Ik heb even zitten twijfelen bij de foto voor dit bericht. Jeremy is de enige die ik met fotohoes heb en wat heb je aan een paar moeilijk herkenbare labels in witte hoesjes? Ik besluit toch door te zetten en merk dan dat één single ontbreekt. Het is eentje uit de roemruchte P-Q-R-serie die vast nog ergens in een verhuisdoos moeten zitten. De plaat is in 1993 al verrot en dus zou het niet erg zijn als die helemaal zou zijn verdwenen. Een 'upgrade' vinden kan altijd nog. Ik heb de laatste maanden van 1993 nimmer betiteld als 'vage weken', maar dat is wel de conclusie waartoe ik kom als ik een kwart eeuw later over bepaalde zaken wil schrijven. Vandaag wil ik het hebben over het vage resultaat uit deze, op zichzelf al, vage beroepskeuze-'cursus'. Ik had graag een naam genoemd van het instituut maar ik ben het helemaal kwijt en weet ook niet een document te herinneren waarin dit vermeld zou staan.
Er is in 1993 niemand die vraagtekens stelt bij de 'cursus'. De uitkeringsinstanties pompen moeiteloos duizenden guldens in een instrument dat werkzoekenden laat 'snuffelen' aan zes of zeven beroepsgroepen. Ik heb het al vaker vergeleken met 'Dream School'. We zijn vrijwel allemaal 'dropouts' met ieder een eigen verhaal. We willen maar één ding en dat is rijk worden, maar hoe je dat doet? Ik zou graag een tijdje terug willen gaan om te zien hoe het nu werkelijk zat en wat we zoal deden gedurende de dag. Volgens mij waren het gerichte praktijkoefeningen die noodzakelijk waren voor de beroepsgroep die gedurende de week centraal stond. Er zaten ook een aantal excursies bij. Op een ene of andere manier word ik nog het meest aangetrokken tot één van de laatste weken. Dan staat de grafische vormgeving centraal. Of het mijn journalistieke achtergrond is geweest, durf ik niet te zeggen, maar opeens lijkt de grafische vormgeving mijn ideale vakgebied te worden. Mijn creatieve vermogen wordt niet getest en er zit in 1993 ook nog wel een heel klein beetje handwerk bij in, maar het is duidelijk: Gerrit zou het beste aan de slag kunnen bij een praktijkcentrum in Akkrum. Daar ga ik op een woensdagmiddag naar toe en daar komen we tot de conclusie dat het wellicht niet zo geschikt is voor mij. Het blijkt meer een drukkerij te zijn dat kant-en-klare opdrachten verwerkt en niets van het creatieve gedeelte. In 1995 word ik voor een tweede maal naar dit project gestuurd en nu vanuit de Sociale Dienst. Er zou 'iets' veranderd zijn, maar dan blijkt in Akkrum niets te zijn veranderd en blijft men bij het standpunt dat ik het beter elders kan gaan zoeken.
Dan is er in Leeuwarden nog een geprivatiseerd project dat audiovisuele opleidingen verzorgd. Dat gaat meer richting studiotechniek en televisiewerk en heeft mogelijk nóg meer mijn interesse. Wie de kosten moet ophoesten? De Sociale Dienst? Ik weet evenmin of ik ooit ben aangemeld voor de opleiding. Feit is dat ik in december 1993 in de krant lees dat dit instituut failliet is gegaan. Daarna hoor ik nooit meer iemand praten over een audiovisuele opleiding of een grafische richting en ga ik een paar maanden later vrolijk de Jeugdwerkgarantieplanwet in. Wat ik aan de 'beroepskeuzecursus' heb gehad? Eerlijk??? He-le-maal niks. De enige herinneringen die ik heb zijn de platen die ik in deze tijd in Leeuwarden koop nu ik bijna dagelijks in de Friese hoofdstad kom.
1544 Cherry-Jeremy (NL, Green Light, 1970)
1545 The Green Manalishi-Fleetwood Mac (NL, Reprise, 1970)
1546 Room To Move-John Mayall (NL, Polydor, 1970)
1547 Mermaid-The Flock (NL, CBS, 1971)
1548 It's All Over Now-The Rolling Stones (NL, Decca, 1963)
1549 Woodstock-Crosby, Stills, Nash & Young (NL, Atlantic, 1970)
The Rolling Stones ontbreekt op de foto en heeft net zoals de anderen (buiten Jeremy) geen hoes als ik het in 1993 koop. In mijn herinnering heeft de single een legendarische 'hanger': 'I told you once and I told you once and I told you once' enzovoorts. Ik heb hem de afgelopen jaren zeker nog eens gedraaid in een radioshow en dus kan de plaat nooit ver weg zijn. Jeremy is in 2008 een groot mysterie als ik terecht kom op het forum van het Steenen Tijdperk. Wie herinnert zich Jan Ten Hoopen nog? Jan zit al een tijdje in de showbiz als hij middels een show van de NCRV in 1989 nog bijna een hit scoort met 'Jij Bent Alles'. Het gerucht gaat dat Jan Ten Hoopen in een vroeg verleden heeft opgetreden als Jeremy en dat hij 'Cherry' zou hebben opgenomen als single. Nee, dat blijkt achteraf helemaal niet waar te zijn. Deze Jeremy komt uit Engeland en mijn single ontkracht de Jan Ten Hoopen-mythe op het forum.
Als het een plaat van The Beatles zou zijn geweest? Dan had het wellicht nóg geen verschil gemaakt. Het zijn de kleine productiefoutjes die gebeuren in een fabriek. Fleetwood Mac heeft de labels achterstevoren. Op de kant van 'The Green Manalishi' weerklinkt 'World In Harmony' en je moet de b-kant hebben om de hit te horen. Soms zie je nog wel eens een dealer die probeert een slaatje te slaan uit zoiets, maar er zijn weinig verzamelaars die hierin geïnteresseerd zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten