze via de Kliko afgevoerd. Ach vooruit... ook dit plaatje draagt bij in de herinnering aan de zomer van 1986, maar ik heb nooit veel op gehad met dit ding. 'Verslaafd Aan Jou' heb ik een paar jaar geleden zelf gekocht maar deze mag hem vervangen. Anita is Anita Heilker, de ex-Dolly Dot. Ze zal later ook een rolletje spelen in Verona van Henk Spaan en Harry Vermeegen. Ze is de secretaresse op het kantoor in de brandweerkazerne en doet voortdurend Donald Duck na. Ik heb de series een jaar geleden opnieuw gezien. Het is gedateerd maar door het absurdisme nog altijd best komisch. 'Into The Night' zit verpakt in een uitklapbare fotohoes welke een poster vormt. Ik denk dat die ooit nog wel eens aan een muur heeft gehangen.
Volgende maand zo gezegd ook twee afleveringen van 'Het nalatenschap'. In juli sla ik het over om ruimte te houden voor de Gele Bak Top 100. Volgende maand vervolg ik met het eerste deel van de singles van 1987. Het jaar waarin onze ouders vijfentwintig jaar zijn getrouwd en zus in het huwelijksbootje stapt. Dan krijgen we elk ook onze eigen kamers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten