woensdag 5 augustus 2020

Het zilveren goud: juli 1995 deel III


We zijn inmiddels augustus en nog altijd 'Het zilveren goud' van juli? Ja, dit gaat ook de rest van de maand zo blijven. Pas in september komen we bij de afleveringen over augustus (niet noodzakelijk in die maand gekocht) en tenslotte twee singles van september. Ik heb het afgelopen weekend heel veel foto's gezien van oude edities van het Dicky Woodstock-festival. Ik hoef niet uit te leggen dat het dit jaar niet is doorgegaan en vele lokale vrienden (m/v) gaan door hun herinneringen op zoek naar favoriete Woodstock-momenten. Dat zijn dan vooral shows van de laatste paar jaren want Woodstock is vooral in de nieuwe eeuw 'mainstream' geworden. Hierdoor moet ik heel diep graven naar het programma uit 1995. De vrijdag- en zaterdagavond kan ik wel voor de geest halen, maar het feest begint al op donderdag. Of de vrijdag moet in een schril contrast hebben gestaan met donderdag óf ik denk dat op donderdagavond Mariska Veres met een Top 100-band heeft opgetreden. Een jaar later waren het, volgens mij, alleen bands in streektaal en dialect. Het tekent voor mij het 'vage' jaar dat 1995 is in mijn herinnering en toch ga ik vanavond opnieuw naar het Woodstock van 25 jaar geleden.

Het is ooit begonnen met één avond met Armand als de uitsmijter. Een stel vrienden willen de legendarische protestzanger laten optreden in het plaatselijke café. Echter, Armand doet geen optreden zonder de waterpijp en de uitbater van de kroeg wil geen drugs binnen de muren hebben. Zo wordt in 1989 het eerste Dicky Woodstock Festival gehouden. Even later krijgt het al meer van een alternatief dorpsfeest met twee avonden en in 1993 bezoekt de Tros op zondag het terrein met de Zomertruuk. Het gaat echter plenzen en daar heeft niemand zich op voorbereid. De Zomertruuk en de sportauto's van de radio-dj's moeten met trekkers uit de blubber worden getrokken. In 1994 is het terug naar twee dagen en in 1995 komt de donderdag erbij. Ik slaap opnieuw in de openbare legertent en ben als vanouds vergezeld door de Solex. Op vrijdag is dan nog niets te beleven op het terrein. De autocross en nevenactiviteiten zullen pas later volgen. Ik word wakker met een kater en besluit deze eruit te rijden met een ritje op de Solex. Het is gek, maar ik weet de route nog erg goed te herinneren. Eerst klooi ik vooral rond in Onna, ga uiteindelijk langs (het niet meer bestaande) fietspad naar Nijeveense Bovenboer. Over Kolderveense Bovenboer en De Klosse naar Giethoorn. Vanuit daar Dwarsgracht waar ik kennis maak met Histomobil, een automuseum waar ik later nog eens zal binnenstappen. Ik moet over de Gasthuisdijk terug naar Steenwijk zijn gereden. Ik zie voor het eerst het nieuwe gemeentehuis. Die avond is er een metal-avond met Gorefest als de uitsmijter als ik me niet vergis. Het is echter Laberinto dat de meeste indruk achterlaat bij mij.

Op zaterdagavond staat een 'Top 100 Aller Tijden'-avond gepland. Niemand die weet wat dit gaat in houden. Het blijkt een samenwerking te zijn van een vijftal coverbands die samen de gehele Top 100 Aller Tijden kunnen naspelen. De mannen van Harvey Wallbanger hebben een zeer opvallende tourbus, dat weet ik nog te herinnern. De overige bands ben ik vergeten. Ik ben na vrijdag eigenlijk al platzak maar heb een jaar eerder kennis gemaakt met een Fries die eveneens ieder jaar van de partij is. Hij wil me wel een paar tientjes lenen. Er woont familie van hem in Hommerts en daar kan ik het geld achterlaten. Dat doe ik overigens ook keurig! Zo vervul ik mijn tweede Woodstock-weekend.

Wat me vooral bij staat van de vrijdag is de Solextocht terug naar Steenwijk. Ik besef opeens dat ik vandaag nog niet heb gedronken of gegokt. Dat moest ik vaker gaan doen, beloof ik mezelf. Helaas verval ik al snel weer in de routine. Ik rij de zondagavond naar huis en ben de eerste dagen niet fit. Nee, het heeft niets met de alcohol te maken. De laatste nacht is het erg koud geweest en de slaapzak is niet dik genoeg voor de legertent. Volgend jaar zal ik mijn eigen tent meenemen naar Woodstock en een jaar later de tent van bordkarton.

2241 Poinciana-The Manhattan Transfer (Frankrijk, Atlantic, 1976)
2242 Late At Night-Maywood (NL, EMI, 1980)
2243 O, Heineken-De Meestampers (NL, Planet, 1972)
2244 Jij Daar, In De Radio-Hank B. Memphis (NL, Polydor, 1982)
2245 Two Folksongs-Pat Metheny Formatie 80/81 (NL, ECM, 1980)
2246 Garden Party-Mezzoforte (België, Jump & Shout, 1983)
2247 Love Machine-The Miracles (NL, Tamla Motown, 1976)
2248 Geef Mij Maar... Heerlijk, Helder Piep-Thijs Van Der Molen (NL, CNC, 1985)
2249 Paula-Monica & The Voices Of Freedom (NL, Imperial, 1972)
2250 Jump On-Newz (NL, Mercury, 1982)
2251 Reggae Like It Used To Be-Paul Nicholas (NL, RSO, 1976)
2252 Je T'Aime Over 25 Jaar-Nol & Marie (NL, 11 Provinciën, 1969)

Het zijn wederom twaalf singles waarvan ik bij iedere single niet zeker weet of ik ze in juli 1995 heb gekocht. Van Monica heb ik ook 'Empty Words', maar toch staat me er iets van bij dat ik eerst 'Paula' heb gekocht. Er zitten geen echte uitschieters bij de bovenstaande twaalf. De Meestampers trekt met Jan Mol in 1969 al een geel hesje aan tegen de stijgende olieprijzen, maar neemt in 1972 deze single op voor Heineken. Beide nummers zijn geschreven door Jack De Nijs. Thijs Van Der Molen speelt in op het actuele verbod van (sluik-)reclame op televisie en radio. Nol & Marie is uiteraard een persiflage van 'Je T'Aime... Moi Non Plus' van Serge Gainsbourg & Jane Birkin. De single is zwaar mishandeld en dus ga ik hem vandaag niet draaien, maar er staat me wel iets van bij. Een stel gaat samen naar bed maar van romantiek is totaal geen sprake. In plaats daarvan moet Nol het warme nest uit om de vuilniszak bij de weg te zetten. Voor de alternatieve tekst neemt niemand de verantwoordelijkheid, op de b-kant zien we de naam van P. Kartner voorbij komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten