Het schrijven over een Week Spot is me altijd van een leien dakje gegaan, maar sinds de laatste paar weken wordt het steeds lastiger. Dat heeft te maken met mijn verzamelwoede. Waar ik me twee tot drie jaar geleden op een 'veilig' terrein begeef, daar zit inmiddels tot over mijn oren te woelen in de vroege jaren zeventig, een periode in de soul en funk die een stuk minder gedocumenteerd is. Eerder heb ik nog wel eens de neiging om een potentiële Week Spot te 'negeren', zodat ik geen verhaal hoef te schrijven. Bij The Blade Family zou ik niet alleen de plaat tekort doen, maar ook mezelf. Maar toch... het komt weer uit op journalistiek en wollig taalgebruik om tot een bericht van normale lengte te komen, want de informatie over deze single is in één volzin te bevatten. De Week Spot is deze week voor The Blade Family en hun 'Sweet Dream' uit 1974.
Een grote onbekende en toch ook weer niet. Onder dj's en verzamelaars van funk en soul is The Blade Family geen onbekende. 'Sweet Dream' is hun enige single en is flink populair in deze contreien. Een exemplaar beneden de vijfentwintig euro is bijna onmogelijk, maar ik heb duidelijk het geluk aan mijn zijde gehad, hoewel deze ook geen dubbeltjes, kwartjes of een paar euro's is. Hoe langer je in de hoek van de Northern Soul zit hoe 'gewoner' de stevige prijzen worden en ik ben aanbeland in een periode van mijn verzamel-hobby dat ik het meeste goedkope wel bijeen heb gesprokkeld. Bovendien valt The Blade Family onder de 'crossover' en dat betekent prijstechnisch dat het nóg meer 'idioterie' is dan de Northern Soul.
The Blade Family is afkomstig uit Ohio. Dat is alles wat we weten. Bij Ohio denk ik het eerste aan de opnamestudio van Thomas Boddie. Dat is de goedkoopste gelegenheid om een plaat op te nemen. Nadeel is dat de studio sinds 1963 niet wordt gemoderniseerd en dat de opnames tot in de vroege jaren negentig in mono blijven. Voor veel gospelkoren en authentieke blues-muzikanten maakt dat weinig verschil, het geeft zelfs een extra charme aan hun opnames, maar voor wie met de tijd wil mee gaan, is mono na 1971 gewoon onacceptabel. The Blade Family neemt het plaatje op bij Cleveland Recording Co. en brengt het uit bij het minuscule King James. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit hetzelfde label is dat in 1968 een blank psychedelisch ding uitbrengt. Tot zover ik kan nagaan, brengt het label twee singles uit in 1974 waaronder deze van The Blade Family. Beide nummers worden geschreven door J.C. Blade. Een naam die me ergens wel iets zegt, maar dat blijkt een andere 'JC Blade' te zijn, een Engelse dance-producer. Ik zou ook een verhaal kunnen afsteken over de familiegeschiedenis van de Blades, hoe dit in Engeland is begonnen en de eerste Blades rond 1670 in Virginia zijn terecht gekomen. Niets, maar dan ook helemaal niets, brengt ons dichter bij de boosdoeners van deze plaat.
Het meest opvallende aan beide kanten van de single (ik koop hem in eerste instantie voor de andere kant: 'My Baby's Gone') is het opvallende strijkersarrangement. Dit blijkt een typisch product te zijn Don Groton. Via Discogs ben ik aan een andere productie van Groton gekomen: 'Love Will Turn It Around' en 'Why Couldn't I Believe Them' van The Entertains. Met name die laatste heeft nét zulke aardige strijkers als in deze van The Blade Family. De plaat van The Entertains is in 1975 verschenen op Steeltown, een voortzetting van het label waarop The Jackson 5 in 1968 haar debuut maakt. Hoewel Don Groton nooit zal doorstoten tot een van de groten heeft hij heel duidelijk wel een eigen geluid. Het is bombastisch, groots en doet bij vlagen denken aan Shaft-soundtracks. Qua stijl balanceren zijn producties zeer fraai in het midden van funk en soul: Soulvolle funk of funky soul. Ik hou het dan op het laatste.
Ik had graag nog een alinea geschreven, maar helaas... alles wat ons rest is de muziek. Ik heb een tijdje getwijfeld tussen 'Sweet Dream' en 'My Baby's Gone', maar het staccato-stukje naar het refrein van 'Sweet Dream' heeft de doorslag gegeven. Het heeft net iets meer 'body' dan 'My Baby's Gone'. Morgen ga ik me verdiepen in 'Het zilveren goud' van februari 1990 en donderdag kunnen jullie de Week Spot van week 8 in 2012 tegemoet zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten