Ik zit momenteel te dubben wat ik met het tweede bericht ga doen. Eigenlijk wordt het weer eens tijd voor een lekker ongedwongen verhaal. Ik zou een paar weken geleden gaan protesteren en zou daarbij nog eens een protestverhaal uit de oude doos vissen. Wellicht dat ik dit nog ga doen want verder kan ik zo snel niet iets anders bedenken. Als ik terugdenk aan twintig, vijftien, tien en vijf jaar geleden, daar kan ik eigenlijk niet echt een verhaal over schrijven. De zomer van 2000 komt vast nog wel eens aan bod omdat ik sinds eind 2017 geregeld twintig jaar terug in de tijd ben geweest. Eerst maar het Week Spot Kwartet van deze week aan jullie voorstellen. Dit weekend draait het in mijn radioshows alleen maar om 1972 en wellicht dat de Week Spot uit 2016 daarbij de revue passeert. Het is nu pas dat het me opvalt dat deze single uit 1972 is, het jaar dat ik morgen en zaterdag centraal ga zetten in de shows. Ook ben ik iets meer te weten gekomen over de lijnen die ik in de afgelopen julimaanden heb gevolgd bij de keuze van de Week Spot. Vanavond dus eerst de Week Spots uit week 28.
2016: Pool Of Bad Luck-Joe Simon (1972)
Is het wellicht dan tóch 2017 geweest? Ik denk in eerste instantie steeds aan 2016 omdat het een herinnering aan Uffelte naar boven brengt dat ik een-op-een kan koppelen aan de visite van W. En dat laatste was in de zomer van 2016. Aan de hand van de Week Spots kan ik echter vaststellen dat 2016 er niets mee van doen heeft. Het is een jaar waarin ik ontzettend veel nieuwe platen koop en daarbij ook de ene ontdekking na de andere onderga. Neem nou Joe Simon. Jarenlang heb ik wel platen van Simon gekocht maar op ene of andere manier kan ik me niet goed identificeren met de stem en stijl van Simon. Het is met name Mark die me helpt Joe Simon te 'begrijpen' en de man begint nu al een flink deel in te nemen in de Blauwe Bak-koffers. Wellicht dat de liefde is begonnen met het dramatische 'Pool Of Bad Luck', de b-kant van de Engelse single You Are Everything'. En hier hoor ik Joe Simon zichzelf voor het eerst noemen in een plaat en dat is een kenmerk dat hij nog lange tijd heeft doorgevoerd. 'I say to myself, Joe Simon'. Inmiddels lust ik wel pap van de platen van Joe Simon. Ik heb nog een aantal in de 'algemene' jaren zestig-bak staan die ik wellicht ook nog maar eens een herkansing moest geven.
2017: Good Soul Music-The Dramatics (1972)
Oh... volgens mij heb ik deze als 1970 of 1971 in de bak staan, maar ik kijk voor de zekerheid even op 45cat. En wat blijkt? Ook deze is in 1972 uitgebracht. Die kan ik dus straks bijzetten in de bak met de overige singles uit 1972. In 2017 ben ik even erg ambitieus: Ik wil alle Blauwe Bak-singles in chronologische volgorde van aankoop draaien. Het begin is best lollig: De jaren negentig en de eerste jaren tot 2012. Dan wordt het opeens een stuk zwaarder. Terwijl ik eigenlijk een beetje klaar ben met de upbeat Northern Soul zou ik dan nu bijkans een hele show met dit moeten vullen. Ook overdrijf ik een beetje als ik zowel de zaterdagmiddag als avond en zondagavond bezig wil zijn met dit project. The Dramatics is een single die ik in 2006 heb gekocht. De tijd waarin ik werkelijk alles mee neem dat enigszins op soul of funk lijkt en met een aantal zeer prettige platen als gevolg. 'Good Soul Music' is overigens de b-kant van 'In The Rain' en één van beide zou zomaar morgenavond in 'Do The 45' gedraaid kunnen worden.
2018: Tired Of Being Alone-Al Green (1971)
Helaas Al, je bent een jaar te oud. Het goede nieuws voor hem is dat er wellicht ook nog wel een weekend over 1971 in zit. In 2018 wil ik het dunnetjes overdoen waar ik in 2017 mee bezig ben geweest, maar dan een jaar centraal stellen en de platen draaien die ik in dat jaar heb gekocht. Al Green neemt ons mee naar het jaar 2012 want ik koop de single in september bij de kringloop in Meppel. Toch heb ik pas weer een partij singles bij Mark afgerekend en houdt het concept niet lang stand. Binnenkort alweer 'nieuwe' platen die ik daadwerkelijk in 2018 heb gekocht. Verder ben ik in 2018 begonnen met de 'Summer Spirit Of...' op de zondagavonden en dus heb ik niet veel behoefte aan 'speciale' afleveringen van 'Do The 45' in 2018.
2019: Love's Alive-Coffee (1982)
Deze heb ik zondag al gedraaid in de 'Vinyl Summer Spirit Of 1982'. Omdat ik maar zes singles in de Blauwe Bak uit 1982 heb, draai ik deze meteen aan het begin van de show. Terugluisteren gaat hem niet worden. Ik heb de uitzending eventueel als iemand héél erg belangstellend is, maar ik vond hem zelf niet goed genoeg om te worden vereeuwigd op Mixcloud. Dat heeft er eveneens voor gezorgd dat ik een nieuwe Banana in de bestelling heb gedaan welke morgen arriveert. Ofwel: Ik ga weer terug naar twee Banana's en dat betekent dat ik niet meer spastisch hoef te doen bij het beoordelen van de Week Spot. Ook al zal ik de rest van het jaar vullen met platen op styreen, dat probleem is dan meteen opgelost. Toch is de Week Spot-benoeming van Coffee wel bijzonder geweest. Ik heb de single al enige tijd als het Week Spot mag worden. Als ik huiswerk doe voor het berichtje zie ik dat 'Casanova' van Coffee als 12" is uitgegeven. Ik bestel meteen een exemplaar en... 'the rest is history'. Ik zal 'Casanova' weinig tot niet draaien maar de keerzijde des te meer. Dat is 'Give Me Some Emotion' van Webster Lewis die we hier over een paar weken mogen begroeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten