uitgefietst!

Het verstandig worden, dat ik in het slot van mijn vorige bericht noemde, heb ik even tot nader orde uitgesteld. En zo verliet ik Steenwijk dinsdag om kwart over acht, bepakt en bezakt, om de NAP-route bij Havelte op te pakken. Over het verloop van de eerste negentig kilometer kom ik superlatieven tekort. Tot Norg is Appelscha het enige dorp waar ik doorheen moet. De schoonheid van het Fochteloër Veen kan ik niet onder woorden brengen: een uitgestrekte (26 vierkante kilometer) oase van rust en ongerepte natuur. Na Peize verandert dat snel, maar 'the worst has yet to come'...

In Peize heb ik andermaal geprobeerd een gasflesje te bemachtigen. Het advies om het in Haren te proberen, negeer ik vooralsnog. Als vlak voor Groningen blijkt dat Haren maar vier kilometer naast Peize ligt, fiets ik terug en haal bij De Vrijbuiter het gewenste flesje. Weer onderweg naar Groningen ontmoet ik een manspersoon met een hamer. Volledig bepakt negentig kilometer tegen een straffe noordenwind in kruien en mijn spectaculaire nacht van 2,5 uur, begint parten te spelen. De route kent geen mededogen. Voorbij het centrum ontbreken de bordjes. De uitnodiging van het Grunopark bij Harkstede kan ik niet weerstaan. Tot mijn grote verbazing zit ik opeens weer op de route.

Na ravioli met boontjes, een douche en tien uren slaap, start ik om tien uur vanaf Harkstede. Het is gekkenwerk! Nu verdient het landschap al geen schoonheidsprijs, maar de heren routeplanners laten me in bogen van tien tot vijftien kilometer om dorpjes heen fietsen. Hemelsbreed maak je dus geen kilometers. Bovendien merk ik dat ik het gisteren te gek heb gedaan. Negentig per dag zou mijn limiet moeten zijn. In Winschoten ga ik nog, volgens de route, dwars door een winkelpromenade. Doet me denken aan de kermis in Renesse die op de Noordzeeroute lag... Ditmaal bleven de molens met kettinkjes keurig staan!

Ik besluit mijn tent in Wedderveer op te zetten. Hemelsbreed is het vijftien kilometer naar Nieuweschans, maar ik geloof het na vandaag wel! In plaats daarvan zak ik via Onstwedde en Stadskanaal af naar Gasselte. In een vloek en een zucht ben ik in Grolloo.

Ik zie een 'afstandelijke glimlach' verschijnen, maar ik doe het 'gewoon voor de lol', hier fietsen door de 'verlatenheid'. 'Een andere dag, een andere weg', roept een borstbeeld op een sokkel. Ik ben weer thuis! 'Op zekere dag zal iemand weten' waar ik het over heb. Zoniet, mailt u maar!

Ik was eens vanuit Steenwijk naar Grolloo gefietst en weet dus dat dit te doen is, zolang er geen tak op het fietspad ligt. Het zal toch niet... Ik maak mijn kop niet gek. Als ik bij Dwingeloo nodig moet rusten, pak ik daar een camping. In Wijster zit ik er doorheen. Het is vijf uur. Ik strek mijn benen een half uur en vul mijn reserves aan met mueslibollen en Aquarius. Een uur later ben ik bij de radiotelescoop van Dwingeloo en weet ik het zeker: Ik fiets naar huis! Daar ben ik om half negen, 10,5 uren na vertrek vanaf Wedderveer, moe maar uiterst voldaan! En heb ik een paar leerpunten gevonden voor de échte vakantie. Dat wordt de NAP zuidwaarts, van Nijeveen naar Breda...