Als ik me niet heel erg vergis, zou deze aflevering van 'Het zilveren goud' een laatste deel van juli kunnen zijn. Ik moet de singles namelijk op 31 juli 1993 hebben gekocht. Hoe dan ook: Het valt na de vakantie in Denemarken en dus reken ik ze bij de nieuwe maand. We zijn donderdag terug gereden. Ik kan me goed herinneren hoe het was om na een vakantie thuis te komen, hetzelfde gevoel bekruipt me namelijk ook na een weekje kamperen als ik de voordeur in Uffelte van slot doe. Uffelte heeft net als het huis in Jutrijp een hele specifieke geur. Het is vaak mooi weer als we terug naar Jutrijp gaan. Je stapt dan de kleine kamer binnen (in vergelijking met het 'lokaal' van mijn broer in Denemarken), de luxaflex potdicht en vervolgens heerlijk koel en dat aroma. Ik duik vrijwel meteen in de 'Wijd & Zijd', de huis-aan-huis-krant. Ik zoek naar rommelmarkten in de regio en zie dan dat Music Palace in Bolsward uitverkoop houdt. Niet alleen cd's maar ook een hoop vinyl, zo belooft de advertentie. Zo stap ik zaterdagmiddag op de fiets naar Bolsward om te kijken of er iets van mijn gading is. Het resulteert in de zeven singles die vandaag ga behandelen.
Bolsward heeft de afgelopen decennia een inhaalslag gemaakt door het centrum aan te pakken en terug te brengen naar vroegere tijden. Is dat nodig? Een volmondig 'ja' is op zijn plek. Bolsward mag bekend staan om het prachtige stadhuis en de ruïne van de Broerekerk grenst aan een straat die in de jaren tachtig en negentig druk wordt bevolkt door vrachtverkeer. Ik heb een paar jaar geleden een kleine glimp opgevangen van het 'nieuwe' Bolsward en dat is een groot verschil met de herinnering aan Bolsward uit de begin jaren negentig. Als platenverzamelaar heb ik weinig te zoeken in de Friese stad, hoewel het op een mooie fietsafstand van Jutrijp ligt. Pas in 1994 gaat de eerste kringloop open in Bolsward (en daar zal ik over een paar maanden in deze serie nog eens langs komen) en tot die tijd is er alleen Music Palace. Deze winkel wordt gerund door de gebroeders Rosenau en heeft eveneens een vestiging aan de Suupmarkt in Sneek. Waar Sneek tot in 1993 een flinke hoeveelheid vinyl heeft, daar stapt Bolsward al vrij snel over naar cd's. De uitverkoopbak van de singles is dan het enige interessante voor mij, maar is niet datgene waar ik naar zoek op sneuptochten. In de zomer van 1993 houdt de zaak een opheffingsuitverkoop en dan blijkt het magazijn vol te staan met vinyl. En dan vooral een omvangrijke verzameling singles op het Old Gold-label. Deze zijn niet zó goedkoop dat ik een hele vracht kan kopen, maar na enkele kritische selecties neem ik een besluit.
Old Gold is een Engels platenlabel dat is gespecialiseerd in het opnieuw uitbrengen van oud materiaal. Het begint in 1978 en kan dan op een distributie rekenen van Lightning Records. Lightning verdwijnt halverwege de jaren tachtig van de labels en vanaf 1985 krijgen de singles zelfs een streepjescode op het label. Het tracht zoveel mogelijk twee grote hits samen te brengen op één single. De catalogus is bijna eindeloos en soms zijn platen slechts een paar jaar oud als het via Old Gold opnieuw verschijnt. Er zijn ook gevallen bekend waarbij een eerder Old Gold-uitgave opnieuw wordt geperst en, al dan niet, wordt uitgeleverd met een fotohoesje. Op het forum van 45cat blijkt eens en te meer dat Old Gold een soort van 'Marmite' is voor de platenverzamelaars. Marmite is overigens een gistextract dat in Engeland zeer populair is als beleg van geroosterd brood. Je kan niet 'een beetje houden' van Marmite. Je walgt van het goedje of je gooit het bij wijze van spreken nog door de yoghurt. Er zijn drommen verzamelaars die de Old Gold-singles verafschuwen. Als je op zoek bent naar het origineel, dan heb je sowieso niets te maken met Old Gold. Wil je echter liever een 'stevige' Engelse persing hebben dan een krakend origineel uit de jaren zestig, dan is Old Gold een prima alternatief. Zelf val ik in de categorie dat een zwak heeft voor Old Gold en heb een flinke collectie opgebouwd. Het begint evenwel hier op deze zaterdagmiddag in Bolsward.
1478 We'll Be Together-Sting (Duitsland, A&M, 1987)
1479 A Lover's Concerto-Nancy Boyd & The Cappello's (NL, BR Music, 1987)
1480 I'm In It For Love-Donny Osmond (Duitsland, Virgin, 1987)
1481 F 16-Travelin' Band (NL, Face, 1983)
Sting is vermoedelijk uitgegeven als promo door de platenmaatschappij? Het is de reguliere single en het opvallende is dat deze geen fotohoesje heeft. Het zit verpakt in een blanco wit hoesje. De verschillende sites geven geen uitsluitsel hierover, maar ik heb vaker Polygram-gerelateerde singles in blanco hoesjes gekocht bij Music Palace (zoals Gerry Rafferty in februari). Travelin' Band is een bandje uit Bolsward waarover mij niet veel bekend is. Ik geloof dat ik de b-kant toen vaak heb gedraaid. Buiten Sting om hebben de singles allemaal een fotohoes. Nu het triootje van Old Gold.
1482 Go Now-The Moody Blues (UK, Old Gold, 1964, re: 1985)
1483 Dream A Little Dream Of Me-Mama Cass Elliot (UK, Old Gold, 1968, re: 1989)
1484 More Than A Feeling-Boston (UK, Old Gold, 1976, re: 1983)
The Moody Blues heeft 'I Don't Want To Go On Without You' op de keerzijde, een Engelse hit van een nummer dat in Nederland door The Searchers op de hitparade is gebracht. Er bestaan drie persingen van deze single en ik vermoed, vergeleken met Mama Cass, dat mijn persing van omstreeks 1989 moet zijn. Mama Cass heeft eigenlijk 'It's Getting Better' als a-kant, maar ik reken 'Dream' vanaf het begin als de reden van aankoop. Boston is eveneens tweemaal uitgebracht en de tweede keer met de bovenstaande fotohoes. Hier is 'Don't Look Back' de voornaamste reden. Ook opvallend dat Old Gold op beide kanten de albumversie heeft gebruikt. De overige twee singles zitten in standaard-Old Gold-hoesjes. Volgende week ga ik een tweede maal in Tuk kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten