Vier uren. Dat is wel heel ruim gerekend moet ik toegeven. Ik luister in april naar 'The Vinyl Countdown' van die avond en weet nog dat de show me tot in Hardenberg heeft gebracht. Alleen vergeet ik dan dat ik op de heenweg tweemaal een flinke tijd heb gepauzeerd. Niet zo gek want het is prachtig voorjaarsweer. Dat is het afgelopen zondag niet en het zou ook niet best zijn als het wel zo was. De wind is voornamelijk westelijk en daar zou ik niet teveel hinder van moeten ondervinden. Toch hou ik er rekening mee dat ik een stuk tegenwind kan krijgen. De voornaamste zorg is echter om droog over te komen. Is dat gelukt? Een paar buitjes onderweg maar op maandagmorgen zijn de kleren nagenoeg weer droog. Ik heb het zondag overigens in 2,5 uur gedaan met absoluut geen rustpauze of iets in die trant. Ik parkeer de fiets in de stalling want ik ga het voor de rest vandaag met de benenwagen doen. Ik stiefel naar het centrum van Hardenberg en op zoek naar een plek om te eten. Ik heb in de b&b op een kaartje een friethuis gezien en daar heb ik wel oren naar. Voor de goede orde: Ik heb voor vertrek uit Uffelte al een halve bak bami opgesmikkeld dus ik hoef niet zo nodig een volledige maaltijd.
Ik voel me té 'vies' voor de chinees en bovendien is het overal druk. Ik heb de hoop bijna opgegeven als ik plots een ouderwetse snackbar zie. Kijk! Dat heb ik nodig! Vooruit, meteen maar aan de patat met de twee kroketten en dan hebben we dat officiële gedeelte er ook op zitten. Op de vroege avond is het opeens erg aantrekkelijk weer, hoewel het later wel weer zal regenen. Ik maak zelfs een blokje om en doe alvast even huiswerk voor morgenochtend. Hebben we plannen? Niet heel vastomlijnd maar ik wil de tocht sowieso beginnen met een flink stuk Nederland. Dat klinkt gek, ik weet het, maar ik kom uiteraard naar Hardenberg om vooral veel in Duitsland te fietsen. In de b&b doe ik weer hetzelfde als in augustus: Stom tv kijken en niet te laat gaan slapen.
De wekker staat op half negen en als ik rond die tijd naar beneden ga, zie ik dat de ontbijttafel al gedekt is. De overige gasten gaan pas om tien uur ontbijten en dus kan ik mooi eerst even. Even na negenen zit ik al op de fiets. Deze dag zal op meerdere vlakken een 'memory lane' worden. Niet alleen vanwege de reden van deze korte onderbreking maar ook een 'memory lane' voor mijn fiets. Ik fiets deze dag in dezelfde omgeving als de laatste dag dat ik de tweewieler als huurfiets heb. Dan een ongelooflijk hete woensdag in begin september 2023, nu een ietwat grijze maandag in oktober 2025. Ik probeer eerst nog anders uit Hardenberg te komen en richting Rheeze. Uiteindelijk is het de kortste klap om de Saksenroute te volgen. Onderweg met het zelfbedieningsveer. In Bergentheim koop ik wat te eten en te drinken onderweg en ga weer de fietsknooppunten langs. Wat me in 2023 al is opgevallen... In deze omgeving beslaan de plattegronden een veel minder groot gebied waardoor ik in 2023 bijna pardoes in Almelo terecht kom. Nu fiets ik bijna geruisloos voorbij aan Almelo. Ik kan me wel herinneren dat ik Harbrnkhoek op een bepaald moment op de plattegrond heb gezien. Ik zie nu pas dat Albergen precies op één lijn ligt met Almelo. Ik ben rond half één in Albergen en parkeer mijn fiets bij de kerk. Het is nu immers een jaar geleden dat het noodlot toe heeft geslagen, maar toch is dit niet de juiste plek om hier lang bij stil te staan. Ik drink een beker ijskoffie en eet een suikerwafel en dan begint het ook al iets te miezeren. Maar weer in de benen? Ik kan op het kaartje niet precies ontwaren hoe ik ben gefietst. Ik zie alleen Saasveld staan en weet nog dat ik deze plaats ben gepasseerd. Het is dan ongeveer ook de tijd dat ik me realiseer dat ik vlak boven Oldenzaal zit. Oeps, dat is wel een héél eind van huis!
Toch is het mooi vroeg op de middag en heb ik op zichzelf nog genoeg energie om het extreem te maken. Ik denk even aan Schüttorf en dan de Vechtdalroute terug naar Neuenhaus. Toch wil ik vanuit Oldenzaal maar niet snel de grens over komen. Alternatief plan? Ja, dat glooiende Salland heeft ook zijn charmes. Ik plan een mooie route vanuit Oldenzaal naar Denekamp. Op de foto kan ik me verbeelden dat ik in Denemarken ben en dat broeder elk moment op skeelers de bocht om kan komen. Via Beuningen gaat de reis naar Denekamp. Daar zie ik dat het een paar kilometer is naar Nordhorn en dus steek ik de eerste maal de grens over. Ik kom in Nordhorn uit vóór een winkel in vapes maar zie ervan af. Daarna wil ik door naar het klooster van Frenswegen en de Vechtdal langs naar Neuenhaus. Ik mis een bordje en fiets verkeerd. Dan kom ik een brug over en zie ik dat daar het bedoelde fietspad loopt. Via een woonwijk ga ik naar het pad langs het water, alleen... zit ik aan de verkeerde kant. Dit is het wandelpad en op punten erg slecht begaanbaar. Toch maar verder kruien naar Frenswegen. Vanuit daar is het gesneden koek naar Neuenhaus. Het is dan half zes en ik kan de kiosk met de vapes van april niet meer vinden. Ik ga braaf de weg langs die ik in april ook ben gefietst en dus met twee stukken hindernisbaan door het bos met afdalingen waarbij je niet teveel van het leven moet houden. Aan het einde van het traject kan ik ternauwernood mezelf staande houden.
'We zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet he-le-maal'. Tja, als je bij Itterbeck en Uelsen denkt dat je al bijna in Hardenberg bent? Het laatste stuk wordt nog flink afzien. Inmiddels is de regen serieus geworden en valt het duister vroeger in dan anders. Ik doe het vanaf Itterbeck op mijn tandvlees. In Hardenberg scheur ik meteen langs de Jumbo voor koekjes en ander plezier en schuif daarna aan voor een kapsalon bij mijn favoriete shoarmatent in Hardenberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten