vrijdag 24 juli 2020

Week Spot Kwartet week 30


Ik heb het 'Week Spot Kwartet' in 2016 aangesteld voor de donderdagavond omdat ik na de uitzending van 'Afterglow' niet meer de moed heb voor een aflevering van 'Raddraaien' of iets dergelijks. Het moet kort zijn en gemakkelijk weg schrijven. Nadat ik in februari 2017 alle kwartetten heb gehad, komt de 'Eretitel' daarvoor in de plaats. Let wel: Ik heb dan nog altijd de luxe dat ik op vrijdag pas om drie uur hoef te beginnen. Ik ben in de afgelopen jaren meer uren gaan werken en ook op andere tijdstippen. Vanaf oktober gaat mogelijk nóg meer veranderen. Voor de donderdagavond en vrijdag betekent het op dit moment dat ik rond het middaguur begin met bezorgen. Als ik 'Afterglow' heb afgesloten, is het zaak om de adrenaline van de show even kwijt te raken en daarna vlug naar bed te gaan. Vandaar de reden dat jullie vanavond een dubbel bericht krijgen. Ik heb net goede inspiratie gekregen voor een tweede 'gezellig' verhaal, maar eerst gaan we terug naar de Week Spots uit deze week in de jaren 2016 tot en met 2019.

2016: Why Girl-The Precisions (1967)
Hoe vaak ben ik overboden op deze single? Uit mijn blote hoofd zeg ik dat het wel drie keer is gebeurd. Ik leer 'Why Girl' in 2015 pas goed kennen middels de 'Northern Soul Jukebox' en hoewel ik dan al meer op zoek ben naar crossover is 'Why Girl' zo'n lekkere mokerslag dat ik het graag aan de verzameling wil toevoegen. Stel je het eens voor: Ik zit in een comfortabele fauteuil met de laptop op een tafeltje voor me. Anderhalve meter verder op staat een doos tjokvol met singles welke ik nog eens moet uitzoeken. Het zijn plaatjes die ik vermoedelijk eens heb mee gehad naar een optreden of uit een bakje komen dat ik voor zo'n optreden heb gebruikt. Ik geloof dat mijn maximum voor The Precisions op twintig euro staat en dat is té krap voor deze single die keer op keer boven de dertig gaat. Een zucht, misschien eens een vloek als er 'sniping software' aan te pas is gekomen, en meteen verder zoeken naar een volgend exemplaar. Onwetend dat de single een meter verderop ligt. Als ik hem uiteindelijk in de handen hou, weet ik opeens ook weer te herinneren over het waar en wanneer. Ik heb de single in 2003 gekocht en dat is de periode waarbij ik ben aanbeland in 'Do The 45' gedurende de zomer van 2016.

2017: You're Gonna Miss A Good Thing Baby-John Bowie (1967)
In de zomer van 2017 kijk ik naar de platen uit het jaar waarin ik deze heb gekocht. Wat dat betreft zitten we deze week in 2012. Het jaar dat ik van Steenwijk naar Nijeveen ga en een goed deel van de wettelijke verhuispremie spendeer aan de vinyl-hobby. Met John Bowie mag ik gelukkig zijn dat ik niet heb gewacht op een goedkopere optie want zelfs deze Goldmine Sevens-heruitgave is tegenwoordig erg gewild. Het origineel zit rond de duizend euro als die al eens opduikt. De progressieve dj's gaan inmiddels zelfs voor de b-kant van 'Good Thing', maar op mijn single staat daar 'Something's Bad' van The Nomads. Een andere single die met een briefje van duizend (zullen vast bestaan, ik heb ze nog niet in handen gehad) niet te betalen is. Als ik ooit nog eens een top tien zou moeten samenstellen van Northern Soul-favorieten dan zou Bowie daarin een kanshebber zijn. Dit is simpelweg een plaat waarvan ik hopelijk nóóit genoeg ga krijgen!

2018: Do Right Woman, Do Right Man-Otis Clay (1968)
In 2018 ben ik met de Week Spots al afgestapt van de zomerse uitzendingen. Ik heb recent teveel platen gekocht die ik hoognodig in de schijnwerpers moet zetten en Otis Clay is daarvan een fraai voorbeeld. Staat het overlijden van Otis in de schaduw van David Bowie? Nee, ik denk juist andersom. Naar aanleiding van Bowie horen we in januari 2016 bijna dagelijks van artiesten die zijn overleden en sommige zouden anders nooit de 'mainstream' hebben gehaald. Otis Clay heeft een paar kleine wapenfeiten voor de Nederlandse media, maar krijgt desondanks een vermelding. Het is dan vooral 'She's About A Mover', in ons land beter bekend in de cover van Sir Douglas Quintet, en de cult-klassieker 'The Only Way Is Up' welke acht jaar later succesvol zal worden gecoverd door Yazz & The Plastic Population. Ik leer Clay's werk pas waarderen na zijn dood en van zijn versie van 'Do Right Woman, Do Right Man' ben ik meteen helemaal stil.

2019: Gamble On Love-First Choice (1978)
Ook in 2019 heb ik geen aandacht voor speciale shows op de zaterdagavond. Mijn eerste keus bij deze single is de a-kant: 'Can't Take It With You'. Dat is een speciale single-remix van een albumtrack uit 1977 en dat is de reden van aanschaf. Het is pas als de single in Uffelte is dat ik 'Gamble On Love' ga waarderen en daar helpen de 'Vakantiemixen' enorm bij. Over 'Vakantiemixen' gesproken: Ik moet binnenkort weer eens aan de slag met deze. Ik heb het opzetje voor de volgende al klaar, inclusief rekening houdend met styreen of vinyl hetgeen inmiddels overbodig is. De volgende aflevering sluit heel mooi af in februari 2020 en gaat verder als ook Nederland gebukt gaat onder de nieuwe crisis. Die periode kan ik dan inzetten met het weer letterlijk achter elkaar zetten van de aankopen zonder te hoeven letten op styreen of vinyl.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten