Singles round-up: maart 2

Het is niet eerlijk om hier op Soul-xotica mijn beklag te doen over de radio en ook wil ik het niet laten lijken alsof het een héél groot bezwaar is. Toch is het een feit dat ik zowel zaterdag- als zondagavond dubbele shows (vier uren) heb gedraaid omdat iemand niet het fatsoen(?) heeft om even te melden dat hij de show niet doet. Hierdoor was ik beide avonden dermate moe dat ik nu weer twee berichten achterop lig. Ach, zo zwaar moeten we het ook niet nemen. Twee dubbele berichten en ik zit weer op schema. En qua radio heb ik me eveneens flink vermaakt. Ik had een week geleden een 'Laid(back) Night Show' voorbereid die ik dus nog had liggen. Gisteravond heb ik een extra 'Do The 45' gedaan met de laatste vijftig minuten alleen en uitsluitend gospel. Het werd niet door iedereen gewaardeerd en zelf ben ik er eveneens achtergekomen dat ik nog even flink moet sparen om een heel uur te knallen, maar het begin is er! Vandaag ga ik verder met de resterende zeven singles, want de achtste is nog altijd onderweg in de post. Gezien ik deze maand vast nog wel eens een plaatje koop, kan deze dus altijd nog in een latere 'Singles round-up'?

* Jackie Montre-el- Love Me Or Leave Me Alone (US, Success Express, 1971)
Mark biedt het meeste 'alternatieve' soul-dansers uit de jaren zeventig, ballads en zo nu en dan wat Carib-soul. Heel enkel heeft hij een aanbieding op het gebied van Northern Soul uit de jaren zeventig en crossover. Zo bood hij afgelopen week vijf exemplaren aan van de Blauwe Bak-favoriet 'Can You Remember' van Debra. Misschien had ik toch moeten toehappen. Die van hem zijn 'new old stock' terwijl die van mij best een likje verf kon gebruiken. Aan de andere kant ben ik zo gewend geraakt aan dit exemplaar dat het bijna hetzelfde is als met 'A Whiter Shade Of Pale': Zonder dat kraakje of tikje is het gewoon een 'ander' nummer. De ballads gaan bij hem het snelste, waardoor ik een paar weken geleden me in de gelukkige positie bevond om deze van Jackie Montre-el mee te kapen. 'Love Me Or Leave Me Alone' kan prima in een meer progressieve Northern-club. Qua liedje is dit het jaren zeventig equivalent van de meidengroepen uit de jaren zestig, maar dan met een stevig stereo-geluid. Ik ga per keer dat ik hem draai meer van deze plaat houden. Wellicht een Week Spot in de dop?

* R.E.M.- Near Wild Heaven (UK, Warner Bros., 1991)
Eerst de vierde en laatste single van De Tafel. Een aangename verrassing! Mijn herinnering moet even worden opgepoetst als ik deze in de handen hou, maar, té commercieel of niet, 'Out Of Time' is gewoon een ijzersterk pop-album waar ik nog geen slecht nummer van ben tegengekomen. 'Near Wild Heaven' mag er dus zijn hoewel ik moet bekennen dat ik hem destijds heb gemist. Als ik terugdenk aan 1991 dan is 'Losing My Religion' zelfs een half jaar na eerste verschijning nog alom op de radio en wil het dus niet echt opschieten met de opvolgers. 'Near Wild Heaven' blijft genadeloos in de Tipparade hangen.

* Rev. Ether, The Kingdom, The Power & The Glory- 1862 B.P. (US, Et Cet'er-a, 1970)
Het is een paar weken geleden dat ik 'zomaar' de combinatie 'gospel funk' intoets op Ebay. Voor doelgericht zoeken, moet je echt wel meer informatie toevoegen om geen stortvloed aan advertenties over je heen te krijgen, maar op dat moment heb ik daar juist wél behoefte aan. Ik vind eerst de 'achtste single' die we in de volgende 'Singles round-up' tegenkomen. Vervolgens de plaat die hierna komt en dan kijk ik even verder bij de handel van deze verkoper en zie vervolgens deze staan. De platen hebben korte geluidsclips en deze maakt me meteen nieuwsgierig. Ik weet nu niet meer of het deze kant of de b-kant, '48 Hours', als clip had. Het krijgt de titel 'obscure gospel' mee en ik moet wel een gokje wagen. Ik win ze dus beide voor het keurige startbedrag. Aanvankelijk denk ik nog dat deze single een 'cover-up' nodig heeft, maar Greg laat me spoedig weten dat de plaat 'vrij bekend' is in de scene. Hij heeft een half jaar geleden nog een exemplaar verkocht voor veertig dollar. Deze van mij heeft een vijfde gekost. Is het gospel? Tja, een lastige! De groepsnaam is een beetje 'over the top' en tekstueel hebben de nummers geen Bijbelse verwijzingen tot zover ik kan oordelen. Het zou mij niks verbazing dat Rev. Ether (alle persingen vermelden deze naam... Het is een dame, dus toch niet stiekem Rev. Esther?) 'gewoon' een garage-band is met een 'tongue-in-cheek'-naam. Muzikaal is dit uiterst rauwe Southern funk, vooral '1862 B.P.' is een knaller op dat vlak. Hij zit vooralsnog in de gospel-koffer maar zou hem met evenveel vertrouwen opleggen bij een funk-feestje. Té obscuur voor een Week Spot, maar wie weet?

* The Southerners- Wait For The Lord (US, Jewel, 1965)
Het is maar goed dat hier het jaartal op het label staat, anders had ik hem jonger ingeschat. Hoewel The Southerners duidelijk pogen om rhythm & blues te maken, heeft het een funky breakbeat welke pas in 1968 gemeengoed wordt. Een aangename verrassing want in het gospel-verzamelen ben ik niet heel erg gericht op platen op het Jewel-label, net zoals ik bij soul-verzamelen niet uitsluitend kijk naar bekende platenlabels. Jewel is met Savoy in de jaren zestig de gigant op het gebied van gospel, de Motown en Stax zoals je wilt, en veel van het spul op Jewel is daardoor iets té glad gepoetst. Deze van The Southerners gelukkig niet en daardoor kan het trots in de gospel-koffer.

* The Sylvers- Lovin' Me Back (US, Capitol, 1978)
The Sylvers is een groep welke hoog staat aangeschreven bij soul- en progressieve disco-liefhebbers, maar dat op internationaal niveau weinig voorstelt. Erg jammer, want dit groepje heeft naast een paar geheide disco-stampers een paar prachtige platen gemaakt, waarvan 'Lovin' Me Back' een voorbeeld is. Een soulvolle disco-ballad? Tja, qua disco is het mid-tempo en meer geschikt om je geliefde danspartner dicht tegen je aan te houden, zonder dat het puur zwijmelwerk wordt. Melodieuze mid-tempo soul, zou ik het dan willen noemen en dat is ongeveer wel een beetje de muziek waar ik vandaag de dag naar op zoek ben.

* Timmy Thomas- Love Shine (US, Glades, 1976)
Ik ben nét te laat als Mark een week geleden een andere Timmy Thomas aanbiedt. Hoewel? De plaat heeft ook een Nederlandse persing gehad en ik moet nog even controleren of deze dezelfde b-kant heeft. De b-kant is namelijk muzikaal een tweede 'Why Can't We Live Together', maar dan met een compleet andere tekst. Timmy Thomas is niet de eerste, maar wel één van de eerste, soul-muzikant die muziek maakt met voorgeprogrammeerde ritmes en Midi-synthesizers. Hij heeft in 1973 een wereldhit met 'Why Can't We Live Together' en werkt omstreeks voor 1975 voor onder andere het Glades-label. Ik heb eveneens 'I Found Love' van H. Poindexter in de koffers staan waar Thomas ook de muziek verzorgt. 'Love Shine' herinnert vooral aan dit 'I Found Love' qua arrangement, maar verder is het veruit een van de leukste platen van Thomas uit de jaren zeventig. Een single met een hoog 'feelgood'-gehalte en met het kleine beetje voorjaar van vandaag zie ik het helemaal zitten!

* Betty Wright- It's Bad For Me To See You (US, Alston, 1974)
De leden van Mark's groep zijn in eerste instantie niet zo happig op deze van Betty Wright en ook zelf twijfel ik. Dan ga ik toch overstag. ,,Betty kan een potje bij me breken", schrijf ik bij mijn 'reservering'. Eenmaal in Nijeveen moet ik even ontzettend wennen aan de single. Het is beduidend rustiger dan het overige werk van Wright dat ik ken ('Shoorah! Shoorah!', 'Where Is The Love', 'Clean Up Woman' en 'Tonight Is The Night'), maar ze staat duidelijk ook haar vrouwtje in de ballads. Na een paar draaibeurten begin ik het pas echt te waarderen. Toch denk ik dat ik deze niet zo ga grijs draaien als de voorgaande titels, het is toch mooi genoeg om deze in de koffers te hebben.