Deze week ga ik een dag eerder kwartetten omdat ik morgen, de laatste van de maand, 'De eindstreep' wil doen. Ik ga aansluitend op dit bericht alvast beginnen met de 'statistieken', zodat ik morgen een 'makkie' heb. De geplande Mod-show bij Wolfman gaat niet door. Ik kreeg vanmiddag de vraag of ik morgen in Dalfsen wil helpen bij een grote mailing. Met alle plezier zelfs! Ik kom tegenwoordig met pijn en moeite aan mijn uren en dus kan ik zoiets uitstekend gebruiken. Anders dan normaal, want ik ben en blijf een nachtmens, maar ik zal straks héél vroeg in bed moeten stappen. We vertrekken morgen om acht uur vanuit Meppel en dan moet ik mijn ontbijt en koffie hebben gehad en van Nijeveen naar Meppel zijn gefietst. Gelukkig heb ik voor 'Floorfillers' van morgen al aangekondigd een 'Classic Vinyl Floorfillers' te doen, dus dat is eveneens een eenvoudige klus. Nu ga ik dan de Week Spots behandelen uit de afgelopen vier jaar.
2012: I Miss You Baby-Marv Johnson
Ik woon pas een paar weken in Nijeveen als ik me ga richten op het categoriseren van mijn singles. Eerder had ik ze op alfabetische volgorde staan. Hoewel? Als ik weer eens ergens had gedraaid, was ik te lui om de platen terug te zetten. Het was dus een janboel. Van de alfabetische volgorde van 2003 was niet veel meer over. In 2009 heb ik even het plan gehad om de singles tot en met 1976 apart te zetten van de rest. Dat is ook vroegtijdig gestrand. Dan krijg ik het idee dat mijn tegenwoordige systeem is. De jaren zestig is alles dat tot en met 1969 is opgenomen. Dus ook jaren veertig- en vijftig-opnames en latere heruitgaven van jaren zestig-singles. De jaren zeventig is precies wat het etiket zegt: Opnames van 1970 tot en met 1979. De jaren tachtig is alles van 1980 en later, dus tot de dag van vandaag. Buitencategorie is de Blauwe Bak. In maart 2012 is deze flink uitgebreid, maar eenmaal in Nijeveen ga ik ook tussen mijn 'oude' platen kijken of daar Blauwe Bak-kandidaten tussen zitten. Zo kom ik deze van Marv Johnson tegen. Ik heb deze in 1997 uit Denemarken gehaald en nooit erkend als Northern Soul. Dat komt omdat de plaat een zeer aarzelend intro heeft, maar dan is het boem-klap een Motown-stamper van de bovenste plank. Er zijn meer 'oude' singles die op deze manier alsnog Week Spot worden, Marv wordt bij mij nog eens extra ontdekt als ik het voorprogramma mag doen van een Beatles-coverband in De Buze.
2013: Your Love Back-Nella Dodds
Het verhaal van Nella Dodds is op zijn zachtst gezegd 'sneu'. Nella is pas veertien jaar oud als ze een contract krijgt bij Wand. Haar eerste plaat is meteen een schot in de roos: 'Come See About Me'. Ofwel, voor een debutante doet ze het niet slecht, maar de plaat is bij lange na geen top tien-hit. Het is slechts een paar weken later dat 'Come See About Me' alsnog in de Amerikaanse hitparade terecht komt, maar het is niet Dodds' uitvoering. The Supremes maakt het nummer onsterfelijk. En Nella? Die heeft nooit weer een succesje gekregen en als ze achttien jaar oud is, is haar muzikale carrière alweer voorbij. Ik had Nella graag méér gegund, want de opvolger van 'Come See About Me' is een fraaie 'double-sider'. Op een kant neemt ze wraak op The Supremes met 'P's And Q's', maar ik geef aanvankelijk de voorkeur aan de iets rustiger kant: 'Your Love Back'. Deze single koop ik van Jörg uit Duitsland. Ik heb eerder in 2013 al 'How's Your New Love Treating You' van The Debonaires van hem gekocht op Ebay en kijk in februari eens op zijn website. Daar vind ik diverse titels die ik graag zou willen hebben en plaats een order bij hem. Het zal de start zijn van een 'vriendschap'. Ik volg zijn veilingen nauwlettend en koop tussendoor ook nog wel eens van zijn website of via Discogs.
2014: What's Wrong With Me Baby-The Invitations
Gisteren heb ik heel enthousiast lopen vertellen over de reissue-labels. Daarbij maak ik wel een klein foutje, want Soul Brother is een onafhankelijke maatschappij en heeft dus niets met Jazzman van doen. De verwarring is gemakkelijk gemaakt want beide richten ze zich op dezelfde groep dj's. Aan het verhaal zélf verandert dus niet zoveel. Eind 2013 viert Outta Sight een feestje. Het brengt de honderdste single uit in de OSV-serie. Outta Sight doet niet aan speciale hoesjes, de platen worden standaard in een blanco hoesje geleverd. De honderdste krijgt daarentegen een heuse fotohoes met op de achterkant een overzicht van de eerste 100 OSV-titels. 'Skiing In The Snow' van The Invitations is de gelukkige. Een plaat met een legendarisch verhaal dat in 1975 eveneens door een Engelse band wordt opgenomen: Wigan's Ovation. Toch ben ik heel erg snel klaar met 'Skiing In The Snow'. Té vaak gehoord op de 'Northern Soul Jukebox' om hem geweldig te vinden en dus kies ik voor 'What's Wrong With Me Baby' als de Week Spot-kant. Een plaatje dat in niets onderdoet voor 'Skiing In The Snow', maar in de Northern Soul nooit zo groot is geworden als voorgenoemde plaat. De Week Spot gaat voor een goed deel om 'underdogs' en daarom past deze ook zo mooi in het rijtje thuis.
2015: Uh! Uh! Boy That's A No No-Candace Love
Een plaatje waar ik in het begin heel erg aan heb moeten wennen. Het is vooral de tempowisseling in het begin van het refrein. Toch geef ik het de tijd en ontdek intussen nog de andere kant: Het meer simplistische Northern Soul-deuntje 'Wonderful Night'. Inmiddels ben ik weer terug bij af: Het is 'Uh! Uh! Boy' dat voor mij de winnaar is van deze schijf. Lekkere obscure Chicago-soul. Het Aquarius-label inspireert me in eerste instantie ook tot het beluisteren (en de eventuele aankoop) van 'Try It, You'll Like It' van Loyce Cotton. Een plaatje dat ik hier eens heb beschreven als de mogelijke 'Judy Green van 2016', maar waar ik inmiddels op terug ben gekomen. Van de vier Week Spots die ik vandaag onder de loep heb genomen, is Candace Love de enige die nog regelmatig haar rondjes draaft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten