Het is inmiddels méér dan een traditie alleen dat ik een bericht schrijf over de Week Spot. Helaas moet ik daarbij concluderen dat een plaat steeds vaker de Week Spot dreigt te worden zodra ik nog niet over de band of artiest heb geschreven en er genoeg informatie voor het oprapen ligt. Hierdoor missen geregeld echte favorieten de boot. Voor deze week ga ik weer eens voor een Week Spot waarover totaal geen informatie bekend is maar dat de Week Spot mag zijn vanwege het nummer. Zo heb ik in principe nog wel een paar op de lijst staan. De bonus van dit bericht is dat ik zelf even een foto heb moeten nemen omdat mijn exemplaar behoorlijk schaars is en bovendien ongedocumenteerd. Van Ghetto Children zijn alleen de wapenfeiten op vinyl bekend en je mag stellen dat deze platen flink worden gezocht. Verder werken een paar 'grote' namen uit de muziekscene van Philadelphia aan deze plaat waardoor ik er de draai van een 'Beeldenroute' aan zou kunnen geven. Omdat het de enige informatie is, vrees ik dat er niets anders op zit? De Week Spot is 'I Just Gotta Find Someone To Love Me' van Ghetto Children uit 1973.
De single komt uit de handel van Mark. Hij adverteert iedere werkdag vijf singles (met soms meerdere exemplaren van elk) met leuk en interessante soul voor een redelijke prijs. Dat begint bij zes pond en eindigt bij twintig. Heel soms zijn er platen van twintig of een klein beetje meer en niet zelden zijn dat topitems met kleine defecten waardoor ze niet meer de hoge Mint-prijs kunnen opbrengen. Ghetto Children wordt dus ook geadverteerd met een beetje achtergrondgeluid, maar iets dat voor een gemiddelde dj niet als storend zal worden ervaren. Plus dat het hier de redelijk zeldzame en volledig ongedocumenteerde Engelse demo betreft. Ik luister naar het nummer op Youtube en ben dan vlug bereid. Dat is overigens maanden geleden. De 'Vakantiemix' heeft ervoor gezorgd dat ik bij het horen van de plaat meteen op de fiets in de omgeving van Zutphen zit.
Over Ghetto Children zelf is niets bekend. Volgens 'Blues & Soul', het gerenommeerde Engelse tijdschrift uit de jaren zeventig, heeft de plaat niets in Amerika gedaan. De kans om een Engelse hit te veroorzaken, worden als zeer gering ingeschat maar volgens de schrijver moet de soul-liefhebber beslist eens gaan luisteren naar het plaatje. De recensie is van 4 augustus 1973, de demo vermeldt 17 augustus als datum van uitgave. De plaat is dan reeds een paar maanden ervoor uitgebracht in Amerika. De prognose komt uit. Hoewel Engeland rond 1973 helemaal in de ban is van 'harmony sweet soul' als van The Stylistics en The Spinners zal 'I Just Gotta Find Someone To Love Me' nimmer een rol spelen in het veld. De plaat is tegenwoordig vooral gezocht vanwege de b-kant. Ik heb hem nog niet gedraaid maar het schijnt dat 'Rat-Tat-Tat' een 'breakbeat' heeft welke in trek is bij de dj's. Ik geef het eerlijk toe: Ik ga tegenwoordig veel meer voor melodie en harmonie dan voor beats en dat maakt dat ik de plaat nog altijd niet heb omgedraaid. Ik heb hem net wel even gehoord vanaf Youtube. Het valt niet tegen. Het heeft vooral een brug met 'open drums' welke je zomaar kan implementeren in een moderne compositie of samensmelten met een ander nummer.
Van Ghetto Children zijn drie singles bekend. 'Try It You'll Like It' is een fel funky ding en is daardoor erg gezocht. In 1975 brengt de groep 'Don't Take Your Sweet Lovin' Away' uit bij Roulette. Dat is een prachtige 'double-sider' met Modern Soul, maar deze is eveneens aan de prijs. Voor dertig euro heb je nog niet veel aan vinylkwaliteit en topstukken zitten om en nabij de honderd dollar. Onze single gaat in de gewone Engelse uitdossing voor slechts een paar tientjes. De Amerikaanse demo zonder 'Rat-Tat-Tat' is voor relatief weinig te bemachtigen. Topstukken van de single mét b-kant zitten rond de vijftig euro. Toch weer opvallend: Geen enkele Engelse demo! Het is 'gewoon' het Engelse label, maar nu wit in plaats van oranje. Op de a-kant staat een grote oranje 'A' over het label en bovendien wordt op het tussenstukje de releasedatum vermeld. Eén van de opvallende namen op het label is die van Bernie Lowe. Een oudgediende die reeds sinds de jaren vijftig actief is als producent en liedjesschrijver. Hij staat aan de wieg van platenmaatschappij Cameo-Parkway en is de ontdekker van Chubby Checker. Lowe schrijft beide nummers samen met ene M. Jurekson en staat als producent op het label. De arrangeur van de plaat is Vincent Montana Jr. en hij leidt in de midden jaren zeventig The Salsoul Orchestra. De samenwerking met de heren blijft echter beperkt tot deze ene single.
'I Just Gotta Find Someone To Love Me' is melodieuze 'sweet soul' met fraaie harmonieën. Op grond hiervan zou je jezelf kunnen afvragen of we wel met dezelfde Ghetto Children van doen hebben, maar het meer funky 'Rat-Tat-Tat' bevestigt het. Discogs heeft zelfs nog een foto van de groep en daarop tel ik vier mannen en twee vrouwen die allemaal aan de microfoon staan. De foto vermeldt de naam Getto Children (zonder de 'h' in Ghetto) en dat is de spelwijze op de single 'Try It You'll Like It'. Volgens mij heb ik met een geringe schat aan informatie al een flink verhaal geschreven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten