maandag 22 juni 2015

Raddraaien: The Joe Jeffrey Group



Ter besluit een veredelde 'hoesbui'. Een 'Raddraaier' uit de Blauwe Bak waar ik graag meer over had willen vertellen, maar helaas... meer dan dit is er niet. Eerst ga ik jullie als lezers even duizelig maken: De 'Raddraaier' is de 114e single uit de tweede rij van de eerste Blauwe Bak-koffer! Wablief? Ik heb twee singles-koffers met elk twee rijen. Volgens de handelaar kunnen er 300 singles in en dat moest gaan lukken als de plaatjes alleen dunne hoesjes hebben. Zodra je, net als mij, ook dikke kartonnen hoezen gebruikt, komt het op ongeveer 140 per rij en dus 280 per koffer. Ik heb dus ruim 500 singles in de 'echte' Blauwe Bak zitten, dat is in dit geval twee zilveren koffers. De ouderwetse Blauwe Bak plus twee gele vormen de reserve-Blauwe Bak en dat brengt het totaal op een wisselende collectie van duizend singles. Joe Jeffrey heeft de eer om met Top 40-hit tussen het 'echte werk' te staan, terwijl het 'hit-niveau' van de koffers erg laag is om het zachtjes uit te drukken. 'My Pledge Of Love' (1969) is de 'Raddraaier'-van-dienst vandaag.

Dankzij Dave Rimmer weet ik de namen van de vier muzikanten. Naamgever Joe Jeffrey heet eigenlijk Joseph Stafford Jr. en wordt geboren in Cleveland, Ohio. Als Joe Jeffrey is hij de zanger en gitarist. Al Russ is de man op de basgitaar, Charles Perry doet percussie en Ron Browning zorgt voor de drums. In de jaren 1969 en 1970 maakt de band vijf singles en een elpee voor het Wand-label. Alleen 'My Pledge Of Love' bereikt een veertiende plek in de Amerikaanse Billboard. De derde single, 'Hey Hey Woman', heb ik al een paar keer voorbij horen komen en klinkt best aardig. Dat plaatje heeft een groeiende status in de Northern Soul-beweging. 'My Pledge Of Love' is een hit geweest en 'mag' daarom niet. 'Mag' niet van de mensen die menen dat ze de dienst uit maken in de Northern Soul, natuurlijk heb ik daar lak aan!

Ik koop mijn eerste exemplaar eind 1993 op een rommelmarkt in Sneek. Achttien jaar later krijg ik het tweede exemplaar (en degene die in de Blauwe Bak zit) van Albert (zie daarvoor het bizarre bericht van 3 december 2011). Hij ligt niet heel vaak op de draaitafel maar iedere keer als dat gebeurt, neem ik me voor hem vaker te draaien. Wellicht dat dit een goede aanleiding is het alsnog te doen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten