Ik lig een bericht achter en weet niet goed of dit bewust of niet. Feit is dat ik op donderdag het 'Week Spot kwartet' doe, maar dat is tevens de laatste dag van de maand en de dag waarop 'de Eindstreep' moet worden gepubliceerd. Dus... ik doe morgen of woensdag een dubbel bericht of doe deze beide rubrieken op donderdag. Als ik morgen wél een dubbel bericht doe, komt het 'Week Spot kwartet' een dag eerder. Vandaag definitief het laatste deel van de 'Singles round-up' van deze maand. Zoals jullie begrijpen heb ik afgezien van een Blauwe Bak Top 40, wel zou ik begin volgende maand een Gele Bak Top 100 willen doen, maar moet daar nog aan beginnen. Afgelopen weekend nog wel twee dingen geleerd over oude Blauwe Bak-favorieten. Zo ben ik nog steeds niet erachter gekomen wanneer 'Soul Drippins' van The Interns is verschenen, maar weet wel dat er nu een exemplaar op Discogs staat voor 90 dollar. Vanmorgen ontdekte ik dat een vermeende bootleg een super-zeldzaam origineel blijkt te zijn: 'Trypt On Love' van Wakefield Sun. De waarde ligt omstreeks de zeventig euro en dat tegenover de zeventig cent die ik in 2010 heb betaald. Niet slecht. De tijd zal het leren of ik afgelopen week ook zulke koopjes heb gedaan?
* Martha & The Vandellas- Dancing In The Street (NL, Tamla Motown, 1964, re: 1969)
Ik sta in eerste instantie hardop te juichen als ik deze in Hoogeveen uit de bak haal, maar het enthousiasme bekoelt bij een nadere inspectie. Oei! Die heeft een zwaar leven achter de rug. Eenmaal thuis blijkt de schade mee te vallen. Ja, okay, genoeg gekraak, maar de plaat draait keurig zonder dat die blijft steken of overslaat. Op de b-kant staat een ander succesnummer van Martha en haar Vandellas: 'Love Is Like A Heatwave'. Eigenlijk nóg meer een favoriet dan 'Dancing In The Street', maar deze kant is van een mindere kwaliteit. Ach, vooruit, het was maar een euro en daarvoor doe ik met deze totdat ik hem beter tegenkom en bij voorkeur met fotohoes.
* Melba Moore- If (Canada, Atlantic, 1973)
Hier wijk ik eenmaal af van het systeem door echt de a-kant over te slaan. Ik zal moeten bekennen dat ik hem nog niet eens heb gedraaid, zo zeer gaat het me om 'If'. In 2007 koop ik mijn eerste mp3-speler en 'leer' ik downloaden. Dat mag natuurlijk geen geld kosten en dan blijkt het al moeilijk te zijn. MySpace biedt uitkomst. Tegenwoordig staat het vol met dames en heren die foto's van al hun lichaamsdelen tonen voor de camera, maar in 2007 is MySpace nog de uithangplek voor artiesten en dj's. Eén Engelse dj, een zekere Simon Rugg, publiceert hier zo nu en dan zijn Si-Cast: Een mix van soul, moderne R&B en hiphop van ongeveer een uur. In 2007 luister ik veel en vaak naar de Si-Casts en een paar zijn favoriet. Eentje start met 'If' van Jackie Moore, maar ik heb dan te weinig kaas gegeten van soul en funk en bovendien weiger ik Paypal te gebruiken. De enkele Engelse transactie gaat door middel van contanten opsturen. Verschrikkelijk omslachtig! Twee weken geleden hoor ik 'If' opnieuw en ben vlug bereid! Deze Canadese persing lijkt de beste deal en is dat ook. Een zeer sterke boodschap verpakt in een prachtig nummer met een erg soulvolle zang van Jackie Moore. Zó komen ze weinig meer voorbij!
* The Natura'elles- Show Me The Way (US, Venture, 1969)
Dit plaatje 'speelt' al voor mij sinds november. Eigenlijk al langer, maar in november wordt het verlangen ineens heel erg groot. Het probleem wil echter dat het merendeel van deze singles is geperst op berucht styreen. Er is slechts een handjevol dat op vinyl is uitgebracht. Ik haal dit exemplaar bij een verzamelaar in Denemarken en het is zo'n vinyl-persing. Deze verklaart meteen waarom de styreen singles van 'Show Me The Way' zo verrot klinken: De bas is ontzettend hard en bij de geringste 'groove wear' gaat dat knetteren. Bij het vinyl gaat de toonarm even ontzettend schudden, maar verder is dit genieten met een hoofdletter 'G'. De melodieuze kant van de Northern Soul en een potentiële Week Spot.
* The Newcomers- Pin The Tail On The Donkey (US, Stax, 1971)
De overgang naar de jaren zeventig is niet eenvoudig voor de gevestigde soul-labels. Motown ondervindt tegenslagen en wordt uiteindelijk door Marvin Gaye's 'What's Going On' weer op de rails gezet. Ook Stax maakt een dramatische periode door in 1970, maar het is Isaac Hayes die de zaken in 1971 weer recht zet. Zowel Motown als Stax doen de gekste dingen in die jaren. Motown start het Rare Earth-label en richt zich op progressieve rock. Stax probeert het met een paar novelty-hits. 'Pin The Tail On The Donkey' van The Newcomers is daarvan een voorbeeld en het wordt een hit. Toch is dit niet de reden van aanschaf. De b-kant heet 'Mannish Boy' en heeft niets met de blues van Muddy Waters van doen. 'Mannish Boy' is echter wel een midtempo soul-ding met aan doowop refererende meerstemmige zang. Niet het beste wat ik de afgelopen weken heb gekocht, maar ik geef het graag een kans!
* Joe Simon- You Are Everything (UK, Mojo, 1972)
Joe Simon heeft een lange staat van dienst en werkt in 1972 kortstondig samen met Gamble en Huff. Dat levert hem zijn grootste hit op: 'Drowning In The Sea Of Love'. Deze single stamt uit dezelfde periode. Bij 'You Are Everything' is het net zo gesteld als bij 'Sweet Charlie Babe' van Jackie Moore: Ik heb ze beide niet gedraaid. Het gaat me hier om de b-kant: 'Pool Of Bad Luck'. Een 'builder' welke je zomaar zou kunnen 'afkeuren' in het intro, maar daarmee loop je een heel fijn nummer mis! Want als Simon eenmaal op stoom is, dan is het een feestje.
* Gloria Walker- When My Baby Cries (NL, Seafair Bolo, 1972)
Mark staat momenteel onder invloed van een aantal vrienden uit de Carib-soul en dat levert zeer aparte platen op. Neem nou deze van Gloria Walker. Oorspronkelijk is het uitgekomen op het Federal-label en is daarmee één van de laatste 'nieuwe' titels op dat legendarische label. Over Seafair Bolo kan ik niks vinden. Er staat 'STEMRA' op het label en bovendien is er sprake van 'A-KANT' en 'B-KANT', dus dit móet wel een Nederlandse persing zijn. Bij nader inzien zou het natuurlijk ook een Surinaamse persing kunnen zijn. En dan... is dit een heruitgave, is deze legaal? De vragen stapelen zichzelf op. Het is een gegeven dat Sammy Taylor ook bij Mark vandaan komt en dit moet dan toch waarschijnlijk een heruitgave uit 1972 zijn. Kenneth Records uit Amsterdam heeft rond die tijd namelijk nóg een heruitgave. 'When My Baby Cries' vind ik niet heel interessant, maar de b-kant, 'Gift Of Love', is dat des te meer. Een lekker snel ding!
* Baby Washington & Don Gardner- Baby Let Me Get Close To You (US, Master Five, 1972)
Een hele aangename verrassing! Ik ken Baby Washington wel van haar opnames uit de jaren zestig, maar zo'n plaatje uit 1972 zal wel niks zijn? Dat verandert als ik de plaat, thuis uit Hoogeveen, opzet. Wat een knaller! Een toekomstige Week Spot en dus hou ik het vandaag kort.
* Jackie Wilson- You Left The Fire Burning (US, Brunswick, 1972)
Het mag bekend zijn: Ik lust alles van Jackie Wilson. Voor de massa mag Otis Redding de koning zijn van de soul, voor mij is dat Jackie Wilson. Het maakt niet uit of het zijn late jaren vijftig-werk is, zijn Brunswick-spul van omstreeks 1968 of zelfs het latere werk zoals deze 'You Left The Fire Burning'. Jackie's stem drukt overal een kwaliteitskeurmerk op. Waar 'Didn't I' uit 1970 nog typisch een 'rip-off' is van 'Higher And Higher', Wilson's grootste hit in jaren, daar is hij dat in 1972 helemaal kwijtgeraakt en is bezig aan een 'toekomstige' knaller. Toch zal het niet meer gebeuren voor Wilson, want een paar jaar later raakt hij in een coma welke hem fataal zal worden.
* O.V. Wright- We're Still Together (US, Hi, 1979)
Tot slot een solide bak disco met een zeer soulvol zingende O.V. Wright. Dit is wellicht de perfecte afsluiter voor tien afleveringen 'Singles round-up'. Dit verbindt alle voorgenoemde platen: Moderner dan voorheen, 'catchy' genoeg om niet heel erg obscuur te worden en toch met overtuiging gezongen zoals ik dat graag mag zien in de soul. Omdat ik volgende maand ga verhuizen kan ik op voorhand al zeggen dat dit een 'rustige' maand wordt met platenaankopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten