Ik had gisteren eigenlijk twee berichten willen plaatsen maar was deze even helemaal vergeten. Ik heb zaterdag vanaf het werk in Meppel nog een bochtje om gemaakt en vanavond opnieuw. Het is een kleine moeite om de dertien kilometer naar huis een beetje te verlengen. Door de postbezorging ben ik op een aantal plaatsen meer wegwijs geworden. De Binnenweg heb ik jaren geleden voor het eerst gefietst. Op het gebied van de fietsknooppunten is het een enorme afstand tussen twee nummers. Het begint vlak voor Meppel, gaat dwars door de Meppeler wijk Oosterboer, de Binnenweg en eindigt bij Broekhuizen. Omdat ik een paar weken geleden eens op het verste stuk Binnenweg een brief moest bezorgen, krijg ik weer zin om dit stukje te fietsen. Dat heb ik twee weken geleden voor het eerst weer gedaan en zaterdag opnieuw. Vanavond ben ik over Ruinerwold en Oosteinde gegaan en dan knallen naar Uffelte. Ik heb woensdag vrij genomen en dan moest ik maar weer eens achterover gaan liggen en van me af gaan trappen. Zondagmiddag heb ik eigenlijk niet zoveel zin in fietsen, maar wil wel even mijn neus buiten de deur steken. Ik ga voor een ommetje dat in eerste instantie anders is gepland. Er komt een zeer verrassende wending in het verhaal!
Ik heb de exacte route gelopen op 25 juli. Dat was de dag voor de verjaardag van mijn moeder en toen was het drukkend warm. Eerst de Dorpsstraat uit richting Holtinge en dan linksaf naar de Uffelterkerkweg. Als je meteen het graspad links neemt, zit je op een heuse straat! Daar ben ik een paar maanden geleden bij toeval achtergekomen toen ik eens op Google Maps keek. Er staan geen straatnaambordjes en er is evenmin iets gevestigd aan de straat, maar het heet de Watersteeg. Een idyllisch voetpad dat je de achterkant van de Dorpsstraat laat zien. Je ziet dan bijvoorbeeld dat onze boerderij niet de enige is die met de kont naar de Dorpsstraat staat. Ik probeer nog steeds te ontdekken hoe authentiek deze Dorpsstraat is. Volgens een foto uit 1969 zou de straat dwars door een mesthoop gaan? Ik heb de bovenstaande foto genomen op de Watersteeg. Het originele plan is om naar de Ruiterweg te lopen en dan naar de vaart. Deze oversteken en naar het begin van Rheebruggen en dan door het bos terug naar het strand van Uffelte. Ik ben vlak voor mijn huisdealer van eieren als ik een smal bospaadje zie aan mijn rechterkant. Ik woon hier nu ruim twee jaar en ben dit nog nooit in geweest. Ik kom even verderop uit aan de Ruiterweg. Dan zie ik aan de overkant het zijweggetje waarnaar ik altijd al benieuwd ben geweest. Het zandpad nodigt echter niet uit tot fietsen. Het loopt het Uffelter Binnenveld in.
Waarom ook niet? Na twee jaar woongenot in Uffelte valt nog genoeg 'nieuws' te ontdekken in en om de boerderij. Ik heb wel een vermoeden waar dit zandpad uit komt. Ik heb in het uiterste begin eens de wandelroute gevolgd over het Uffelter Binnenveld en weet dat deze naar de camping aan de Rijksweg leidt. Ik besluit een wandelpad in te gaan en dat is een fraai stukje, maar brengt me eveneens een stuk terug op het zandpad. Ik blijf het zandpad opnieuw volgen en acht dan de tijd rijp om écht het Binnenveld op te gaan. Ik loop een stuk van de eerdere wandelroute in tegengestelde richting en loop nu naar de uitgang aan de Markgenotenweg. Op het bankje geniet ik van een sigaartje en loop daarna weer rechtstreeks terug naar Uffelte over de Uffelterkerkweg. Het loopt dan al tegen zeven uur en het wordt donker. Ik weet dat ik het twee jaar geleden ook heb geschreven, maar het is voor herhaling vatbaar. Volgende week maar weer? Ik ben wel te porren voor een beetje vakantie in het weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten