Ik ga morgenavond eens goed zitten voor de twee resterende afleveringen van de 'Singles round-up'. Ik heb het gevoel dat ik een beetje achterop schema lig met het slapen. Aanvankelijk vertelt het KNMI ons dat vandaag wel eens een huiselijke dag kan worden. Toch blijken de buien ons op veilige afstand te passeren en is het opeens erg aangenaam. Ik wil in eerste instantie uitslapen totdat ik alle rust heb gepakt, maar zweet rond het middaguur al het bed uit. Nadat ik de show van vanavond heb voorbereid, heb ik wel zin een bochtje om op de elektrische fiets. Als ik een betere had gehad (of op zijn minst eentje die beter trapt zonder motor), dan was het rondje wellicht uitgebreider geweest. Ik heb de kilometers niet echt in de gaten gehouden maar herinner me wel dat ik in het begin even op de teller heb gekeken. Dat vertelt me dan dat ik ongeveer veertig kilometer heb gefietst. Half gemotoriseerd en met een schuin oog naar de stand van de accu, maar verder een heel ontspannen rondje door 'de achtertuin'.
Ik wil eerst richting Ruinen, maar... dat kon zomaar eens mijn vakantiebestemming worden dit jaar en dus wil ik deze omgeving 'onbekend' houden tot zover ik er onbekend ben. Dan maar richting Diever en het Drents-Friese Wold. De tocht breidt zichzelf uit tijdens het fietsen. Eerst over Holtinge en de Studentenkampweg uit richting Wapserveen. Rechtsaf het bos in naar het 'knooppunt' midden in het bos. Dan zit ik op de NAP-route en volg deze tot nabij Wapse. Dan fiets ik een stuk dat ik op de laatste zaterdag van augustus heb gewandeld. Ik laat nu even Diever links liggen en koers richting Wapse. Weg oversteken en langs camping Midzomer het Drents-Friese Wold in. Toch buig ik al snel af richting het onderduikershol. Bij fietsknooppunt 67 kan ik eenvoudigweg het fietspad volgen en zo Diever binnen rijden, maar nee... de tocht is nog niet ten einde. En zo fiets ik tot vlak voor Hoogersmilde en ga door het bos terug naar Diever. Daar trakteer ik mezelf op een ambachtelijk schepijsje en ga dan, erg saai, de kortste route terug. Grapje natuurlijk... want de kortste weg is allesbehalve saai! Het is een feestje om door Oldendiever en het eerste stukje Wittelte te fietsen en dan bij bovenstaande foto de bossen binnen te fietsen die me vergezellen totdat ik Uffelte kan ruiken. Ik ben al met al twee uurtjes onderweg geweest. Het heeft in de buurt van Hoogersmilde even gedreigd met regen, maar ik heb het helemaal droog gehouden. De bij vlagen stevige westenwind houdt het bovendien lekker koel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten