Week Spot kwartet: week 11

Toen ik met het 'Week Spot kwartet' begon, heb ik het me al 'verbeeld', maar na het nóg eens gecontroleerd te hebben, moet het toch echt kloppen. Het is waarschijnlijk de schuld van die 53e week van 2015, maar ik heb het gevoel dat ik bij 2012 een week achterloop. Nu het dan toch kloppend blijkt te zijn, ga ik fijn door met deze donderdag-rubriek op Soul-xotica. De griep vordert maar matig. Hoewel ik niet meer om de drie minuten een zakdoek vol blaas, voel ik nog wel ongewenste inhoud in mijn neus. Verder voelt mijn keel broos aan en ben ik lusteloos. Ik heb van dinsdag op woensdag lang geslapen en dat heeft me afgelopen nacht parten gespeeld. Om acht uur ben ik klaarwakker, ook al heeft dat vooral te maken met een kriebelhoest. Wat doe je dan zoal? Tja, op het moment betekent het veel singles kopen. Op dit moment kan ik alleen al veertien tegemoet zien, in het weekend maakt Mark de balans op en dat zullen opnieuw tien of twaalf zijn. Er komen dus nog een paar 'Singles round-up'-afleveringen langs in de staart van maart. Vanavond blik ik terug op de Week Spot-platen van week 11 in 2012 tot en met 2015.

2012: Don't Pretend-The Belles
Eerder heb ik nog wel eens een Week Spot gehad die ik op dat moment nog niet in de bakken heb en over een paar weken komen we weer zo'n single tegen, maar een maand na de start van de toenmalige 'Tune Of The Week' ga ik het leren. Ik heb in januari mijn elektronische sigaret gekocht. In 2016 heb ik hem voor de gein afgelopen weekend weer eens opgeladen en een paar trekjes genomen. Nee, als je de vape bent gewend, dan is dit helemaal niks. De rookvrije weken in 2012 zijn dan ook loodzwaar, want van zware shag naar een elektronische sigaret schiet niet op. Ik merk het vooral aan mijn nachtrust. Ik slaap onrustig met heftige dromen. Een verslaving blijft nog lang nawerken. Ik kon laatst zomaar herinneren dat ik die nacht een groot glas bier had gedronken. In mijn droom! Terwijl ik nu bijna zeven jaar van de alcohol ben. De verstoorde nachtrust kan ik in maart 2012 allerminst gebruiken. Ik moet overdag inpakken want ik kan eigenlijk niet een volgende maand dubbele huur veroorloven. Toch moet dat in eerste instantie, hoewel Woonconcept later de maand heeft kwijtgescholden. Een procedure die ik ook binnenkort in ga. Eén maand, vermoedelijk april, ben ik geen huur verschuldigd over Nijeveen. Ik word niet uitgerust wakker en dat betekent dat ik na drie uren inpakken omval van de slaap. Het is een donderdagmorgen dat ik naar Nijeveen fiets. Ik denk dat het de afspraak met de kringloopwinkel is om de koelkast te bezorgen. Die zijn dan, blijkbaar, al aan de deur geweest en ik moet een nieuwe afspraak maken. De 'Northern Soul Jukebox' vermaakt me op de mp3-speler en laat me nog dagelijks kennis maken met zeer prettige plaatjes. Zo ook deze van The Belles. Ik ben meteen helemaal verkocht en hoor 's middags opnieuw dit feestje op de terugweg. Tijdens dat feestje neem ik een besluit. Ik ga weer roken en onderneem een volgende poging als ik in Nijeveen woon. Dit heeft in eerste instantie als uitkomst dat ik in het hok rook en hou dat vol totdat ik bij Wolfman Radio op de webcam ga. Daarna is het hek heel snel van de dam. Ieder voordeel hep ze nadeel, om die Spaanse voetbal-filosoof te citeren, want door de kieren in de muren trekt de tabaksrook naar buiten. Mijn kamer staat de volgende ochtend dus niet blauw van de rook. Terug naar The Belles. Het is dan al gewoonte dat ik meteen op Ebay ga kijken en ik heb geluk! De originele Mirwood is zeer zeldzaam en de Engelse President uit 1971 kom je ook weinig tegen. In 1998 viert Goldmine dat The Wigan Casino vijfentwintig jaar eerder is open gegaan. Men doet dat met een singles-box: Tien singles met op iedere kant een Casino-kraker. The Belles deelt de single met 'Say It Isn't So' van de jaren zestig-soul-zangeres Betty Boo. Een complete box is een unicum, de singles worden meest los aangeboden en over het algemeen ook nog voor stevige prijzen. Ik kan deze 'Don't Pretend' van The Belles voor een redelijke prijs overnemen. Inmiddels heb ik ook 'All The Way Home' van Dee Edwards met 'Bari Track' van Doni Burdock uit dezelfde serie.

2013: Are You My Woman-The Chi-Lites
Een plaat met een hele kleine Nijeveen-herinnering. Het is de zomer van 2007. Ik heb al jaren een fascinatie voor 'vintage' baseball-jassen. In 2007 draag ik eentje van Flintcentral Indians, een vrij obscuur 'highschool team'. Een Brabants meisje werkt, midden jaren tachtig, als au pair in Amerika en raakt bevriend met Steve, een speler van de Indians. Zij neemt zijn jas mee als herinnering en biedt het twintig jaar later aan op Marktplaats voor 25 euro. Een beetje zonde, want ik ben erachter gekomen dat deze jassen behoorlijk schaars zijn en flink worden verzameld, maar de mijne is inmiddels goed versleten. Later koop ik nog eens een officiële jas van de Yankees uit de begin jaren negentig en eenzelfde laken een pak. Niet dat ik verwacht daar zo'n jas tegen te komen, besluit ik op een zondagmiddag eens in Meppel te gaan kijken bij The Blue Devils, de plaatselijke honkbalclub. Ik val met de neus in de boter, want de eerste wedstrijd duurt maar liefst vijf uren! Ik ben nét te laat, want even daarvoor heeft de club haar oude jassen verkocht aan donateurs. In de daaropvolgende weken ben ik bij iedere thuiswedstrijd van de club, maar loop al snel tegen een probleem aan. De meeste toeschouwers gebruiken de wedstrijd om zichzelf vol te laten lopen. Ik kan geen biertjes afslaan, maar kan evenmin teruggeven. Ik kom dus te boek als 'profiteur' en dat maakt dat ik al snel afhaak. Het is in deze tijd dat ik net mijn eerste mp3-speler heb. De muziek haal ik van MySpace. In één geval zijn dat lekkere eigenwijze mixen van een Engelsman. Hij draait dan, zijn tijd vooruit, al de 'mash-up' van Missy Elliott en XTC (staat op Youtube als 'Making Plans For Vinyl'). Ook doet hij een 'special' met plaatjes die veel zijn gesampled en zo hoor ik deze van The Chi-Lites regelmatig voorbij komen. Jay-Z en Beyoncé hebben het in 2003 gebruikt voor hun hit 'Crazy In Love'. Het verlangen om dit op single te krijgen blijft, maar ik weet ook dat dit bijna onmogelijk is. Totdat ik boodschappen ga doen in Chicago want die heeft regelmatig exemplaren. Ze blijken allemaal even slecht te klinken, want eigenlijk is dit een diepe teleurstelling. Helemaal stuk gedraaid en bovendien is de opname erg op de achtergrond dat uitzonderlijk is voor een Brunswick-productie uit die tijd.

2014: I Keep On Keepin' On-The Contessas
Wanneer ik de plaat voor het eerst heb gehoord? Tja, dat zal ongetwijfeld in 2012 zijn geweest. Dat is de tijd dat ik bijna dagelijks Northern Soul-nummers leer kennen. Van The Contessas weet ik op voorhand dat het veel geld moet opbrengen. In 2014 heb ik me ermee verzoend dat ik deze echt niet voor een tientje ga krijgen. Ik heb een paar streefbedragen in het hoofd. Ik heb een exemplaar op Facebook gezien voor dertig pond, maar de meeste zijn duurder. Dan win ik deze in 2014 in een Ebay-veiling voor een hele fraaie prijs! Ik krijg daar ook een heel fraai exemplaar voor terug. Het nummer blijft charmant, hoewel ik er steeds minder aan toe kom om hem in een show te stoppen.

2015: Stop Wait A Minute Girl-The Valdons
En zo is het 2015. 'Time flies'? Ja, het is als de dag van gisteren. Het is een rare maand. Moeder krijgt in de eerste week een beroerte en na ziekenhuisopname verblijft ze enkele weken in een revalidatiecentrum. Ze is overigens prima hersteld, dat had veel minder kunnen aflopen. Dit veroorzaakt al enige kopzorgen bij mij en vervolgens gaat het ook niet lekker op het werk. Het reïntegratiebedrijf en de Sociale Dienst moeten me ergens aan een vast dienstverband helpen. Ik ervaar totaal geen begeleiding en voel me eerder 'gebruikt' als goedkope arbeidskracht. Even sta ik op het punt om er helemaal mee te kappen. Ik ben klaar voor de financiële consequenties, maar dit wil ik niet langer. Dan laat Zwolle weten dat ze me juist willen behouden op mijn plek en dat verandert de zaak. Intussen geeft mijn fiets de geest en ik heb geen geld om een goede te kopen. Dat levert dus het 'krot' op. Ik betaal veertig euro voor de fiets en laat hem drie maanden later in Havelte staan nadat de band is lek gegaan. Een nieuwe band is een investering die ik niet meer ga doen op dat ding. Een dag later koop ik de Multicycle en dus is er sprake van 'timing'. In deze tumultueuze maand komen een paar singles binnen die een stempel drukken op maart 2014 en het gevoel. Denk aan Terri Bryant en The Para-Monts, maar ook zeker deze 'nieuwe' plaat van The Valdons. Opgenomen in 2013 maar toch met een lekker 'oud' randje. Binnenkort komt weer zo'n plaat voorbij in 'Singles round-up', dan eentje uit 2012 welke klinkt alsof het van 1971 is.