Voordat ik met goede moed een nieuwe maand binnen stap, kijk ik met de Week Spot van deze week nog even over mijn schouder naar het afgelopen weekend. Het was echt leuk om de Gele Bak Top 100 te doen, maar het is natuurlijk uit nood geboren. Buiten de tien die ik elk moment verwacht, zijn de afgelopen drie maanden slechts tien singles in de verzameling gekomen die ik in de Blauwe Bak heb gestopt. Deze singles zijn niet mee gegaan in de Gele Bak Top 100, maar de leukste van het stel mag vandaag in de schijnwerpers omdat het de eretitel 'Week Spot' krijgt uitgereikt. Ik heb deze single gevonden bij De Tafel, uit de kast van iemand waar ik al eerder door de singles heen heb gebladerd. Toen zat hij er niet tussen. Laten we het er op houden dat ik die vrijdagavond 'tijd over' heb en nogmaals het partijtje bekijk. En dan hou ik opeens deze single van The Meters in handen. Geen hoes en het prijsstickertje is erg slordig over (papieren) label en uitloopgroef geplakt. Bovendien is het styreen, maar ik wil het erop wagen. 'Doodle-Oop' is niet ongeschonden uit de strijd gekomen, maar dan ontdek ik de b-kant. Een trage start, maar als de stoommachine eenmaal loopt? 'I Need More Time' van The Meters (1971) krijgt vandaag het predikaat 'Week Spot' opgespeld.
De kast is nog immer aanwezig en regelmatig blader ik weer de singles door, maar helaas... The Meters is een 'one-off' gebleken. De rest van het repertoire is piraten-spul (het antwoord op de brief uit Veenhuizen is er eentje van, maar hij is me te kostbaar) en enkele platvloerse dingen uit de vroege jaren tachtig. Hoe een plaat van The Meters hier terecht is gekomen, is net zo'n vraag als één Ken Boothe-single uit de jaren zestig bij de kringloopwinkel in Rouveen. Een wonderlijke vondst, maar wel één van de eerste singles die meteen in de Blauwe Bak terecht komt.
Een week en drie jaar geleden had ik 'even iets anders' als de Week Spot: 'Wicky Wacky' van Fatback Band. Dit had toen met de Blauwe Bak Top 40 te maken. Ik zocht een plaatje uit de 'bubbling under'. Ik had 'Wicky Wacky' niet gekocht in 2012, maar jaren ervoor. Toch gaat het plaatje voor me 'leven' na de verhuizing naar Nijeveen. De 'bubbling under' bestaat dan vooral uit oudere aankopen die ik dan opeens in de Blauwe Bak heb staan. Van sommigen, zoals 'Make Me Belong To You' van Barbara Lewis, kan ik me niet anders meer voorstellen. Fatback Band heb ik afgelopen zaterdag nog gedraaid in het kader van de 'Week Spot Carousel' in 'Do The 45'. Een funky instrumentaaltje is dan écht iets anders voor de Week Spot en Soul-xotica. Tegenwoordig is mijn interesse verschoven van '100 miles per hour'-Northern Soul naar 'soulful crossover' en deuntjes met een funky slagje. 'I Need More Time' past wat dat betreft helemaal in het idioom.
De familie Neville drukt vanaf de jaren vijftig haar stempel op de muziek uit New Orleans. Aaron is degene die het meeste succes oogst met de hitsingle 'Tell It Like It Is', maar broer Art is vanaf de midden jaren vijftig aan de lopende band in de studio te vinden. In 1965 voegt zanger-toetsenist Neville bij het gezelschap van gitarist Leo Nocentelli, bassist George Porter Jr. en drummer Joseph Modeliste. Later krijgt de groep versterking van Cyril Neville, een broer van Art, als percussionist. Vanaf 1967 is The Meters de huisband van Sansu Enterprises, het platenlabel van de legendarische Allen Toussaint. In 1969 proeft The Meters een beetje van het succes middels de hitsingle 'Cissy Strut' en er volgen nog een paar succesvolle platen. Toch zal de groep nooit de status van hitgroep krijgen, het is vooral een invloedrijke band die doorklinkt tot in de huidige generatie. In 1972 wisselt The Meters van platenmaatschappij en zal er niet meer in slagen om de hitlijsten te bereiken. Paul McCartney nodigt de groep in 1975 uit om te spelen tijdens de feestje ter ere van 'Venus And Mars'. Mick Jagger is eveneens aanwezig en is dermate onder de indruk van The Meters dat hij ze meeneemt als voorprogramma tijdens de Amerikaanse tournee van The Rolling Stones. In 1976 verschijnt ook het meest succesvolle album van The Meters, 'Fire On The Bayou', maar het einde komt in zicht. Art en Cyril stappen begin 1977 als eerste op. David Batiste Sr. en Willie West vervangen hen, maar dan verlaat Porter Jr. de groep en in 1980 ligt The Meters echt op zijn gat.
In 1989 zien we de Neville Brothers op de hitparade met 'Yellow Moon' en 'With God On Our Side', maar het is ook het jaar dat Art Neville The Meters nieuw leven in blaast. Porter Jr. en Nocentelli zijn ook weer van de partij, terwijl Russel Battiste Jr. plaats neemt achter het drumstel. Nocentelli zegt de groep in 1994 vaarwel en Brian Stoltz komt over uit de Neville Brothers. De groep gaat vanaf dat moment door het leven als The Funky Meters. Stoltz is een paar jaar afwezig en wordt in die tussentijd vervangen door Ian Neville, de zoon van Art. In 2000 kunnen de originele leden van The Meters een fraaie som geld tegemoet zien als ze eenmalig een optreden willen verzorgen. Drummer Modeliste wil de groep vervolgens bijeen houden, maar dat loopt stuk op zakelijke meningsverschillen. In 2006 treedt de groep desondanks nog eens op tijdens het New Orleans Jazz And Heritage Festival. Sinds 2011 zijn er twee groepen: The Funky Meters en The Original Meters. The Funky Meters kijkt vooral over de schouder naar de gloriedagen van The Meters, waar The Original Meters ook nog nieuwe muziek maakt. Dan is er nog The Metermen, het gezelschap van Page McConnell met The Meters zonder de Nevilles. Leo Nocentelli is een 'Meterman', maar leidt tevens zijn eigen band: The Meters Experience. De oorspronkelijke Meters treden nog maar zelden op.
The Meters wordt vooral geroemd vanwege de 'second line groove' dat de basis zal vormen van wat in de jaren zeventig 'funk' wordt genoemd. The Meters gaat hiermee gelijk op met James Brown. Die groove zit ook in het tweede deel van onze Week Spot. Deze begint met een 'spannend' intro van orgel en percussie. Het zou ook het intro van een 'deep soul'-ballade kunnen zijn, maar na een minuut zet de trein in beweging en dendert nog ruim twee minuten door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten