Raddraaien: Two Plus Two

Het doel van Raddraaien is niet alleen de uitdaging om met betrekkelijk weinig bedenktijd een bericht te schrijven, maar ook om van plaatjes te leren. In dit geval is het helemaal raak! De Raddraaier van vandaag komt uit de Blauwe Bak, een single welke ik vorig jaar januari heb gekocht, maar waarvan de informatie zó summier was dat ik er nooit verder ben ingedoken. Nu deze als kandidaat uit de bus komt, ga ik pas dat noodzakelijke huiswerk verrichten. Ik zoek naar informatie over Velgo Records, maar dat vermeldt praktisch alleen maar wat ik al weet. Hoewel deze van Two Plus Two het topstuk is uit de catalogus van Velgo, richten de meeste sites zich toch op het eigenaardige verhaal van die Gwen Owens-single. En plots zie ik een verwijzing naar één van de leden en dat is niet geheel een onbekende. Zo krijgt de single, die al ruim een jaar tot mijn favorieten behoort, opeens een 'gezicht'. Het Raddraaien is wederom geslaagd. Vandaag zet ik de legendarische single 'I'm Sure/ Look Around' van Two Plus Two in het zonnetje.

Bij het bericht van de Week Spot kwam het al ter sprake, in de jaren zestig schoten de platenlabels als paddestoelen uit de grond. Allemaal in de hoop om nét zo groot te worden als Motown. Wat menigeen toch vergeet, is dat Motown niet als een succesverhaal begon. Het kostte Berry Gordy twee geflopte singles en bijna ook het goede contact met zijn familie en vrienden toen hij zijn derde single (van geleend geld) uitbracht. Als deze was geflopt, was Gordy bereid geweest om de rest van zijn leven in de Ford-fabriek te blijven en te moeten werken om de verschillende leningen af te lossen. Die derde single werd zo'n groot succes dat hij zijn schulden ineens kon aflossen en zelfs geld overhield voor een vierde opname. In de jaren zestig denkt menig ondernemer dat het snel scoren is en begint dus een maatschappijtje. De platen worden niet zelden door de bank terug genomen en in bulkpartijen naar Europa verscheept.

Uit Detroit komen behalve Motown ook labels als Golden World, Ric-Tic en Velgo. Die laatste is een grote onbekende, buiten een schare devote verzamelaars. De Velgo-catalogus telt slechts drie singles, maar er is nog niemand die de collectie compleet heeft! De maatschappij begint ambitieus met de single 'I Lost A Good Thing' van Gwen Owens. In welke hoeveelheden is niet precies bekend, maar in 1966-67 verschijnen maar liefst drie persingen van de single, die qua waarde nog het meest betaalbaar is. Echter, beneden de 70 euro heb je in geen geval een originele Velgo. De derde wordt overigens bij Columbia geperst. Met welke perserij Larry Lick, eigenaar van Velgo, daarna in zee gaat, is niet bekend. Wel dat de tweede single hopeloos mislukt. 'Just Say You're Wanted' van Gwen Owens (1966) is niet te draaien en het Velgo-personeel gebruikt de meeste exemplaren als frisbee. De plaat is tien jaar later zo'n sensatie in de Britse Northern Soul dat de dienstdoende discjockeys het grijs draaien, ondanks het feit dat originelen overslaan. Tenslotte verschijnt deze derde single op Velgo van Two Plus Two. Ik weet niet of het de bedoeling is geweest, maar deze klinkt, evenals 'Just Say You're Wanted', erg rauw. Velgo sluit in 1967 de deuren en het label is nu vooral populair bij deejays en beter gefortuneerde verzamelaars. Zo'n originele van Two Plus Two gaat niet beneden de 4000 dollar, maar heeft ook al eens 6000 opgebracht!

Clyde Darnell Wilson wordt op eerste kerstdag 1945 geboren in Walhall, South Carolina. Als tiener trekt hij naar Detroit en begint in de vroege jaren zestig als professioneel zanger. Aanvankelijk onder zijn eigen naam. Hij brengt verschillende singles uit, maar geen van de plaatjes maken veel indruk. In 1965 raakt hij betrokken bij Groovesville. Daar adopteert hij ook zijn podiumnaam: Clyde Wilson wordt Steve Mancha. En dan hebben we het over iemand! Tenminste, als je flink met je neus in de Detroit Soul bent gevallen, want in de wereld van de popmuziek ligt niemand wakker van Steve Mancha. Het dichtst bij een hit zit hij in 1967 met het groepje The Holidays. 'I'll Love You Forever' schopt het tot nummer 7 in de Billboard Rhythm & Blues-lijst, maar doet niet eens mee in de 'bubbling under' van de Billboard Hot 100. De b-kant van die single, 'Makin' Up Time', doet het jaren later erg goed in de Northern Soul-beweging. Omdat de single op Golden World is en redelijk goedkoop is, denk ik dat die vroeg of laat nog wel bij me komt wonen. Voor Groovesville maakt Mancha vijf singles en intussen neemt hij een plaatje op met Wilbert (ook gespeld als Wilburt) Jackson en dat is dus de Two Plus Two-single op Velgo. 'I'm Sure' is de eigenlijke a-kant, maar de meeste deejays kiezen al snel voor de genadeloze stamper 'Look Around'. Wilbert en Steve zijn verwikkeld in een vocale competitie, waarbij ze hoorbaar moeten schreeuwen over de luide begeleiding. En wat te denken van die valse saxofoon-solo? Het klinkt alsof de bespeler voor het eerst het instrument vast houdt.

Outta Sight heeft een paar jaar geleden aan de wens voldaan om zowel beide a-kanten van Gwen Owens tot een 'gerestaureerde' single te smeden, alsook het uitbrengen van deze Two Plus Two-single. Met name 'Just Say You're Wanted' klinkt nogal hopeloos, de bassen aan het eind klinken zo smerig dat je het idee krijgt dat ze een baksteen op het element hebben gelegd en het zo te dwingen door de groef heen te walsen. Aan Two Plus Two kan de indruk niet ontgaan dat het rechtstreeks van een kromme single af komt. Onvoorstelbaar dat er mensen zijn die daar een hypotheek voor afsluiten, maar iets meer dan een tientje heb ik er nog steeds veel plezier van!