Zelf zal ik vast eens een flater slaan als ik een plaat uit 1972 '1971' noem. In de regel is er geen haan die kraait naar zulke nutteloze informatie, behalve als de luisteraar mijn naam draagt. 'Get your facts right, deejay', roep ik vaak genoeg in mijn eigen uitzendingen als ik op het laatste moment ontdek dat ik een jaartal foutief heb gehad. Ik kan er kriegel van worden, collega's die een jaren zeventig-plaat aanduiden als de jaren tachtig en andersom. Toch weet ik inmiddels mijn mond dicht te houden, ik kan per slot van rekening niet verwachten van collega's dat deze óók het Hitdossier uit hun hoofd kennen en in andere gevallen drie bronnen gebruiken om een jaartal vast te stellen. Dat is één. Dan is er nog de geschreven media waarin men lijkt te weigeren om namen goed te spellen. Zelf heb ik daar in Engeland last van gehad, altijd weer die dubbele 't' op het eind. Jimi Hendrix is een schoolvoorbeeld. Hoe vaak dat niet wordt gespeld als Jimmy Hendrix? Nu begin ik aan een Week Spot over Jimmy Bo Horne, maar vermeldt de naam Jimmie in de kop. Daarmee ben ik trouw aan de vermelding op het platenlabel. Pas vanaf de tweede Alston-single gaat Jimmie Jimmy heten, daarvoor is alles uitgebracht als Jimmie Bo Horne met het debuut zelfs als Jimmie Bo Horn. De Week Spot van deze week is 'If You Want My Love' van Jimmie Bo Horne uit, en dat hoef ik niet te checken, 1972. Het staat namelijk op het label.
Horne breekt in de late jaren zeventig door als hij inmiddels de naam Jimmy draagt, toch hebben zijn ouders het blijkbaar anders bedoeld. Hij komt op 28 september 1949 ter wereld in West Palm Beach in Florida als... Jimmie Horace Horne Jr. Horne is het enige kind van een onderwijzersechtpaar. Hij wordt als kind omringd door muziek. Moeder Minnie beschikt over een prachtige stem en gebruikt dit om gospel-liederen in het huis te vertolken. Vader Jimmie Horne Sr. heeft een zelfgebouwde stereo-set en een immense platencollectie, voornamelijk het 'jazz-standards' en crooners als Sinatra en Benton. Vader noemt zijn zoon gekscherend 'Bo' en dat zal Jimmie later nog van pas komen. Hoewel Jimmie al vroeg weet dat hij zanger wil worden, zal het de ouderlijke omgeving zijn dat hem dwingt om desondanks een gedegen opleiding te volgen. In 1971 slaagt hij met een graad in sociologie. Dan heeft Jimmie al zijn eerste plaat gemaakt. In 1969 verschijnt bij het kleine Dade-label de single 'Street Corners', waarvan de b-kant, 'I Can't Speak', zal uitgroeien tot een 'hit' in de Northern Soul. Vervolgens maakt Horne twee singles voor Dig en in 1972 een laatste voor Dade. Dat is een 'antwoord' op 'Clean Up Woman' van Betty Wright en heet 'Clean Up Man'. Beide titels vermelden Clarence Reid (beter bekend als Blowfly) als componist met Willie Clarke op de Wright-plaat en ene Hale bij Jimmie Bo Horne. Muzikaal zijn ze identiek, maar de tekst verschilt uiteraard wel. Jimmie tekent vervolgens bij Alston waar Wright ook platen voor maakt en waar Clarence Reid de scepter zwaait. Alston neemt 'Clean Up Man' over van Dade en begint meteen 'fout'. Jimmie wordt gespeld als Jimmy.
Ik ben niet de enige muggenzifter in de muziekwereld, want de foutieve spelling is Jimmie eveneens een doorn in het oog. Toch weet Alston het eenmalig goed te doen en dat is voor de tweede single: 'If You Want My Love'. Daarna zullen alle platen tot 1980 de naam Jimmy vermelden. De Alston-singles zijn maar matig succesvol. Jimmie maakt een single voor Drive in 1974 en verder zal hij bij Alston blijven tot 1978. Hoewel Alston tot en met 1980 zal bestaan, zijn de meeste artiesten tegen die tijd al overgestapt naar Sunshine Sound, dat bij ons beter bekend is als TK Records. Want, ja, we hebben het over Florida en in 1974 wordt 'Miami Soul' plots een begrip op de internationale hitparades. Dat begint met George McCrae's 'Rock Your Baby' en krijgt een vervolg in hits voor KC & The Sunshine Band en Betty Wright. 'Miami Soul' zou een grondlegger van de latere disco kunnen worden genoemd. Horne heeft zijn eerste succes in de zomer van 1975 met de single 'Gimme Some' en 'Get Happy' in 1977, maar niets is te vergelijken met het monster-succes van 'Dance Across The Floor'. Hoewel ik persoonlijk een beetje afstand hou van commerciële disco uit die tijd is 'Dance Across The Floor' zo'n nummer dat me altijd en overal in beweging kan krijgen. Horne vervolgt het succes met 'Let Me' en 'Spank', maar in 1980 raakt hij zijn contract kwijt na de laatste hit 'Is It In'.
Over het wel en wee van Horne in 2016 is weinig bekend. Ik vind in een discografie op Allmusic een titelloze plaat (als Jimmy!) uit 2005, het geschreven interview op LastFM suggereert dat Horne in 2009 een plaat zou uitbrengen met Richard Finch. Wel is een 'nieuwere' remix van 'Spank' bekend, maar of dat resultaat is geweest uit deze sessie? Het 'nalatenschap' van de hit-artiest Horne is groot. Zijn platen zijn door een veelvoud aan vermaarde groepen en dj's gesampled en geremixt. 'Is It In' wordt prominent gedraaid op Paradise FM, het fictieve radiostation in het spel 'Grand Theft Auto'. En nog steeds zetten 'Dance Across The Floor' en 'Spank' de dansvloer in vuur en vlam. 'If You Want My Love' zou daartussen geen raar figuur slaan, want ook dat is een plaat waarvan je gewoon móet houden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten