Op SoulteXt, mijn inmiddels geruime tijd verwijderd doodgebloed blog uit eind 2008, had ik maar liefst twee berichten nodig om mijn liefde voor Sophie Zelmani te verklaren. De anderhalve lezer was bovendien getuige van de enige recensie van Zelmani's nieuwste cd, waarvoor Sony niet eens meer de moeite deed hem in Nederland uit te brengen en ik dus uit Zweden moest laten komen. Ik had bij het eerste deel van Zelmania er net kennis van genomen dat Sophie dertien jaar na haar opmerkelijke debuut nog altijd actief is.
Er is niets mis met een kleine verlegenheid. Dat het ook excessen kent, vertelt het verhaal van Sophie Zelmani. Sophie's verlegenheid leidt tot een kluizenaarsbestaan, zeer moeilijk contacten leggen en podiumvrees. Hoe ze aan een deal met Sony komt, is mij niet bekend. Wel dat producer Lars Halapi maandenlang met haar resideert in een hutje aan het strand. Drupsgewijs maakt ze kennis met de muzikanten die haar band gaan vormen.
In 1995 verschijnt haar debuut, een hartverwarmende countrypopplaat met een accentloze Sophie. Critici zijn wild enthousiast over haar. Dan begint Sophie's nachtmerrie: Ze moet op Europese tour! Ze zal er allerminst rouwig om zijn geweest dat de plaat geen doorslaand succes was. Behalve in Zweden waar haar nieuwste albums gewoon op nummer 1 binnenkomen. Deel van de ontdekking is de voorlaatste cd 'Memory Loves You', waarop Sophie het verlies van haar levensgezel betreurt, zonder sentimenteel te worden.
Wat maakt die eersteling nu zo'n mijlpaal? Ik wijt het goeddeels aan de eigenwijze instrumentatie. Een bottleneck op een basgitaar, een blazersgroepje, harmonieën van de muzikanten. Hoogtepunt vind ik persoonlijk 'You And Him', dat ik in 1996 op de radio hoorde en mijn jaar muzikaal áf maakte. En nog steeds een wonderschoon nummer met een prachtige beeldende tekst (meisje wacht op taxi, ontmoet een zwerver die niet bedelt maar wil praten, zij reageert afstandelijk, zwerver confronteert haar met gedrag en daarna praten ze gezellig totdat de taxi komt) en muzikaal met een zeer fraaie spanningsboog. Ze had meer verdiend, ook al vind ik het moeilijk haar dát aan te doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten