Week Spot: Jackye Gerard

Een plaatje wordt niet zomaar 'Week Spot'. Niet alleen moet ik bevlogen zijn van een plaat, bovendien moet er een verhaaltje over worden geschreven. In het eerste geval verdient Jackye Gerard de eretitel met glans, maar in het tweede geval? Dat zou een Hoesbui worden, want er valt eigenlijk helemaal niets te vertellen over deze artiest. Er is niks bekend over Jackye. Deze single uit 1973 is haar enige wapenfeit en het is interessant dat de plaat mede-geschreven en geproduceerd is door William 'Mickey' Stevenson. Tot 1968 is Stevenson A&R-manager bij Tamla-Motown en schrijft 'en passant' ook nog een paar liedjes. 'It Takes Two' van Marvin Gaye & Kim Weston is daar eentje van. Stevenson is dan overigens getrouwd met Kim Weston. Over het beloningssysteem van Berry Gordy aan zijn artiesten bestaan wilde verhalen. Kim Weston is één van de mensen die protest aan tekent en eind 1967 met haar echtgenoot de biezen pakt. De machtige hand van Motown doet zich blijken als het uitstekende 'I Got What You Need' op MGM flopt. Gordy had het geintje al eerder uitgehaald bij Mary Wells. Stevenson produceert zo gezegd in 1973 deze enige single van Jackye Gerard, een plaatje waar ik nu opeens wel een lang verhaal kan schrijven. Ik heb komend weekend een klein jubileum...

Een halfjaar op een mensenleven is doorgaans niet veel. Als je een half jaar voor een baas werkt, ga je niet op gebak trakteren. Laat eerlijk zijn. Ik ga dus evenmin de toeters en bellen uit de kast halen, maar het is vrijdag een half jaar geleden dat ik mijn eerste Do The 45 maakte bij Wolfman Radio. Ik was in eerste instantie, sinds een maand, van plan om het enkel te vieren met deze Week Spot, maar... er zitten een paar veranderingen aan te komen. Ik kan niet echt in details gaan hier op Soul-xotica, maar de meesten van jullie zullen wel weten wat er gaat gebeuren?

Maandag 8 oktober. De herfst is begonnen en waar menigeen last krijgt van stemmingswisselingen, daar is voor mij het voorjaar weer begonnen. Ik maak mooie fietstochten, heb het erg naar mijn zin bij de Businesspost en krijg ook steeds warmere reacties over mijn podcasts. Deze maandagmiddag ben ik vroeg klaar en fiets eerst even langs de inbrengwinkel van het Drenthe College. Ik zie er een aardig bankstel staan, maar het is onduidelijk wat het moet kosten. De prijs valt achteraf gezien genoeg mee, maar door een chronisch geldgebrek komt het er toch niet. En met de kennis van nu hoef ik daar ook geen spijt van te hebben! Dan fiets ik nog maar even langs de kringloopwinkel en koop een zwikje singles, waaronder ook deze van Jackye Gerard. Bij thuiskomst gaat deze als eerste op, ik vind hem 'wel aardig'. Later die week publiceer ik de Soul-x-rated met veelal plaatjes uit deze partij. En zo begin ik 'Happiness'van Jackye Gerard vaker te horen. Toch weet ik nog niet goed wat ik ermee aan moet.

Een paar weken later verneem ik via mijn Engelse podcast-volger Anthony dat 'Wolfman naar mij op zoek is'. Dat vind ik vreemd, want ik ben vlak ervoor Facebook-vriend geworden van Wolfman. Nu, maanden later, begrijp ik pas hoe het zit. Wolfman heeft niet naar MIJ gevraagd, maar stelt de vraag in het algemeen. Anthony vond wel dat ik aan de beschrijving voldeed en zo stuur ik Wolfman na een weekje bedenktijd een email. Een valse start. Ik heb door het luisteren naar Wolfman Radio de indruk gekregen dat er geld werd verdiend, zo professioneel klinken ze. Gelukkig springt Wolfman niet uit zijn vel als ik hem mijn salaris-wens kenbaar maak. Nadat dit uit de lucht is gehaald, kunnen we zaken doen. Ik kan gerust twee of drie uren krijgen, maar geef aan dat ik eerst wel tevreden ben met een uurtje. Dat wordt dan zaterdagmiddag, meteen na de dichtbeluisterde 'breakfast show'. De eerste plaat die ik op 10 november draai is 'Baby Make Your Own Sweet Music' van Jay & The Techniques, de tweede moet mijn geluk beschrijven: 'Happiness' van Jackye Gerard.

En sindsdien zit het nummer als gebeiteld! Het staat synoniem aan het begin bij Wolfman Radio. Ik weet niet of de tekst dan helamaal van toepassing is, want het geluk dat ik voel bij Wolfman Radio zit niet alleen in mijn geest, maar is evenzeer een lichamelijk geluk. Ik doe nog wel eens alsof ik kieskeurig ben en doelbewust voor Wolrman Radio heb gekozen, de waarheid is dat Wolfman als eerste op mijn pad kwam, maar als ik naar andere (Engelse) webstations luister, ben ik nog gelukkiger dat ik bij Wolfman terecht ben gekomen! De 'more music variety' bevalt me immers ook beter dan de stations met één specialisme. Over de nabije toekomst moet ik nog even geheimzinnig doen, wie Do The 45 volgt zal vanzelf het verschil opmerken!