Het idee ontstaat al rond het middaguur op zaterdag. De 'oude' elektrische fiets heeft niet bepaald een krachige accu en ermee van Uffelte naar Meppel of Steenwijk, aldaar bezorgen en weer terug redt dit apparaat niet meer. Waarvan akte voor wat betreft vrijdag. Ik ben helemaal gaar als ik weer thuis ben. Dan is er nog de 'nieuwe' die ik vorig jaar een paar maanden tot mijn beschikking heb gehad. Omdat maandag geen post wordt bezorgd, wordt deze fiets niet gemist voor een paar dagen en dus wil ik op deze fiets terug naar Uffelte. Ik ga dus bezorgen op de 'oude' en halverwege het industrieterrein van Meppel merk ik dat de achterband lek is. Als het dus al niet het idee was geweest, dan had ik nu nog steeds de 'nieuwe' in de schuur gehad. Deze nodigt me vanmiddag uit tot een blokje fietsen. Ik moet eerst iets halen uit Havelte dat nodig in de koelkast moet. Hierdoor rij ik eerst op en neer naar Havelte want ik wil uiteindelijk een hele andere kant op. Ik wil een heel klein beetje vakantie vieren!
Het voelt goed aan om even een paar nachten er tussenuit te zijn en dat is de reden waarom ik een eindje reis om met vakantie te gaan. Voor de omgeving hoef ik niet zo nodig naar Gelderland toe. De dame van de bed & breakfast attendeert me erop dat de heide in bloei staat en dat het dus de mooiste tijd is om de Posbank te bezoeken. Maar... in alle eerlijkheid... ik hoef slechts drie kilometer vanaf huis te fietsen om een bloeiend heideveld te zien. Bossen, heuvels (niet zo steil als de Posbank, maar toch...), ruilverkavelingswegen... alles wat Warnsveld en omgeving me te bieden heeft, vind ik ook in de directe omgeving van Uffelte. Een fietstochtje op zondagmiddag voelt dan ook al snel aan als vakantie, ook al werkt het weer niet bepaald mee. Het blijft wonderwel droog tijdens het tochtje, maar lieve mensen... wat is het waterkoud voor de tijd van het jaar. Ik zie op een thermometer voor een bedrijf dat het zes uur slechts veertien graden is! Hoe wil je dan vakantie vieren?
Voordat ik besluit om een bed & breakfast op te zoeken, heb ik een ander vakantieplan. Dit gaat uiteindelijk van de baan vanwege de slechte weersvooruitzichten. Bovendien is het plan gestoeld op de huidige corona-problematiek. Om in Sellingen te komen zal ik gebruik moeten maken van openbaar vervoer. Mij niet gezien met een mondlap! Bovendien is het niet meer zo vrijblijvend om Duitsland binnen te fietsen. Het alternatief bedenk ik in juli: Ik zou best een paar nachten kunnen kamperen in Ruinen. Dat is slechts acht kilometer van Uffelte maar gek genoeg een hoek die ik zeer weinig uit kom. Op zichzelf best zonde, want alleen al het stuk van Uffelte via Rheebruggen en Ansen naar Ruinen is al een feestje op zichzelf. Ik heb een camping gezien in Hees en dat lijkt me wel iets. Ik fiets eerst via Rheebruggen tot bijna in Ansen. Rechtsaf de Ruinerdijk op en helemaal uit fietsen tot de doorgaande weg van Ruinen naar Meppel. Vlak voor het dorp Ruinen ga ik rechtsaf naar Oldenhave. Via de Schapenstreek naar Hees. De foto is genomen ter hoogte van de camping. Maar dan... Ik weet Hees eigenlijk nog steeds niet zo goed op het kaartje te passen en dus fiets ik het buurtschap door. Aan het einde linksaf richting Ruinen en na een paar honderd meter kom ik langs de afslag richting Gijsselte. Dat is binnendoor en toeristisch fietsen naar Hoogeveen. Is dat ook meteen weer duidelijk!
Ik zou op zichzelf nog wel verder willen fietsen maar het koude weer gaat me vervelen. Ik heb een dun jasje aan over mijn hoodie en als ik dit van tevoren had geweten dan had ik mijn winterjas over een t-shirt aangetrokken. Het tochtje is ook een soort van 'memory lane'. In maart heb ik de 'nieuwe' ook een weeikend mee naar Uffelte. Het is het uiterste begin van de corona-paniek in Nederland en deze zondagmiddag is de omgeving van Ruinen compleet uitgestorven. Ik fiets dan eveneens over Oldenhave en heb hierover geschreven. Toen had ik echter mijn camera niet bij me en heb ik een prent gezocht van Google. Het onbestemde gevoel van die middag kan ik me nog goed herinneren. Het optimisme van de omgeving is iets waar ik niet in mee ga. Ik heb dan al het gevoel dat dit héél lang gaat duren, misschien wel een jaar. Volgende week is het precies een half jaar sinds dat weekend en ik voorzie niet zoveel progressie naar een einde in de komende week. Gelukkig hoeft de posterijen niet in de lockdown en is een deel van mijn angst ongegrond. De rest is echter wel uitgekomen en dat zeg ik niet omdat ik gelijk wil hebben. Het tegenovergestelde is waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten