woensdag 5 augustus 2020

Week Spot: Joe Tex


Normaal gesproken publiceer ik op dinsdagavond de Week Spot maar ik twijfel nog heel lang tussen 1970 en 1971 voor het komend weekend. De kogel is door de kerk en dat betekent dat ik zaterdag- en zondagavond een halve eeuw terug in de tijd ga met de muziek uit 1970. Voor 'Do The 45' heb ik de bak al klaar staan en daar zitten ongeveer negentig singles in waaronder enkele platen die ik gewoon té weinig draai. In geval van 1971 zou ik al een Week Spot op het oog hebben, misschien dat die later dit jaar nog volgt. Voor wat betreft 1970 stuit ik al snel op deze single van Joe Tex. Heeft Joe Tex ooit de Week Spot gehad? Nee, dus niet en dat is wel een beetje vreemd. Er zijn enkele platen die het vuur voor de Northern Soul-hobby hebben aangestoken voor mij en 'Fresh Out Of Tears' van Joe Tex, de b-kant van 'Hold On To What You've Got', is daar eentje van. Maar goed... dat plaatje is uit 1965 en ik heb eentje nodig uit 1970. Ik heb net alle Joe Tex-singles uit de koffers gewipt en in de reserve-bak gezet als ik 'The Only Way I Know To Love You' hoor en dat laat me kennis maken met een kant van Tex die ik nog niet kende. Deze single uit 1970 mag deze week de Week Spot heten.

Voordat ik het leven van Joe Tex ga ontleden, wil ik eerst even kijken naar de overige singles van Tex in mijn verzameling. Het begint uiteraard met zijn grootste Nederlandse hit, 'Ain't Gonna Bump No More', maar in 2008 word ik 'gegrepen' door 'Have You Ever'. Die staat al in een hele vroege uitvoering van de Blauwe Bak. Dat geldt ook voor 'Fresh Out Of Tears'. In 2009 vind ik 'I'm Going To Get It' en dan gaat 'Have You Ever' de algemene jaren zeventig-bak in. Ook volgt 'Go Home And Do It' maar daarna ben ik de stijl van Tex al snel moe. Zeker als ik merk dat het eigenlijk 'not done' is in de Northern Soul. Ik heb de Northern alweer jaren verlaten. Ik kan nog altijd wel genieten van een paar uren Northern Soul, maar geef tegenwoordig meer om croosover en 'Modern Soul'. Joe Tex zal vooral beroemd worden met het meer uptempo funky spul en wat dat betreft is onze Week Spot een vreemde eend in de bijt. De plaat flopt finaal in 1970.

Joseph Arrington Jr. zou komende zaterdag 85 jaar zijn geworden. Hij wordt geboren op 8 augustus 1935 in Rogers in de staat Texas. Joseph en zijn zusje Mary Sue worden aanvankelijk groot gebracht door hun grootmoeder en nadat hun ouders zijn gescheiden, trekken ze met moeder naar Baytown. Joseph speelt saxofoon in een bigband en leent zijn stem aanvankelijk aan het vertolken van Gods' woord in de lokale kerk. Hij doet ook mee aan verschillende lokale talentenjachten. Bij eentje valt hij in de prijzen en ontvangt een ticket naar New York en driehonderd dollar zakgeld. Hij laat daar zijn stem horen in de Apollo Theatre en daar wordt zijn talent opgemerkt door Henry Glover die hem een contract wil aanbieden bij King Records. Op verzoek van zijn moeder maakt Joe eerst zijn school af en tekent een jaar later alsnog bij King. Tot 1965 maakt Tex ruim dertig singles voor verschillende platenmaatschappijen zonder ook maar één hit te hebben. Waarom staan ze dan toch voor hem in de rij? Tex ontwikkelt al snel een eigenzinnige podiumpresentatie. Labelgenoot bij King is James Brown en naar verluid kijkt die op de achtergrond mee naar de capriolen van Tex. Brown en Tex zijn nooit vrienden geworden, om het maar zwak uit te drukken. Een keer dreigt het echt uit de hand te lopen als Tex het voorprogramma mag verzorgen van James Brown. Zijn parodie doet Brown's bloed koken en die haalt versterking op met vuurwapens. Tex heeft dan al de stad verlaten.

Hoewel Joe Tex het nummer niet ziet zitten, is het vooral de platenmaatschappij en de producent die ervoor zorgen dat 'Hold On To What You've Got' wordt uitgebracht. Als Tex zijn beklag doet, zijn er al 200.000 exemplaren verkocht van de plaat. Tex volgt het succes met vooral snelle nummers met veel 'rapping'. Het heeft weinig te maken met de latere hiphop, het zijn vooral rare stemmetjes over de muziek. 'Skinny Legs And All' uit 1967 is de enige die de Amerikaanse top tien haalt. Ook is Joe Tex onderdeel van de 'supergroep' The Soul Clan. In 1971 verschijnt het album 'From The Roots Came The Rapper' en dat wordt vooraf gegaan door de single 'The Only Way I Know To Love You' met zijn bewerking van 'I'll Never Fall In Love Again' op de flip. De single doet helemaal niets, maar mag deze week wel de Week Spot heten. Weg zijn de 'gimmicks' met de rare stemmetjes en het tempo ligt bijna lager dan 'Hold'. Ik heb Tex nog nimmer zo soulvol gehoord als in dit nummer, het komt hem tot uit de tenen.

Als de disco haar intrede doet, waagt Tex een gokje op dat pad. Hij haakt in op de kortstondige bump-rage met 'Ain't Gonna Bump No More' en dat levert hem zijn allergrootste hit op. Joe heeft zich tot voordien nimmer vergrepen aan de narcotica, maar maakt de spaarkaart vol in de laatste jaren van zijn leven. Intussen maakt hij ook nog 'Who Gave Birth To The Funk' en dan heb ik alle Joe Tex-singles genoemd buiten 'C.C. Rider'. Ik kom regelmatig langs de Meppeler discotheek Lord Nelson fietsen en moet dan onherroepelijk denken aan Joe Tex. Hij heeft hier in 1979 nog opgetreden. Een jaar later treedt hij op met The Soul Clan en daarin maakt hij een uitgebluste indruk. Het middelengebruik gaat zijn tol eisen. Precies 38 jaar geleden wordt Tex in bewusteloze toestand aangevonden in zijn zwembad. Hij wordt naar het ziekenhuis gebracht en overlijdt vijf dagen na zijn 47e verjaardag op 13 augustus 1982. Over het hoe en waarom van zijn opname is niet veel bekend, wel dat een hartaanval hem uiteindelijk uit het leven zal verlossen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten