Omdat mijn collega radiomaker momenteel even vrijaf heeft, neem ik zo nu en dan de vrijdagavond waar voor hem. Dat betekent dat ik net de show heb afgesloten en nu nog snel een berichtje wil publiceren. Ik doe het enkel als het me uitkomt en voor vanavond heb ik inspiratie. De show staat inmiddels op onze Mixcloud-pagina (Wolfmanradioshows) en er zit een kleine competitie in. Ik ga straks ook de singles bijeen zoeken voor 'Do The 45' en daarvoor heb ik eveneens de titels van vanavond uit 2017, 2018 en 2019 nodig. Voor de Week Spot uit 2016 heb ik altijd ruimte in de show, ook al staat deze in eerste instantie nog niet gepland voor morgenavond. Vanavond de Week Spots van week 38 van de afgelopen vier jaar.
2016: Remember Me-The Trinikas (1969)
Is het uitzonderlijk dat het nog zo laat in september tropisch warm kan zijn? In 2016 is het blijkbaar ietsje eerder, maar ook dan is het een woensdag tropisch heet. O wacht, ik kan die datum eenvoudig opzoeken. Het is woensdag 14 september 2016. Ik krijg die middag rond de lunch te horen dat ik niet naar Meppel hoef te komen. Dat vind ik helemaal niet erg! Ik heb wel zin om te fietsen, maar met deze hitte is de ligfiets wellicht niet zo'n goed plan. Ik pak de Multicycle uit de schuur en het is waarschijnlijk de laatste grote rit geweest met dat ros. Onderweg luister ik naar de 'Vakantiemixen' en herinner me dan opeens The Trinikas. Ik ga 's avonds kijken op Google en zie dat Numero nieuwe exemplaren heeft laten drukken. De oorspronkelijke single is redelijk duur. Het trieste verhaal van een groepje jongedames dat een bijdrage levert aan een lokaal muzikaal project. Eentje heeft huisarrest gekregen en pakt stiekem de autosleutel af van vader en rijdt naar het feest. Op de weg terug krijgt ze een eenzijdig ongeluk en laat het leven. 'Remember Me' wordt dus postuum uitgebracht en heeft een wrange bijsmaak als je dit verhaal in herinnering neemt.
2017: When You Have Love-Felony Theft (1972)
Mijn kennismaking met het Schotse Athens Of The North-label. Ik heb onlangs Richard Marks op hetzelfde label gekocht en er wacht al een paar maanden een andere release in mijn winkelmandje op Discogs. Athens Of The North specialiseert zich in 'the rarest of the rarest' voor wat betreft de funk en soms zit daar gewoon iets heel leuks tussen zoals deze van Felony Theft. Een minuut en tweeënvijftig seconden, meer is het niet en meer heb je eigenlijk ook niet nodig. Ik krijg altijd een goed humeur van deze plaat.
2018: Some Guys Have All The Luck-The Persuaders (1973)
Een nummer is pas een 'tune' als het op zijn minst is vereeuwigd in een reggae-song. Toch blijf ik nog dagelijks ontdekken op dit gebied. Neem nou deze van The Persuaders. Ik ken het nummer voornamelijk van Maxi Priest, hoewel ik weet dat Rod Stewart en Robert Palmer het eveneens op de plaat hebben gezet. Wie het oorspronkelijk heeft gedaan, is iets waar ik me lange tijd niet van bewust ben. Totdat ik de uitvoering van The Persuaders hoor middels Mark's Facebook-pagina. Zijn plaat is binnen een paar minuten gereserveerd en ik ga zoeken op Discogs. Zo kom ik deze fraaie Engelse persing op het spoor en koop terstond nog wat meer titels bij deze beste man. Ik beloof zeker nog eens terug te komen en dat gaat ook nog eens gebeuren! Ik ga me de volgende keer wellicht meer richten op 'algemene' Engelse persingen die ik nog graag eens in de collectie wil hebben. Over nieuwe singles gesproken: De bestelling bij Mark is met vier platen uitgebreid en gaat na het weekend op de post. Het zal pas eind volgende week worden eer ik kan beginnen met de 'Singles round-up'? Daar zit overigens ook een plaat van The Persuaders tussen.
2019: Only Be True To Me-J.P. Robinson (1968)
Afgelopen week ben ik begonnen aan de 'Vakantiemixen' van vorig jaar en daarbij passeert ook de mix die synoniem staat aan de mooie dag in mei of juni. Ik ga deze dag met de bus naar het werk en vanuit het werk pak ik de bus tot Havelte en loop door de bossen naar huis. Intussen vergezeld van de muziek uit de 'Vakantiemixen'. Het is tijdens deze dag dat ik definitief een aantal platen leer kennen en J.P. Robinson is daar eentje van. Dit schreeuwt in september om eens de Week Spot te worden en dus voeg ik de daad bij het woord. Alle vier platen brengen herinneringen naar boven van schitterend warm weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten