donderdag 16 oktober 2025
Singles round-up: oktober 4
Er is een vrachtje onderweg van Juno en gisteren heb ik afgerekend bij Mark. In het laatste geval verwacht ik de singles niet voor eind van deze maand en dus kunnen die nog wel eens meegaan voor november. De Juno-singles komen ter zijner tijd nog wel aan bod samen met de nieuwe LRK-release die vorige week is binnengekomen. Ik dreig meerdere malen per week met Beilen en ook vandaag heeft het even op de agenda gestaan. Het is Soul-xotica dat de doorslag geeft want ik heb nog zestien van Assen liggen waarover ik moet schrijven. Het moet ook geen 'overkill' worden tot zover dat in 2025 nog niet het geval is. Vandaag dus de laatste zestien uit Assen in blokjes van drie en eentje van vier. De koffie is klaar, de apparatuur mag aan en ik ben klaar voor een half uurtje muziek aan mijn oren!
* Joan Jett & The Blackhearts- Crimson And Clover (Frankrijk, Boardwalk, 1982)
* Lois Lane- River Deep, Mountain High (NL, CNR, 1976)
* Magna Carta- Forever (NL, Philips, 1978)
Ik kan me even niet meer herinneren welke presentator en op welk station... Hoe dan ook: Het is een jaar geleden ofzo dat ik van iemand hoor die pas heeft ontdekt dat 'Crimson And Clover' van Joan Jett een cover is en dat deze helemaal in de ban is geraakt van Tommy James & The Shondells. Volgens mijn herinnering staat 'Crimson And Clover' op de jukebox van Wolfman Radio. Ik heb de single nog altijd niet. Ik heb bij deze Lois Lane ook altijd gedacht dat het een Nederlandse zangeres moet zijn maar ik zie nu dat het een licentie is van het Engelse BUK Records. Het blijkt Lois Wilkinson te zijn, één helft van The Caravelles. Ik moet zeggen dat 'River Deep' niet tegenvalt. Het tempo is flink naar beneden gehaald en Lois klinkt erg sensueel op plekken als je het mij vraagt. Ik vind het zeer zeker één van de betere cover-versies die ik tot dusver heb gehoord! Lindisfarne heeft in 1978 plots veel succes met 'Run For Home' en eenzelfde effect staat op het wensenlijstje voor Magna Carta. Toch is 'Forever' té weinig memorabel om een grote hit te worden. In vergelijking met 'Took A Long Time' van twee jaar eerder is dit vrij ondermaats.
* Chuck Mangione- Children Of Sanches (NL, A&M, 1978)
* Dave Mason- Only You Know And I Know (Duitsland, Harvest, 1970)
* Frankie Miller- Darlin' (Duitsland, Chrysalis, 1978)
Een paar maanden geleden is Chuck van ons heen gegaan maar dat heeft niet de voorpagina van de dagbladen gehaald. Chuck wie? Zoiets... Het is jaren geleden tijdens een forummeeting (ik zeg 2011 uit mijn hoofd) dat Chuck onderdeel is van een popquiz. Ik ken de naam wel want ik heb al een single van de beste man. Chuck is het beste bekend van een tune en dat is... 'Children Of Sanchez'. 'Zaterdag Sport'. Het herkenbare stukje zit alleen aan het begin en vermoedelijk aan het einde. Ik heb wel het vermoeden dat het dan door een ander studio-orkest is ingespeeld. Van Dave Mason word ik oprecht blij. Het brengt me terug naar jointjes, soms iets steviger spul via de neus en absint. Dat komt omdat mijn Steenwijker kameraad Robert dit album heeft en ik het steevast uitzoek om te draaien tijdens onze verboden activiteiten. Chuck Mangione kennen we dus via 'Zaterdag Sport', 'Darlin' van Frankie Miller kan ook iedereen mee zingen. Het is namelijk het origineel van 'Willem' van Willem Duyn. Ik had het ooit op een verzamel-cd staan en beschouw het puur als een novelty.
* Joni Mitchell- Good Friends (NL, Geffen, 1985)
* Puzzle- Weekend Rock (NL, GIP, 1979)
* Barry Ryan- Red Man (Duitsland, Polydor, 1971)
* Samantha Sang- The Love Of A Woman (Duitsland, Polydor, 1969)
De elpee 'Dog Eat Dog' kunnen ze op veel plekken aan de straatstenen niet kwijt en ik ken het album van de uitverkoopbakken. Ik heb nooit in de verleiding gestaan om het te kopen. Onterecht? Ik mag het nu beoordelen aan de hand van 'Good Friends' en dat valt niet tegen. Joni heeft een onmiskenbaar stemgeluid en artistiek ligt het in het verlengde van haar klassieke werk, alleen nu met een New York-disco beat uit een doosje en de aanvullende zang van Michael McDonald. Ik vind het eigenlijk best goed! Op de vrijdagmiddag doet een radiocollega in Steenwijk een radioshow met platen die je nergens anders meer hoort. Ik kan me herinneren dat hij maanden geleden een nummer heeft gedraaid van Puzzle. Ik weet meteen al dat het een andere single moet zijn, maar ach... Of toch? Het klinkt een beetje als Bow Wow Wow zonder de burundi-drums. Misschien is het toch wel het plaatje dat ik heb gehoord. Puzzle is met name populair bij de Belgische piraten van 1979 en dus een plaatje dat je nóóit meer hoort. De rest van de wereld is hem alweer vergeten maar Barry Ryan blijft onverminderd populair in Duitsland. Dat betekent dat hij nóg meer variaties op het 'Eloise'-thema moet doen. Ditmaal met een Russische ondertoon. En de grote verrassing? Het is best een leuke plaat! We kennen Samantha Sang het beste van 'Emotions' dat ze eveneens met The Bee Gees heeft gemaakt. In de late jaren zestig is ze een ontdekking van de gebroeders Gibb en deze single is een resultaat. Het is zonder meer de meest sexy klinkende Gibb maar daar houdt het dan ook wel weer mee op. Het is geen hoogvlieger maar gulukkig hebben we 'Emotions' nog.
* Bob Seger & The Silver Bullet Band- Still The Same (Duitsland, Capitol, 1978)
* The Shoes- Peace And Privacy (NL, Polydor, 1967)
* Chris Spedding- Motor Bikin' (Duitsland, Rak, 1975)
'Lang zullen ze spelen' lijkt een eenmalige rubriek te zijn geweest, verder wordt niet echt bekend waar ik naar luister op mijn mp3-speler. Welnu, een jaar geleden herontdek ik 'Mainstreet' van Bob Seger welke sindsdien hoog op mijn wenslijstje staat. Dat heeft ertoe geresulteerd dat ik het studio-album met 'Mainstreet' op de speler heb staan. Toch heb ik hem nog maar één keer gedraaid. Ik weet nog precies waar en wanneer. Intussen heb ik ook nog steeds 'Still The Same' niet en dat is nu dan mooi opgelost voor een zuinige euro. Als er nog geen radio was dan hadden ze het voor deze plaat kunnen uitvinden. Enig voorbehoud? Nee, ik denk dat het wel officieel is nu... Met 'Peace And Privacy' heb ik de Polydor-singles van The Shoes compleet op 'After All' na uit 1970. Ik heb desgewenst het fotohoesje van de laatstgenoemde dus ook in een neutrale hoes is die welkom. 'Peace And Privacy' heeft voor de nodige kopzorgen gezorgd want tegen de tijd dat ik ontdek dat deze nog ontbreekt, koop je niets meer voor een kwartje. Nu heb ik hem dan voor twee mooie euro's en de single is in een perfecte staat. Erg blij mee! Ik heb nooit veel opgehad met 'Motor Bikin' maar het is toch wel eens fijn om hem in de collectie te hebben.
* The Tremeloes- Here Comes My Baby (Duitsland, CBS, 1967)
* T.Rex- Teenage Dream (Duitsland, Ariola, 1974)
* The Walker Brothers- Lines (Duitsland, GTO, 1976)
Ik weet zeker dat ik The Tremeloes al eens heb gekocht. Er staat me iets van bij van Denemarken in de late jaren negentig. De Zweedse persing of toch ook de Duitse? In ieder geval niet met fotohoes. Hoe dan ook... de plaat is onvindbaar op het moment en dus beschouw ik het als een nieuwe aanwinst. Altijd goed voor een feestje! Marc Bolan neemt afstand van de stampende drums en duikt eens in een ouderwetse ballade met een groots orkest. En hoor ik daar Gloria Jones op de achtergrond mee zingen? Het is geen onaardige plaat. Is er een link tussen Bolan en The Walker Brothers? Scott is enige tijd goed bevriend met Marc en net als bij al zijn vrienden leent Marc ook geld van Scott. Als deze het terug wil hebben, is Bolan in geen velden of wegen te bekennen. Hij doet zijn beklag bij David Bowie. 'Ik denk dat ik mijn honderd pond nooit terug krijg'. Bowie weet het te relativeren. 'Ik heb hem duizend pond geleend en krijg dat waarschijnlijk ook nooit meer terug'. The Walker Brothers. Ooit een tienersensatie in Engeland maar tien jaar later compleet verguisd en juist als de band een comeback wil maken. 'Lines' is van de hand van Jerry Fuller. Deze neemt het pas in 1979 zelf op en ik probeer te ontdekken waar ze dit vandaan hebben gehaald. Het is namelijk bekend dat The Walker Brothers hun voorschot opmaken aan elpees waarna ze de nummers gaan uitzoeken. Het is groots en meeslepend als 'No Regrets' en of het beter is dan het origineel? Daar waag ik me niet aan. Ik vind het in ieder geval best te pruimen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten