Niets is zo vluchtig als popmuziek, dus waarom zou ik voortdurend over mijn schouder kijken? De tijd dat een band als The Beatles jarenlang de hitparade kon domineren en dat er feitelijk gezien maar tien tot vijftien 'belangrijke' namen in zo'n lijst waren te vinden, is al jaren verleden tijd. De zakenwereld is alleen maar harder geworden, artiesten en groep zijn veel eerder 'afgeschreven' en er zijn slechts enkelen die op een langere termijn succes hebben. In 'Van hit naar her' laat ik zo nu en dan zo'n 'nieuwe' artiest of groep de revue passeren, niet zelden een naam uit dance-beweging. Dat geldt ook voor het duo dat ik vandaag in de schijnwerpers ga zetten. Met recht twee 'jonge honden' want in dit gezelschap voel ik me hoogbejaard. Als de moeder van Felix op barsten staat, vier ik mijn allereerste Dicky Woodstock-festival. Als Jasmine ter wereld komt, sta ik te zwoegen in de kunstmestkorrels in Steenwijk. De centrale plaat is vandaag 'Ain't Nobody' van Felix Jaehn & Jasmine Thompson.
Tot een paar jaar geleden had ik een zwak voor zangeresjes. Het liefste gewapend met een akoestische gitaar en hoe lijziger de zang was, hoe beter. Nu zit ik bovenin de gordijnen als er een dame langskomt met een akoestische gitaar, maar een 'lieve' damesstem kan me nog altijd bekoren. In de hedendaagse dance- en pop-wereld is 'autotune' net zo'n studio-instrument geworden als een plectrum voor een gitarist. Met deze techniek kun je nog de meest valse kraai laten klinken als Pavarotti. 'Autotune' wordt tegenwoordig zelfs toegepast op Aretha Franklin, dus je weet niet altijd of het 'echt' is of niet. In geval van Jasmine Thompson kan het me weinig schelen, haar stem pakt me volledig in en zou dat eveneens doen als ze lichtjaren naast een noot zou zitten. Ik leer Jasmine voor het eerst kennen in september of oktober als ze in Engeland een hit heeft met Robin Schulz: 'The Sun Goes Down'. Ik draai de plaat een paar maal in 'Floorfillers' en hoewel de plaat het in de meeste delen van de wereld erg goed doet (bijvoorbeeld een tweede plek in Duitsland), houdt Nederland zich afzijdig. Ik heb meteen de associatie met dat nummer te pakken als ik voor het eerst hoor van de nieuwe Felix Jaehn-productie met gastvocalen van Thompson. Het is vooral te danken aan de laatste dat ik al in zo'n vroeg stadium aandacht schenk aan de plaat. Voor Felix Jaehn is het de opvolger van 'Cheerleader' met OMI, maar dat heb ik altijd al een verschrikkelijk zeur-nummer gevonden.
Dames gaan voor, maar niet in 'Van hit naar her'. Felix Jaehn ziet op 28 augustus 1994 het levenslicht in Hamburg. Als vijfjarige krijgt hij vioollessen en als hij zestien is, begint hij zijn loopbaan als dj. Hij woont een jaar in Londen en doet in 2014 voor het eerst van zich spreken middels 'Cheerleader'. Het is eenzelfde procedé als bij Robin Schulz, The Avener en nog een stel. Ze zoeken zelf bestaande liedjes uit en bewerken dit tot een eigen productie, al dan niet met opnieuw opgenomen zang van de oorspronkelijke uitvoerders. OMI is een Jamaicaanse reggae- en popzanger die 'Cheerleader' reeds eerder op de plaat heeft gezet. De bewerking van Felix Jaehn gooit echter de hoogste ogen. In Nederland staat de plaat elf weken op nummer 1. Raar is dat... ik kan me nog goed herinneren dat Bryan Adams het record van Heintje aan diggelen sloeg. 'Everything I Do' van de Canadees stond elf weken op nummer 1, een week meer dan Heintje in 1968. Met een Top 40 die is gebaseerd op 'streamen' is elf weken bijna een minimum voor een hit. Kenny B. staat bijvoorbeeld zeven weken bovenaan met 'Parijs' en is nog niet van plan om op te stappen. OMI zakt in de 21e week van 9 naar 14. 'Ain't Nobody' stormt nu de Top 40 binnen: In de derde week stijgt het van 19 naar 10.
Jasmine is helemaal een 'ukkie'. Ze is pas veertien! Zij gebruikt een ander populair 'instrument': Youtube. Haar kanaal heeft meer dan een miljoen abonnees en 150 miljoen weergaven. Ze neemt in 2013, voor het oog van de webcam, haar versie van Chaka Khan's 'Ain't Nobody' op en deze versie wordt gebruikt door het Engelse supermarktketen Sainsbury's . Dit levert de jongedame in 2013 een Engelse en Schotse hitnotering op. Ze heeft al even daarvoor covers uitgebracht van 'La La La' (Naughty Boy), 'Everything Has Changed' (Taylor Swift), 'Let Her Go' (Passengers) en 'Titanium' (David Guetta'. Een aantal van de genoemde titels staan op haar debuutalbum 'Bundle Of Tantrums', dat ze in eigen beheer de wereld in stuurt. In 2014 werkt ze samen met Robin Schulz voor zijn single 'Sun Goes Down' en kort daarna neemt Felix Jaehn haar versie van 'Ain't Nobody' onder handen. Het resultaat is niet te versmaden. Jaehn en Thompson hebben beide het origineel los gelaten en zijn 'hun eigen ding' gaan doen en dat werkt bevorderlijk. Het had immers ook een rechtstreekse kopie van Chaka Khan kunnen worden en wie zit daar op te wachten? Felix heeft de fraaie versie van Thompson voorzien van een subtiele 'deep house'-begeleiding, een geluid dat het goed zal doen op de 'mainstream'-zenders en dat daardoor alleen maar hoger kan stijgen dan dat het nu doet.
Twee weken geleden heeft Thompson middels Facebook bekend gemaakt dat ze een contract heeft getekend met Atlantic en dat haar single 'Adore' deze maand gaat uitkomen. Iets zegt me dat we voorlopig nog niet af zijn van het meiske...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten