De NS voerde per 11 december 2006 een nieuwe dienstregeling in. Dankzij die stap kan ik nu Czeslaw Niémen voor het voetlicht brengen. Treinen na middernacht rijden officieel op de datum van de dag ervoor, dus ik dacht op 10 december nog wel om 00.59 uur te kunnen reizen. Helaas, dat was de eerste dienst die werd geschrapt. En dus maar bij Maarten op de bank pitten.
Ik had zondagmiddag de stoute schoenen aangetrokken, koffertje northern soul verzameld en naar De Singel in Zwolle gegaan. Ik had twee maanden ervoor daar nog gedraaid en had daar geen fijn gevoel over. En terecht! Alcohol kan veel kapot maken. Ik moest aangekondigd worden van Dirk. Ik mocht niet langer de muziekidioot uithangen, maar moest 'professioneel' denken. Toen ik na een uurtje mijn vijfde pot bier bestelde, voelde ik al tegenstand...
Er kwam een oudere Britse meneer naar me toe. Hij deed iets onduidelijks met goede doelen. Hij bood me aan een tournee door Engeland te boeken, met twee avonden in de herrezen Cavern in Liverpool. Bediening was enthousiast, mijn gewaardeerde collega's van Soulclap jaloers. De enige die er niets in zag, heet Soul-X. Wat ik anders nóóit doe, deed ik deze avond wel: Vrijpostige ideeën ventileren naar de eega van de Brit. Ik heb nooit meer iets van de tournee gehoord! En De Singel heeft me nooit meer uitgenodigd...
De tiende december nodigde ik mezelf uit. Ik mocht twee uurtjes draaien. Ik had toen net mijn eerste 'Someone Out There' van (daar zijn ze weer!) The Flirtations gekocht en heb gedurende het setje driemaal 'How Can You Tell Me' gedraaid, omdat ik deze de avond ervoor had ontdekt! Daarna neemt Wim van me over met beduidend rustiger muziek.
Ik schaar me aan de bar en raak diep in gesprek met Maarten. Intellectuele Achterhoekers zouden niet misstaan als kermisattractie. Citeert Reve en is blij dat ik naast hem kom zitten, want hij wordt moe van de leeghoofdigheid van de rest. Dankzij de NS waggelen we later naar zijn flatje. Hij zet de computer aan en laat me kennis met De Mannen Van De Radio. Dan meen ik Otis Redding te horen in een taal die ik niet versta. Het blijkt 'Plonoc Stodola' van Czeslaw Niémen te zijn.
Twee weken later zoek ik met die naam op Marktplaats. Iemand in Oud-Beijerland heeft alle elpees in de aanbieding. Ik koop nog veel meer van haar en onderhoud een jaar correspondentie. Dus..., mocht Pieta Kramer dit lezen, ik wil graag weer van je horen!
Czeslaw heeft in Polen de status van Boudewijn De Groot. Op 'Sukces' bedient hij zich van soul met nét iets te keurig orkest. Daarna zou hij behoorlijk vooruitstrevende fusion voortbrengen. Alles in onnavolgbaar Pools. Buiten een nummer van zijn tweede, trek ik het niet. Maar dit debuut smaakt echt naar meer! Ik stop dan ook 'Plonoc Stodola' met veel plezier in de virtuele singleskoffer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten