Goedkoop is duurkoop? Ach, ik heb nog best wat kilometers gemaakt op het ding en het had erger gekund. Ik heb vandaag afscheid genomen van de fiets die ik in april had gekocht. Het was al niet veel, maar ja... hij was dan ook veertig euro. Voor de liefhebber... de fiets staat in de buurt van Eursinge tegen een boom geparkeerd met beide fietssleutels in het slot. De achterband is gaar en de fiets is mijns inziens de reparatie niet meer waard. De achterrem was er reeds mee opgehouden en het slag in het achterwiel leek met de dag erger te worden. Ik kom vaak genoeg langs de plek waar ik het ding heb geparkeerd, dus we zullen zien hoe lang hij daar blijft staan. Gaat het wel de spuigaten uitlopen, kan ik altijd nog een ijzerboer blij maken. Morgenmiddag ga ik een andere fiets halen. Dezelfde prijs, maar dan een c-merk dat er 'bijna nieuw' uit ziet. En ja... het ding is ook nog nagekeken! We gaan hem meteen inzegenen, want er volgt een rit vanuit Emmeloord naar Nijeveen. Vandaag vervolg ik de Top 100 en komen we eveneens de Gele Bak Top 40 over het tweede kwartaal van 2015 binnen hobbelen. Zal ik maar van wal steken?
80. Scottish Rain-The Silencers (Duitsland, RCA PB 42701, 1989)
Het is best vermakelijk om te zien. Deze single van The Silencers is blijkbaar van iemand geweest met een fascinatie voor Schotland, want het staat te midden van de Schotse volksdansen. Het plaatje is voor mij een 'zwarte vlek'. Ik ken het uit het Hitdossier, maar zelfs bij beluistering van de single kan ik me niet heugen dat ik deze op de radio heb gehoord in 1989. De tachtigste positie geeft wel aan dat het plaatje het archief is in gegaan?
79. Lips Like Sugar-Echo & The Bunnymen (Duitsland, WEA 248 284-7, 1987)
Niet de meest memorabele single voor Echo & The Bunnymen in mijn optiek, maar ik moet ergens beginnen. Hij is bovendien spotgoedkoop, dus mij hoor je niet klagen.
78. New York Shuffle-Graham Parker & The Rumour (NL, Vertigo 6059 182, 1977)
De meest recente single uit de partij singles die ik meeneem van mijn bezoek aan Peter. Evenals Echo & The Bunnymen begin ik eigenlijk nog maar 'net' met het ontdekken van het werk van Graham Parker en deze single smaakt naar meer!
77. You'll Never Be So Wrong-Hot Chocolate (NL, RAK 1A 006-64390, 1981)
Zanger Errol Brown is onlangs tot stof wedergekeerd zonder dat ik daar op Soul-xotica aandacht aan heb besteed. Foei toch! Ik lust vrijwel alles wat Hot Chocolate door de jaren heeft gemaakt en, nee, dat heeft niks met de voorkeur van het bruine goedje te maken. Toch ben ik niet heel zeker over deze 'You'll Never Be So Wrong', vandaar de bescheiden notering van deze single in de Top 100.
76. Sugar On Sunday-The Clique (NL, London FLX 3235, 1969)
Ik twijfel of ik deze plaat heb als ik hem uit de bak trek in Maastricht. Er staat me iets bij van een White Whale-single van The Clique. Dat klopt, het is 'Sparkle & Shine', maar deze 'Sugar On Sunday' ontbreekt nog in mijn collectie. Het is een mooi bezit, maar daar houdt het ook mee op. De plaat zelf is niet echt te pruimen.
75. Run To Me-The Montanas (US, Independence IND-89, 1968)
Ik heb deze single nog speciaal voor de samenstelling uit de bak gehaald, want ik meen dat de b-kant wel interessant is. Ik heb ter plekke een oordeel moeten vellen en ga dan toch uiteindelijk voor deze a-kant, geschreven door het echtpaar Tony Hatch en, de onlangs overleden, Jackie Trent. Het is wederom zo'n onweerstaanbare Hatch/Trent-compositie en dat maakt het voor mij tot de winnaar van de twee.
74. The Bull And I-Hal Dorado (NL, Philips 6075 106, 1970)
Ik heb '24 00 24 (What Is Love)' ooit ook in mijn bakken gehad, maar die single lijkt spoorloos verdwenen. Van 'The Bull And I' heb ik jarenlang alleen het hoesje totdat ik eind juli de complete single aantref in Heerenveen. Het is een leuke 'novelty' uit de koker van Peter Koelewijn en Harry Van Hoof.
73. Wheels-The String-A-Longs (NL, London HLU 9278, 1961)
Twintig verschillende uitvoeringen van één liedje. Is dat iets uit het verleden? Nee, niet bepaald, alleen gaan de hitparades er inmiddels anders mee om. In de vroege jaren zestig is het nog steeds de normaalste zaak van de wereld dat een populair nummer wordt 'gecoverd' en dat die uitvoering meetelt in de score op de hitparade. Tegenwoordig zijn het vooral remixen van de liedjes, maar die tellen niet meer mee op de hitparade of ze moeten de lijst op eigen houtje bereiken. In het geval van 'Wheels' is het moeilijk te bepalen wie in Nederland de grootste hit heeft gehad. Billy Vaughn is erg populair in die tijd, maar onze eigen The Jumping Jewels blazen ook hun partijtje mee. Ik denk dat deze van The String-A-Longs de 'underdog' is geweest op de Nederlandse hitparade.
72. Reasons To Be Cheerful Part 3-Ian Dury & The Blockheads (NL, Stiff BUY 50, 1979)
Alles van Ian Dury is lekker en toch is deze single nog niet heel vaak uit de bak geweest. Ik blijf goede hoop houden!
71. Barber's Rock-BZN (NL, Negram NG 398, 1973)
Ik heb niet zomaar 'een zwak' voor vroege BZN-singles, ik geloof zelfs dat platen als 'Mother Can You See Me' hun tijd ver vooruit zijn. Deze 'Barber's Rock' is gewoon een lekkere novelty.
70. Soldiers Who Want To Be Heroes-Rod McKuen (NL, Warner Bros. 16121, 1971)
Als ik me niet vergis heeft Rod McKuen eveneens zijn Nederlandse doorbraak te danken aan 'Grand Gala Du Disque'. McKuen zit in 1971 al geruime tijd in de 'business', maar is dan vooral bekend als liedjesschrijver. Zijn eigen platen doen nagenoeg niets. Dan staat hij in 1971 opeens tweemaal bovenaan de Top 40 met 'Without A Worry In The World' en dit vrolijke hippie-deuntje 'Soldiers Who Want To Be Heroes'. En die laatste moest ik altijd nog eens in de bakken krijgen en dat is me in januari gelukt.
69. One Draw-Rita Marley (NL, Hansa 104 577, 1982)
Hoewel ik lange tijd niet de waarde in zie van 12"-singles, heb ik deze al geruime tijd op 12" in mijn verzameling zitten. De single ontbreekt nog en dan vind ik dit fraaie exemplaar met fotohoes voor vijftig cent. En vooruit... die 12"-single is me eigenlijk ook net ietsje té lang.
68. I Am The Beat-The Look (NL, MCA 102 673, 1981)
Het meest eigenaardige aan deze single van The Look is het feit dat de plaat geen uitloopgroef heeft en de plaat dus eeuwen kan doorgaan. Hoewel de rest van de plaat ook zeer te genieten is, is het sowieso een plaatje dat je in de collectie moet hebben vanwege deze noviteit.
67. Run-Sandie Shaw (NL, Pye 7N 17163, 1966)
In Mossley werk ik voor een volledige kost en inwoning en veertig pond zakgeld per week. Tien pond daarvan wordt apart gehouden: Vijf pond vakantiegeld en vijf pond 'leaving money'. De resterende dertig pond is voor rookwaar en drank, voor de rest kun je alles 'thuis' krijgen. Lidmaatschap van de bibliotheek zit daarbij inbegrepen, maar ik maak maar een paar keer gebruik van dat aanbod. De eerste keer haal ik de autobiografie van Sandie Shaw, 'The World At My Feet', en reken dat boek nog altijd tot één van mijn ultieme favorieten. Sindsdien heb ik ook een speciale interesse voor singles van Sandie Shaw en deze 'Run' heb ik nog niet in de bakken staan. Helaas zonder het fotohoesje met een uiterst stijlvol geklede Sandie, maar toch in een prachtige staat voor erg weinig. Misschien is dat wel het leukste aan deze Gele Bak Top 100. Misschien dat de complete Top 100 evenveel heeft gekost als een handvol singles uit de Blauwe Bak.
66. Funkin' For Jamaica-Tom Browne (NL, Arista 102.327, 1980)
Ik zit tot mijn oren in de grunge en de nieuwe geluiden die ik middels Het Bolwerk in Sneek leer kennen, als Tom Browne voor een tweede maal de Nederlandse Top 40 aan doet met een remix van 'Funkin' For Jamaica'. Onnodig om te zeggen dat het dan totaal niet aan mij is besteed. Dat is ruim twintig jaar anders, compleet met een dance-show op de radio. Nu hoort zo'n 'Funkin' For Jamaica' in mijn bakken te zitten en dan meteen ook de originele versie. Voor vijftig cent word ik bij 'De Kring' in Meppel op mijn wenken bediend.
65. Digging Your Scene-The Blow Monkeys (Duitsland, RCA PB 40599, 1986)
Ik heb nog getwijfeld om de nummers 64 en 65 om te draaien, maar met de Gele Bak Top 100 is het niet anders gesteld als met de Blauwe Bak Top 100: Als de lijst eenmaal compleet is, gaan we niet meer eraan tornen. Het is en blijft een momentopname en de lijst zou er vandaag alweer anders uit zien. Het is sneu voor The Blow Monkeys, maar deze plaat valt nét buiten de Gele Bak Top 40 over het tweede kwartaal. Nummer 64 is de nummer 40. Ik ga die noteringen extra vermelden als 'GB40:'.
64. The Right Thing-Simply Red (Duitsland, WEA 248 461-7, 1987) (GB40: 40)
Ik heb me er jaren tegen verzet, maar schoorvoetend moet ik er aan toegeven: Mick Hucknall heeft geen slechte platen gemaakt met zijn kameraden. Vooral het spul uit de late jaren tachtig begint aan populariteit te winnen, misschien ook vanuit nostalgisch oogpunt, want de nummers zijn alom aanwezig als ik mijn eerste schreden zet in het voortgezet onderwijs.
63. Here We Go Round-Lee Roy (Frankrijk, AZ SG 523, 1975)
Een dubbele verrassing. Ik verwacht weinig als ik deze single uit de bak trek op mijn laatste vakantiedag in Maastricht. 'Here We Go Round' is helemaal geen slecht nummer, maar die melodie...? Het kwartje valt pas na een paar uur: Het is 'Quiereme' van Julio Iglesias. Lee Roy blijkt niemand minder dan Leroy Gomez die twee jaar later een onvervalste disco-klassieker zal voortbrengen: 'Don't Let Me Be Misunderstood' van Santa Esmeralda. Zo hebben we in een keer toch weer een leuk 'puzzelplaatje' te pakken.
62. Day After Day-Shango (US, A&M 1014, 1969)
Als ik morgen op de fiets zou stappen om naar Heerenveen te gaan, moest ik eerst zo'n apparaat lenen. Maar, bij wijze van spreken, als ik het zou doen en 'De Lege Knip' zou weer op mijn lijstje staan, dan is het opnieuw weer zoeken geblazen. Misschien moet ik onderweg ook weer mensen vragen. Hij zit goed verstopt, de 'oudste' kringloopwinkel van Heerenveen. Ze hebben een 'expert' rondlopen voor de platen en sommige singles staan voor krankzinnige prijzen in een vitrine. Nu is deze van Shango helemaal niet zeldzaam, maar het is wel een jaren zestig-single en dus had het met gemak voor vijftien euro in de vitrine kunnen pronken. Nee, de plaat is nog geen tien dollar waard. Dat is niet het geval en voor vijftig cent kan ik hem meenemen. Het is best een eigenaardig plaatje van producer Jerry Riopelle. Het wordt dermate druk in San Francisco met hippies dat de stad stukje bij beetje afbrokkelt en in de oceaan beland.
61. Down To The Station-B.W. Stevenson (NL, Warner Bros. WB 16940, 1977) (GB40: 39)
Benny is een steengoede kerel met een gigantische muziekkennis. Hij komt steevast langs als ik plaatjes moet draaien in Het Pandje. Net op het moment dat ik het zwaar begin te krijgen, komt hij bij me staan om kennis te ventileren. Benny heeft een paar 'favorieten' waar hij steevast over begint. 'Pretty Ballerina' van Left Banke is daar eentje van, maar ook 'Down To The Station' van B.W. Stevenson. Die laatste is lange tijd een 'zwart gat' voor mij. Ik ken de titel uit het Hitdossier, het heeft in 1977 in de Tipparade gestaan. Sinds een paar weken staat het in mijn bakken en nu zie ik voor het eerst foto's van Stevenson. Dat is een verrassing. Ik had geen baardemans met cowboyhoed in een houthakkersblouse verwacht om eerlijk te zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten