Het aftellen is begonnen. Over drie weken viert Soul-xotica haar vijfde verjaardag en met de Schijf van 5 wil deze maand iedere week een jaar centraal stellen. Vorige week heb ik een Schijf gedaan over 'kleuren' naar aanleiding van 'Kleur bekennen', de voorloper van de Schijf van 5 uit 2010. Op de twee zondagen na het overlijden van mijn vader doe ik een Schijf over de zon. Niet alleen omdat je driehonderd Schijven kan samenstellen met de zon als... euh... stralend middelpunt, maar ook omdat ik 'heit' eenvoudig kan associëren met de zon. Toch moet ik weer vooropstellen dat ik het onderwerp van de eerste Schijf bedenk op het moment dat vader met moeder, achteraf gezien, zijn laatste wandelingetje door het dorp maakt, genietend van de zon. Niet wetende, en dat doet niemand van ons, dat hij nog maar een dag heeft te gaan. De zon zakt langzaam als hij ons ontvalt en de volgende dag weigert het apparaat dienst te doen om een dag later weer tevoorschijn te komen. De keuze van de Schijf voor de daaropvolgende zondag kan niet toepasselijker zijn en ik besluit meteen om de volgende week nóg een Schijf te doen. Vandaag heb ik de moeilijke taak om in beide Schijven te snoeien en tot een definitieve top vijf te komen.
Ik heb in 2011 eveneens een speciale band met de zon. Het helpt me door moeilijke tijden heen. Ik zal op dat moment het niet zo omschrijven, maar vier jaar later kan ik concluderen dat dit wel het geval is geweest. Er spelen op dat moment een aantal dingen die me eigenlijk stapelgek moesten maken, maar ik blijf er erg nuchter onder en geniet op mijn manier van de dingen. Afijn, daar heb ik jullie als lezers wel deelgenoot van gemaakt. Ik weet niet of ik het weer op die manier zou doen, maar het is wel tekenend voor die tijd. Velvet Underground zoekt het liefste de beschutting op tijdens een zonnige dag, zoals het doet blijken uit 'Who Loves The Sun', maar ik kan niets anders uitroepen dan een volmondig 'ja'. Het openingsnummer van de elpee 'Loaded' (1971) staat vandaag op vijf.
Ik dub nog steeds tussen de nummers drie en vier, maar besluit het toch maar zo te houden. Ik ben het nummer eigenlijk een beetje 'vergeten' als ik hem in het lijstje tegenkom en sindsdien zit het weer geregeld in mijn hoofd. De muziek van The Moody Blues heeft zoiets als een 'bijbelstatus'. Het is de 'roots' van mijn platenverzameling en met name in de vroege jaren negentig draait het bij mij werkelijk om de muziek van The Moody Blues. Tegenwoordig is de hobby iets bekoeld, hoewel Peter me gisteren heeft geholpen aan een 'item' waar ik nog naar op zoek was. Soms draai ik het nog in 'The Vinyl Countdown' en hoewel ik er nog steeds van kan genieten, raak ik buiten de shows de platen nauwelijks meer aan. Ik kan ze ook praktisch dromen. Van The Moody Blues is toetsenist Mike Pinder de zonaanbidder van het stel. Hij neemt op 'Days Of Future Passed' het nummer 'The Sun Set' voor zijn rekening, op 'To Our Children's Children's Children' (1969) staat de nummer vier in deze Schijf. Hij is een paar plaatsjes gezakt, want hij staat in een van de twee bovenaan: 'Sun Is Still Shining'.
Zo'n 'definitieve' Schijf mag best iets van mijn muzikale liefhebberij prijs geven en eveneens een paar plaatjes bevatten die op een ene of andere manier een deel van mijn leven zijn geweest. Ik ontdek 'Black Hole Sun' pas laat. De plaat heeft in ons land tweemaal in de Top 40 gestaan en is de tweede keer alweer op zijn retour als ik de videoclip op MTV zie en spontaan verliefd word op het nummer. De laatste vijf jaren van de oude eeuw mogen op zijn minst turbulent worden genoemd. Ik word volwassen, tot zover dat is gelukt, vind voor even weer vertrouwen in de godsdienst, ben een paar keer verliefd en verhuis van Jutrijp naar Engeland en weer terug naar Nederland. De cd-single van Soundgarden in nauwelijks twee jaar later versleten, in 1998 of 1999 koop ik in Manchester de vinyl-single (met 'Spoonman' op de keerzijde) en draai deze vervolgens helemaal aan gort. Hoewel ik voorbeelden ken van mensen die erg veel moeite hebben met ouder worden, vind ik het alleen maar mooi om steeds verder van deze tijd af te komen. Ik heb nergens spijt van en zou het als begin-twintiger waarschijnlijk weer doen, maar als 39-jarige wil ik echt niet meer terug naar die tijd. 'Black Hole Sun' van Soundgarden (1994) mag echter blijven en staat vandaag op drie.
Soms ontkom je er niet aan en bij één van de twee Schijven heb ik dus ook een album-hoes gebruikt in plaats van een singlehoesje. 'Sun Is Still Shining' is namelijk alleen op elpee uitgebracht. Vandaag kies ik echter weer voor een singlehoesje en dat gaat ten koste aan de nummer twee. De elpee 'Keep On Keepin' On' van Brenda Patterson is eveneens een plaat die een bijzondere rol in mijn jonge leven heeft gespeeld en 'Sun Comes Up' heeft daar een hoofdrol in. Ik koop de elpee in 1995, een tijd dat ik niet zoveel van soul en gospel moet hebben, maar deze van Brenda zal de twintig jaar daarna blijven gelden als een ultieme favoriet. Met enige pijn in het hart zet ik het bloedmooie 'Sun Comes Up' (1969) vandaag op de tweede plek.
Eigen volk eerst? Nee, het heeft in zekere zin te maken met het gebruik van de mellotron. Het instrument is al 'antiek' als The Moody Blues het introduceert in de popmuziek en in de vroege jaren zeventig heeft iedere zichzelf respecterende symfonische rockband zo'n ding in het bezit. Earth & Fire gebruikt het te pas en te onpas, denk maar aan 'Memories'. Kayak hanteert het instrument op 'See See The Sun' en deze pracht-single uit 1973 zet ik met alle liefde bovenaan in deze Schijf van 5.
Volgende week moet het over 2012 gaan. Het jaar waarin de oversteek maak van Steenwijk in Overijssel naar Nijeveen in Drenthe, hoewel de afstand iets van acht kilometer is. Bovendien het jaar dat ik mezelf ga manifesteren met podcasts met een show bij Wolfman Radio als resultaat. De Schijf van volgende week gaat over deze podcasts. Ik ben de meeste kwijtgeraakt, maar omdat ik ze hier heb 'gedeeld' en uitvoerig de speellijsten heb besproken, wil ik proberen een Schijf samen te stellen over de 'Soul-x-rated' uit 2012. Ik ga de, voor mij, vijf meest opvallende podcasts nog eenmaal in het zonnetje zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten