Eretitel: 'Human'

Het komt tijdens 'Tuesday Night Music Club' van afgelopen week weer eens ter sprake. Hoe kom je inmiddels ruim drie jaar wekelijks op één titel die driemaal is gebruikt voor verschillende liedjes? Ik ben me meer bewust geworden van titels, dat moet ik erkennen. Als ik een bepaalde titel op een album zie, denk ik al snel: Hebben we deze al gehad en zou deze geschikt zijn? Een 'Listen Carefully' moet voor mezelf nog een extra doel hebben: Het liefst zo breed mogelijk qua genres en/of decennia. Soms is een titel zó 'leuk' dat ik een concessie wil doen, maar loop dan jaren later vast bij het samenstellen van de 'Eretitel'. Als ik even geen inspiratie heb, kijk ik graag even in de actuele Top 40 of de Engelse Top 100. De 'Listen Carefully' ging over 'Electricity' dankzij Dua Lipa & Silk City, maar dat nummer heb ik al eens eerder in een show gedraaid. 'Human' van Rag'N'Bone Man leer ik gewoon via de radio kennen, leg dan een link met Human League en hoef slechts een derde titel erbij te hebben. Leuk voor het tijdsbegrip? De 'Eretitel' van vanavond was een 'Listen Carefully' toen Rag'n'Bone Man een aanval nam op de Engelse hitparade. Het had gepubliceerd moeten worden op dierendag maar wordt een feit op deze menselijke vrijdag: 'Human' is de centrale titel.

3. Metallica (1999)
Ik ontdek net dat dit eigenlijk geen 'Human' is. Het valt me op dat het nummer eigenlijk '-Human' heet en ergens 'Minus-Human' wordt genoemd. Ach, wat maakt het uit... Metallica was al de extra keuze en vormt in deze 'Eretitel' aardig tegengif voor de andere twee platen. '-Human' staat op het album 'S&M' dat de band opneemt met het symfonieorkest. Ik herinner me van een paar jaar later dat ik eens op bezoek ben bij mijn ouders. 'Heit' is al met pensioen en werkt in de voortuin met de radio op de achtergrond. Omrop Fryslân draait dan de nieuwste hit van Metallica: De symfonische 'Nothing Else Matters'. Als ik de beste man hoor mee fluiten met het nummer, neem ik mezelf voor nóóit meer een Metallica-plaat te zullen kopen. Dat klinkt trouwens heel dramatisch terwijl ik alleen het 'zwarte' album heb gekocht en deze bij een ex-vriendinnetje heb laten liggen. Gek genoeg kan ik altijd nog wel een beetje respect vinden voor Metallica hoewel in het begin van de nieuwe eeuw helemaal weg is. Of...? Nee, het vorige album uit 1996 vond ik ook al niet te pruimen. Metallica moet gewoon op de derde plek, punt uit!

2. Rag'n'Bone Man (2017)
Hoewel ik wekelijks heel wat uren door breng op Youtube, kijk ik weinig tot niet naar muziekclips. Héél soms ben ik even nieuwsgierig naar hoe een artiest (m/v) eruit ziet, maar ik laat mijn shows niet langer inspireren door wat Youtube me aanbeveelt. Het brengt me eveneens terug naar mijn 'roots' als muziekrecensent. Het onbevangen en onbevooroordeeld luisteren naar muziek en daar een oordeel over vellen zonder dat ik weet hoe iemand eruit ziet. Als ik voor het eerst hoor van Rag'n'Bone Man ben ik niet zo zeker van mijn zaak. De man heeft best een bluesy geluid maar de muziek klinkt me té plastic en 2017 om het authentiek te maken. Een paar weken later ga ik overstag, maar het is van korte duur. Intussen leer ik middels een collega van het uiterlijk van de man en dan is het maar een geluk dat ik niet de videoclips heb gezien. Ik zou zo'n getatoeëerde beer met een overdosis aan zelfmedelijden ('zo'n zielig levensverhaal') nooit serieus hebben genomen. Ik weet niet eens of hij verder is gekomen dan drie singles. Ik ben hem helemaal uit het oog verloren. 'Human' mag vandaag op twee.

1. The Human League (1986)
De missie is geslaagd voor wat betreft de uiteenlopende genres en decennia. Ik kan 'Don't You Want Me' herinneren uit TopPop en volbens mijn herinnering is dat 'gewoon' de videoclip van het nummer. Tot zover ik me kan herinneren, speelt bij niemand van mijn broers en zus The Human League een grote rol. 'Human' herinner ik als 'Favorietschijf' bij de NCRV. Zomaar een zaterdag in 1986. Ik verzamel dan nog autofolders en heb deze dag een rondje gemaakt langs de autodealers in Sneek. Of is het een occasion-tentoonstelling geweest? Op sommige plekken word ik 'weg gekeken', terwijl anderen blijkbaar de potentie zien van een nieuwe klant die wellicht zijn zoon op onderzoek stuurt. Ik heb dozen vol in de eind jaren tachtig en vermoed dat deze op een zeker moment allemaal met het oud papier zijn gegaan. Voor wat betreft 'Human' van The Human League: Gewoon een leuke jaren tachtig-herinnering en meer niet. De 'Listen Carefully' is een leuk excuus om de nieuwe Rag'n'Bone Man-hit in de show te draaien, als 'Eretitel' heb ik leukere titels gehad om over te schrijven.

En toch vind ik het helemaal niet erg om zo nu en dan naar de actuele hitparade te kijken als inspiratie voor een 'Eretitel'. Ik vind het dus ook helemaal niet erg om dit volgende week opnieuw te doen. Dan met driemaal 'I Don't Mind'.