Ik vroeg een niet nader te noemen volgeling naar een suggestie voor deze Schijf en jawel hoor: Het moet meteen weer dood! Zijn suggestie was 'The Queen Is Dead' van The Smiths. Levert dat een vrije dag op? Enfin, zelf had ik al 'Dead Queen' van Espers genoteerd, maar gezien er vast nog eens een Schijf van de koning komt, kan 'Dead King' van die band ook altijd nog. De nu volgende Schijf gaat echter over een roekeloze, moordlustige, obscene Maxima met een vanillegeurtje. En Wim-Lex kijkt ook nog even om het hoekje...
Bij mijn zelf gekozen nummer 5 heb ik gemengde gevoelens. Natuurlijk is hij stuk gedraaid en is die voor Kayak-begrippen veels te glad, toch kan 'Ruthless Queen' (1979) mij op een zwak moment écht diep raken. En omdat zo'n jaarlijkse Koninginnenschijf een blijvertje is, zet ik hem dit jaar op vijf.
Twee weken geleden vertelde Willemijn dat ze fan van Queen was geworden. Vorige week vrijdag dacht ze me al te kunnen instrueren om Queen in de kroeg aan te vragen. Vergeet het maar! Hoewel, die eerste twee albums zijn niet misselijk. Queen vulde het gat dat Led Zeppelin had achtergelaten door eens in de twee jaar met een album te komen. En hoewel ik Robert Plant geen 'Killer Queen' hoor zingen, mag deze eerste hitsingle van Queen uit 1974 op nummertje vier.
Obsceen? Mwah, wél obscuur. Je was in begin 1993 weinig ambitieus wanneer je een vinylsingle uitbracht. The Amp kwam toen met eentje met dubbele a-kant. 'God And Everybody', de 'heavy side' is weinig memorabel gebleken. De 'happy side' is wel een fijne herinnering: 'Queen Obscene Revisited' is een bijzonder fijn melodieus gitaarrocknummer van de Fries-Groningse band. Gelukkig had zowel de VPRO als de Ziekenomroep in Sneek nog wel platenspelers. Ik heb hem in drie weken Popinjectie verscheidene keren gedraaid!
Justin Hayward heeft in de 45 jaar lidmaatschap van The Moody Blues tientallen liedjes geschreven. Zijn favoriet wisselt van moment tot moment, maar in een interview voor het fanclubblad in 1993 noemde hij 'King And Queen'. Hoezo obscuur? The Moodies namen het in 1968 op als potentiële single-kandidaat, maar het bleef negen jaar op de plank liggen. In 'King And Queen' is te horen dat Hayward zijn wortels in de folk heeft. Dat was wel even wennen voor de anderen die voornamelijk zwarte rhythm and blues als inspiratie hadden.
Als nummer één kies ik het majesteuze, om in koninklijke termen te blijven, slotnummer van 'Moontan' van Golden Earring uit 1973. Persoonlijk vind ik niet 'Radar Love' maar 'Vanilla Queen' het prijsnummer. De akoestische versie van een paar jaar geleden was echter een aanfluiting. Als Vanilla in al haar pracht koningin der Nederlanden zou worden, sta ik vooraan met een vlaggetje te zwaaien!
Pssst... Niet vergeten! Volgende week moederdag! Ze heeft al een vensterbank vol groenvoer en van die chocolaatjes past ze niet in haar bikini, dus laten we moeder eens trakteren op een Schijf van 5!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten