Het fenomeen is begonnen in maart 2021. Ik hik dan al jaren op tegen een aantal 'big wants' uit de Gele Bak. Het is bizar. Qua soulplaten zoek ik geregeld de grenzen op qua prijzen en op het gebied van de Gele Bak voel ik me bezwaard als iets meer dan vijf euro moet kosten. Het zijn dan vooral 'Back Home' van Cuby + Blizzards en 'See Emily Play' van Pink Floyd die ik al jaren zoek, maar waarvoor ik eens diep in de buidel moet tasten om de platen in huis te krijgen. Sindsdien gaat het bij vlagen en momenteel is weer sprake van zo'n vlaag. Morgen of woensdag komt een andere 'big want' die ik misschien in augustus heb genoemd op Soul-xotica. Een paar weken geleden zie ik de andere voor een niet onaardige prijs bij een grote dealer. Alleen is de plaat heel laag ingeschat qua conditie en dat besluit me verder te kijken. Vorige week ben ik alle releases langs gegaan en zie dan een latere uitgave met een héle speciale b-kant. Die heb ik vorige week bij Bart gevonden en vormt de hoofdmoot van de bestelling. Hierbij de laatste vijf.
* Aretha Franklin- A Natural Woman (UK, Atlantic, 1967)
Ik ga Google niet meer lastig vallen, maar dit zit in 1993 in een televisiereclame. Voor de platenmaatschappij een reden om het nummer opnieuw uit te brengen. Ik koop dan de cd-single die ik met erg veel plezier draai, hoewel ik in die tijd weinig op heb met soul. Ik durf zover te gaan om te zeggen dat ik dit het beste vind dat Aretha heeft opgenomen. Dat heeft er misschien mee te maken dat er weinig onnodig geschreeuw is in het nummer en de fade op tijd wordt ingezet. Ja, dit blijft echt een wereldnummer voor mij.
* Chuck Jackson- All Over The World (UK, Motorcity Films, 1991, re: 1999)
'The Strange World Of Northern Soul'. Ik kan me herinneren dat de cd omstreeks 2012 te koop werd aangeboden door de Wibra. In 1999 verschijnt de film en de eerste vijfhonderd exemplaren krijgen deze single als bonus. Het bevat twee opnames die Levine met soul-veteranen Jackson en Eddie Holman heeft opgenomen en welke een speciale remix hebben gekregen voor de film. Chuck Jackson staat al een tijdje op mijn verlanglijstje want dat is gewoon een lekkere Modern Soul-klassieker. Ik ben niet kapot van deze remix maar het is een grappig item. Het heeft alle ingrediënten van de Ian Levine-producties vanaf die tijd. De 1991-versie heeft meer bas naar ik me herinner en klinkt als een volwaardige pop-productie. Van Eddie Holman ken ik het origineel dan weer niet maar dat klinkt vast ook beter in de originele versie. Er wordt in de Northern Soul neerbuigend gedaan over Levine en ik vind dat zwaar onterecht. De man verdient zijn plek met zijn producties. Stock, Aitken & Waterman gebruikten ook voortdurend een aantal gimmicks die als een soort watermerk werden voor de producties.
* Love- Alone Again Or (UK, Elektra, 1967, re: 1973)
Eind 2001 bivakkeer ik geregeld een paar nachten in Maastricht en directe omgeving. Ik wil eigenlijk proberen daar een Emmaus binnen te komen, maar dat lukt niet goed. Wat doe je om de tijd te doden? Welnu, op een bepaald moment sta ik in een platenzaak en kan ik mezelf wel verscheuren. Ik hou de Nederlandse persing van 'Alone Again Or' in mijn handen voor een gulden, maar ik heb net zo'n munt geruild voor een halfje brood iets dergelijks. Bijna vijfentwintig jaar later en ik heb nog altijd niet deze single in de bakken staan. De genoemde aanbieding bij 45toeren maakt me warm en dan ga ik rondkijken naar verschillende persingen. Dan zie ik dat in 1973 het nummer in Engeland is verschenen met het bloedmooie 'Andmoreagain' op de keerzijde. Bart blijkt de Engelse demo te hebben voor een fraaie prijs. Ben ik nu klaar? Nou, nog niet helemaal. 'Alone Again Or' heeft een erg zwakke weergave gekregen op deze persing. De gain moet vol op acht of negen voordat ik het gaat klinken. 'Andmoreagain' is veel harder opgenomen. Ik blijf dus rondkijken voor een betere 'Alone Again Or' en deze mag blijven vanwege 'Andmoreagain'.
* The Merrymen featuring Emile Straker- The Guns (Barbados, Wirl, 1966)
De vorige eigenaar heeft de kanten verwisseld getuige de 1 en 2 op de labels. 'The Guns' is een portie gezelligheid in de 'Big Bamboo'-stijl met akoestische gitaar en bas. Het is een 'oddball' maar wel lekker. Heeft de anonieme dj dan toch gelijk en moeten we 'Calypso Island' hebben van de twee? Ja, dat is uiteindelijk de kant die ik met enige moeite nog wel een soul-show kan in schuiven. Het is alleen allemaal wel heel erg braaf in vergelijking met bijvoorbeeld The Dynamics van Barbados.
* Shirley- Big Boss Man (NL, Relax, 1968)
'Shirley Goes Soul'. De single heeft een Amerikaanse release en daar wordt zelfs gedacht dat het een obscure zangeres is van dat continent. Shirley is echter niemand minder dan 'onze' Shirley Zwerus. 'Big Boss Man' is onder andere op de plaat gezet door Erma Franklin en deze heb ik in de Nederlandse persing. Ik heb Shirley in 2015 voor twee shows gebruikt in de digitale vorm. In vergelijking met Erma Franklin klinkt het erg braaf, maar nog altijd erg overtuigend. Shirley heeft dan wel weer blazers die het erg lekker maken. Ik ben inmiddels erg benieuwd geworden naar 'I Am An Evil Gal' op de keerzijde. Dat is iets meer oude rhythm & blues en klinkt vrij overtuigend in mijn oren. Misschien zelfs wel beter dan 'Big Boss Man'! Ik heb nog een paar weken om daarover te beslissen. Komende zaterdag ga ik van Tamla tot Wirl (het voorlopige einde), het weekend erop is 'The Big One' en deze singles komen de week erna aan bod.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten