Nu ik het over De Wijk ga hebben, kan ik ook wel stiekem een tipje van de sluier lichten. Ik heb in december geschreven dat mijn huis in Nijeveen tegen de vlakte gaat en dat ik dus weer zal moeten verhuizen. De kans op een huis in Nijeveen of Meppel, wat voor het werk het meest ideaal zou zijn, is zeer klein doordat de meeste bewoners hier willen blijven en ik praktisch onderaan bungel met mijn vier jaar woonhistorie in Nijeveen. Voor mij zijn het dus de dorpen rondom Meppel, maar liefst ook weer niet té ver van die plaats, want ik zal het toch bijna-dagelijks per fiets moeten afleggen. De afgelopen weken ben ik nogal gefixeerd geweest op De Wijk en zou ook bijna op iets in Koekange hebben gedaan. Beide keren is dat tien tot elf kilometer naar Meppel en eigenlijk wel het maximum. Toch heb ik afgelopen weekend gereageerd op een huis in Uffelte (twaalf kilometer naar Meppel). Ik zal voor volgende week een kijkje nemen, maar op papier ga ik er flink op vooruit! Daar horen jullie binnenkort meer over! Dan ga ik nu de schijnwerpers richten op een single waarvan ik nooit had gedacht dat ik deze in de koffers zou krijgen. Ik had eveneens gehoopt nog wat achtergrondinformatie te vinden over deze opname, maar helaas... ik moet roeien met de riemen die ik heb. De Week Spot is deze week 'My Love Is Getting Stronger' van Gloria Edwards (1971).
Er staat een vrij straffe wind op deze zondagmiddag in maart of april 2013. Zo nu en dan regent het iets, maar verder is het vrij zonnig. Ik heb geen grootschalige fietsambities deze middag, maar wil toch 'een blokje' om. En zo krui ik met de fiets tegen de wind in van Meppel naar De Wijk. Halverwege komt een opname de koptelefoon binnen druppelen waarvan je spontaan koppijn krijgt. Nee, het ligt hem allerminst aan het liedje, want dat klinkt juist erg goed. De opname lijkt te stammen uit een tijd waarin je nog tevreden bent met een 32 kbps-download. Het vervormt de stem en ook de rest van de opname, maar toch kan ik waarnemen dat het een erg mooi nummer is. Thuis zoek ik het op op de 'Northern Soul Jukebox' en zie dan dat de samensteller het heeft 'geleend' van een blog. Ja, dit is de kwaliteit die je vanaf zo'n plek zal verwachten, ook al blijkt het niet heel lastig te zijn om een betere cd-opname te krijgen. Het vinyl staat jaren op mijn wenslijst, maar de opname is nooit officieel uitgegeven met een enkele demo of acetaat als gevolg. Record Shack is een bij verzamelaars zeer vooraanstaande platenhandelaar uit het Oostenrijkse Wenen. Ook nu ben ik even door de catalogus gegaan en hij heeft verscheidene platen in de catalogus die je nergens anders vindt. Een aantal jaren geleden is Record Shack eveneens begonnen met het opnieuw uitgeven van absolute dj-favorieten. Niet middels de bootlegs zoals ik die eens per jaar uit Engeland krijg. Hier is sprake van opnames die in licentie worden uitgebracht en waar de belanghebbenden dus ook nog iets aan hebben. Hierin hebben we veel te danken aan het Crazy Cajun-label dat in 2003 een compilatie-album uitbrengt met daarop ook nummers van Gloria Edwards. Niet 'My Love Is Getting Stronger', maar een aantal van de blues-opnames die ze voor het King-label maakt. 'My Love Is Getting Stronger' mag dan een hoog Motown-gehalte hebben en Edwards het een soulvolle lading geven, van oorsprong draait het bij Edwards om één ding: De blues.
Edwards komt ter wereld in Fifth Ward, een wijk in Houston, Texas. Tegenwoordig durf je daar niet meer over straat, maar in Edwards' jeugd is het nog vrij onschuldig. Third Ward, dat even verderop ligt, is de bakermat van de blues in Houston, desondanks kan het gebeuren dat het jonge meisje in Fifth Ward helemaal 'bezeten' raakt van de blues. De Edwards-familie is bijzonder muzikaal. Haar moeder is een blues-zangeres en haar oma heeft ooit in 'minstrel shows' gespeeld. Oma woont boven een club, de Little Red Rooster, waar haar moeder vaak op het podium staat. Edwards kruipt als kind uit bed en luistert naar haar moeder terwijl die beneden optreedt. Moeder Edwards zingt dan met pianist Big Walter The Thunderbird. Trompettist Calvin Owens, later bandleider voor B.B. King, is eveneens een regelmatige gast bij de Edwards-familie. Gloria brengt de zomers door in het stadje Orange op de grens van Texas en Louisiana. Haar familie aldaar is nóg muzikaler dan de familie in Houston en hier doet ze haar eerste optredens. Zoals iedere soul- en blues-zangeres laat ze voor het eerst haar stem horen in het gospelkoor in de kerk, maar in Orange maakt ze kennis met de blues. Orange is tevens het snijpunt waar de zydeco de blues ontmoet en ze ziet als kind optredens van Widemouth en Gatemouth Brown en Big Willie Mae Thornton. Dan weet Edwards het zeker, ze wil blues-zangeres worden.
Toch moet ze dit in eerste instantie nog verbergen voor haar uiterst religieuze grootmoeder. Ze zingt op een gegeven ogenblik in een kerk in Houston. Aan de overkant daarvan is een club waar twee muzikale jongemannen haar stem 'oppikken'. Op de vraag of ze ook iets anders kan zingen dan religieuze liederen, antwoordt Edwards: ,,Ja zeker, ik zing mijn hele leven al de blues, alleen mag mijn oma dat niet weten". De jongemannen zijn Bobby 'Blue' Bland en Little Junior Parker. Toch weet grootmoeder wel van het talent van haar kleindochter. ,,Ik zou willen dat het niet zo was, maar die meid kan de blues zingen". Toch wordt haar strikt verboden om deze duivelse muziek te verkondigen bij familie-optredens. Tijdens haar 'high school'-periode spijbelt ze geregeld om bluesconcerten bij te wonen. Ze doet ook auditie en wint bijna een contract bij een club als residentieel zangeres. Dan ontdekt grootmoeder wat er gaande is en deze steekt er een stokje voor. Vervolgens vertrekt ze naar Crockett om verder te studeren. Haar kamergenote is een zus van bluesmuzikant Joe 'Guitar' Hughes en zo gaat het spoedig weer mis met de educatie van Edwards. Edwards gaat daarna op tournee met Johnny Copeland en vervolgens met zydeco-koning Clifton Chenier. Dan heeft Edwards het even helemaal gehad met haar muziek-carrière, trouwt en start een gezinnetje. Het bloed kruipt echter waar het niet kan gaan en, gelukkig voor ons, krijgt het nog een staartje.
Edwards' zangstijl is altijd rauw en rebels geweest. Haar tweede echtgenoot komt uit de jazz en brengt haar muzikaal enige nuance bij. Dat levert haar optredens op in een club op zondagmiddag waar ze haar derde echtgenoot tegenkomt: Nelson Mills. Nu onderneemt ze haar eerste succesvolle tournee als voorprogramma van onder andere Joe Tex en dit is een gebeurtenis in haar leven waar ze met veel plezier op terug kijkt. Via haar vriendin (Little) Esther Phillips maakt ze een demo die bij Huey Meaux terecht komt. Meaux verkoopt de opnames aan het King-label dat kort daarop het loodje legt. Meaux haalt de opnames terug, maar het schijnt dat de twee geen opnames meer doen na een hevige ruzie. Of ze 'My Love Is Getting Stronger' heeft opgenomen als demo voor Huey Meaux? Dat is iets dat we wellicht nooit te weten komen. Feit is dat de opname voor het eerst in de jaren negentig opduikt in Engeland waar een bootleg voor een opleving in de Northern Soul zorgt. Gloria maakt door de jaren heen twee singles. 'Enough Of A Woman' verschijnt in 1972 op het De Luxe-label en krijgt in 1975 een heruitgave bij Jet Stream. Haar meest bekende single is echter 'Keep Up With My Man' dat in 1972 op het King-label verschijnt. In 1999 verschijnt bij Edsel de cd 'Soul Queen Of Texas' met daarop ook onze Week Spot. Tenslotte verschijnt in 2003 de cd 'Texas Soul Sisters' op Dialtone Records, een verzamelaar met vier nummers van Miss Candy, Glenda Hargis, Lavelle White en en Gloria Edwards. Het is vooral aan deze release te danken dat ik dit bericht heb kunnen schrijven.
In april 1999 is Edwards nog immer actief in de blues-scene van Houston. Joe 'Guitar' Huges en Texas Johnny Brown hebben kort daarvoor een opleving gehad in populariteit, de mensen van Dialtone wensen hetzelfde voor Edwards. In het geval van 'My Love Is Getting Stronger' heeft ze de afgelopen zeventien jaar wel de handen op elkaar kunnen krijgen, maar wellicht dat ze geen weet heeft van haar succes in Europa. Evenmin dat wij weten of Edwards bijna zeventien jaar na de biografie nog onder ons is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten