De kop was er het eerst! Al geruime tijd, namelijk de dag dat ik ondermeer de Sweet People-elpee als verjaardagspresentje van Willemijn kreeg. En laat ons samen apart, of andersom, fijne herinneringen hebben aan The Byrds. Welke fotohoes zou ik willen gebruiken? Het liefste die van 'Lady Friend', een single uit 1967 waar ik tegenwoordig als mp3 weer erg van geniet. Maar dat blijkt te hoog gegrepen en dus geef ik die keuze uit handen. Singlehoesjes.nl biedt me er vijf, waarvan ik deze de mooiste vind. Ik heb deze single (nog) niet, maar als ik hem zo vind, ben ik bereid de beurs te trekken!
'It was the third of September, the day I'll always remember'. Nee, ik ben niet in de verleiding (!) gekomen om uitgerekend vandaag The Temptations te behandelen. Omdat Band Aid ook het fijnst smaakt in augustus, komt deze groep later nog eens aan bod.
Dan The Byrds. Die kenden onder die naam een vreemde start. Toen ze het Dylan-nummer 'Mr. Tambourine Man' wilden opnemen, stuurde de producer de halve groep naar buiten. Jongens als Gene Clark en David Crosby werden als niet-competent beschouwd en studiomuzikanten vervulden hun rol. Terwijl The Byrds het prima op eigen kracht afkonden. Ze zouden één van de grondleggers van de Amerikaanse folk- en countryrock worden.
Een ander legendarisch feit is het constante 'komen en gaan' van muzikanten. James Roger McGuinn bleef in alle gevallen de vaste kracht. Crosby werd eruit gesmeten vanwege zijn drugsgebruik en genoemde Gene Clark door zijn vliegangst. Anderen kozen voor een andere groep. Het geluid van The Byrds wisselde ook continu.
In 1970 kreeg The Byrds versterking van Skip Battin, die maar liefst drie jaar zou blijven. Extreem lang voor een Byrd. Hoewel het succes in Amerika tanend was, sloot hier de VPRO de groep in het hart. Documentaires rondom het gevogelte hadden hun uitwerking op de hitparade. 'Chestnut Mare' is een juweel, maar zijn 'Glory Glory' en 'America's Great National Pastime' feitelijk niet Byrds-onwaardig? De laatste werd geschreven door Battin, die dus bezig was één van Amerika's invloedrijkste bands artiestiek de nek om te draaien. The Byrds ging in 1973 uiteen. Ze plakten er meteen een reünie van de eerste bezetting aan vast. The Byrds zou nooit weer bijeen komen?
Donderdag 31 juli 1997, het negende Dicky Woodstock Festival op de Baarse Vrijstaat, nabij Steenwijk. Headliner op donderdagavond is The Byrds. Niemand minder dan Skip Battin is het enige oorspronkelijke lid, maar de scepsis kan op zolder, want: Wat een optreden! Skip had een band geformeerd met een 'sound-alike' van Roger McGuinn. Het klonk vanaf het eerste nummer, 'My Back Pages', alsof de tijd stil was blijven staan. Vreemd genoeg kunnen weinig mensen het optreden nog herinneren. Ik heb haar vast wel gezien: Een blonde schone van zeventien lentes die naast haar hippievader uit haar dak ging. Willemijntje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten