dinsdag 14 oktober 2025
Singles round-up: oktober 3
De keuze gaat afgelopen zaterdag tussen Beilen en Assen. Ik ben nog het meest recent in Beilen geweest maar dat is begin juni. Ik ben dan al aan de late kant voor de inbrengwinkel en neem het me niet aan tijd om te knielen voor de bananendoos met singles. Daar heb ik voor het laatst gekeken in maart en dat wordt hoog tijd. In Assen ben ik in april voor de laatste keer geweest. Ik hoop uiteraard om oude rhythm & blues te vinden maar dat valt zwaar tegen ditmaal. De 'vaste' verkoper lijkt de singles niet echt te hebben aangevuld sinds april. Zijn collega om het hoekje heeft dat wel gedaan en daar vind ik uiteindelijk de platen waar ik het meest gelukkig van word. Daarachter staat nog iemand met hitsingles uit de jaren zeventig en tachtig. Ik moet dus nog eens terug! Ik weet niet of dat met de fiets gaat gebeuren of op en neer met de bus. Na de 'dubbele' van zondag heb ik nog 32 singles over waar nóg een 'dubbele' bij zit en een paar afwijkende persingen die ik als een nieuwe aanschaf beschouw. Ik ga de 32 in 2 afleveringen doen en de singles opnieuw per drie behandelen.
* Barclay James Harvest- Rock'N Roll Star (Duitsland, Polydor, 1977)
* The Beatles- A Hard Day's Night (NL, Parlophone, 1964, re: 1974)
* Blackfoot Sue- Standing In The Road (Duitsland, DJM, 1972)
Er liggen bij de tweede dealer verschillende singles van Barclay James Harvest, helaas allemaal Polydor-platen uit de tweede helft van de jaren zeventig en tachtig. Ik zoek bijvoorbeeld nog wel de eerste hit van de groep, 'Mockingbird' uit 1970. Voor de 'more music variety' gooi ik deze van Barclay James Harvest bij op het stapeltje en het is pas bij thuiskomst dat ik zie dat het een 'live'-uitvoering is. Daar ben ik doorgaans niet kapot van maar vooruit maar... Deze heeft een 'edge crack', daar ben ik niet zo blij mee. Qua live-opname valt het niet tegen en het nummer zelf is ook best fijn. De 'crack' verstiert het plezier toch wel voor een goed deel. Wat doet 'A Hard Day's Night' voor een euro tussen de collector's items? Hee, kijk eens naar dat label. Eenmaal thuis valt het kwartje: Dit is de stereo-uitgave uit 1974 en toen heeft het zelfs nog in de Tipparade gestaan. Ik beschouw het als een nieuwe aanwinst en de plaat komt in de jaren zeventig-bak omdat ik het origineel al in de jaren zestig heb staan. 'Original Jam Recording', staat op het hoesje van Blackfoot Sue en dat herinnert me eraan dat ik waarschijnlijk ooit ook nog de Engelse persing zal aanschaffen. 'Standing In The Road' is typisch zo'n Engelse hit uit de jaren zeventig. Ik heb het wel vaak in de radioshows gedraaid en ben erg blij om dit fijne nummer eindelijk eens op single te hebben.
* André Brasseur: Early Bird (Duitsland, Palette, 1965)
* Bread- Lost Without Your Love (NL, Elektra, 1976)
* Captain Gumbo- Allons A Lafayette (NL, MW, 1990)
Bread is degene die ik zondag over het hoofd heb gezien. Ik heb de single al in een neutrale hoes maar zo met de fotohoes is hij nog mooier. Bij André Brasseur twijfel of ik hem niet maar nee... Ik kan hem in geen geval laten liggen want hij is slechts negentig cent! Dat hij dan last heeft van wat 'distortion' is iets waar ik me niet druk over wil maken. Ik heb de band Captain Gumbo live gezien in Sneek in 1992 en het is voor mij de kennismaking met de zydeco. Buiten dat het een feestband is, doet de band ook aan educatie en zo krijgen we een geschiedenisles over de texmex en zydeco. Hun versie van 'Allons A Lafayette' heeft in de Tipparade lopen te dreigen maar de Top 40 is te hoog gegrepen. Leuk om hem weer eens te horen!
* Catapult- Hit The Big Time (NL, Polydor, 1974)
* Communards- Disenchanted (Duitsland, London, 1986)
* Julie Driscoll, Brian Auger & The Trinity- Road To Cairo (Duitsland, Polydor, 1968)
Volgens mij is het Leids Ontzet alweer achter de rug? Hoe dan ook, hier dan toch eindelijk de eerste hitsingle van Catapult in de collectie. Het klinkt een beetje té gepolijst voor glamrock als je het mij vraagt en het is vooral een erg goede rocksong. 'Disenchanted' doet niet meteen een belletje rinkelen maar dat verandert als ik het intro hoor. Oh ja, deze...Broer is een grote Communards- en Jimmy Somerville-fan en ik kan me nog wel herinneren hoe ik het bij hem gehoord. Ik ben het meest enthousiast over een aantal singles uit de jaren zestig en zeventig maar ik heb niet in de gaten dat ik deze parel in de tas heb gestopt. Dat is anders met 'Road To Cairo'. Een euro mét fotohoes? Ik sla steil achterover. Ditmaal is David Ackles het onderwerp en voorzien Driscoll, Auger en de andere heren een pure folksong van een solide backing met vooral veel orgel. En niet te vergeten Julie's onmiskenbare stem.
* Dan Fogelberg- Seeing You Again (US, Full Moon, 1987)
* The Grass Roots- Two Divided By Love (Duitsland, Probe, 1971)
* Herman's Hermits- Sleepy Joe (NL, Columbia, 1968)
De single van Dan Fogelberg ligt er al jaren en is al heel vaak op mijn stapeltje gegaan en op het laatste moment eraf. Afgelopen zaterdag is het 'speedshoppen' en reken ik alles af wat ik heb gevonden. Fogelberg mag dus eindelijk eens mee. 'Seeing You Again' ademt alles van 'Longer' en zijn andere werk uit voorgaande jaren. Hij zal later zelfs nog klassieke stukken componeren. 'Seeing You Again' is groots en meeslepend met Dan's stem, piano en een orkest. Het is niet erg essentieel maar op zichzelf best aardig om in de collectie te hebben. The Grass Roots kennen we beter als The Grassroots. In 1971 werken ze samen met Lambert en Potter en dat moet dus gewoon goed zijn? Het is een lekker springerig nummer dat met een beetje geluk in de 'anything goes'-hoek in de Northern Soul terecht zou kunnen komen. Het is later eens gebeurd met 'Temptation Eyes'. 'Sleepy Joe' is erg gezellig voor een zondagavond.
* The Hollies- Falling Calling (NL, Polydor, 1974)
* The Hollies- Amnesty (NL, Polydor, 1977)
* Engelbert Humperdinck- When There's No You (UK, Decca, 1971)
* Jacky James- Take My Heart (NL, Pink Elephant, 1975)
Hoewel er genoeg talent zit in The Hollies om zelf liedjes te schrijven, heeft de groep op een bepaald moment alleen maar grote successen met covers. Dat is met name in 1974/75 het geval. 'The Air That I Breathe' en 'Sandy' zijn dé grote hits maar geschreven door respectievelijk Hammond/Hazlewood en een onbekende Bruce Springsteen. De eigen nummers varen een stuk minder en dat is onterecht. Neem nou dit erg fijne 'Falling Calling'? Dit had gewoon top tien moeten zijn. Wellicht dat dit het geval is met de 'Eindstreep'-top tien? 'Amnesty' is geschreven door Danny Douma. Hij zou uit Tytsjerk kunnen komen, maar nee... Het is een geboren en getogen Amerikaan. Een soort van 'musicians' musician', hij is voorprogramma van Fleetwood Mac tijdens hun 'Tusk'-tour in 1979. Het is aantrekkelijk voor The Hollies om de harmonieën weer uit de mottenballen te halen, maar voor de goede orde... Dit plaatje komt uit als de wereld in de ban is van punk en disco en dus komt dit niet verder dan de Tipparade. Ik moet bekennen dat 'My Marie' iets los heeft gemaakt bij mij dus nóg maar een single van Engelbert uit de vroege jaren zeventig. Dit is overigens een Nederlandse uitgave met fotohoes maar de plaat zélf is in Engeland geperst. Het is minder 'catchy' dan 'My Marie' maar ik kan hier wel aan wennen. 'Special discjockey', belooft het op het hoesje. Welnu, het is vlees noch vis. Te oubollig voor de pop en al helemaal niets voor de dansvloer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten