Mijn 'nieuwe' computer heeft sinds gisteravond kuren. Ik zat na een dag hard werken lekker naar mijn collega's op Wolfman te luisteren toen opeens het geluid weg viel. Dat gebeurt wel vaker, maar dan is de browser verversen vaak wel genoeg. Vanaf dat moment werd het alleen maar minder en opeens wilde hij de speler niet meer laden, evenals 'alternatieve' spelers (Winamp en dergelijke). Even afsluiten en dan begint de computer aan een stel updates. Zou hem dat dwars hebben gezeten? Nee, blijkbaar niet, want na de updates is alle vaart uit de computer. Facebook-pagina's wil het niet meer laden en andere pagina's duurt het zeven minuten voordat het werkt. Hierdoor is mijn publiceren erbij in geschoten, vandaag dan het dubbele bericht dat ik voor gisteren in mijn hoofd had. We beginnen met de Week Spot en dat is de b-kant die ik dinsdag al even noemde, een recente ontdekking op een single die ik sinds januari in de bakken heb, Ja, dat mag in meervoud, want ik heb zelfs een dubbel exemplaar. De Week Spot van deze week is 'I'm Still Here' van The Notations (1970).
Als je in het wilde weg 'Fikkie' roept, is de kans groot dat je wordt omringd door meerdere honden. Hetzelfde is het geval blij Clifford Curry. Als de ene nu voor het vak van timmerman zou kiezen, maar nee... Beide mannen met de naam Clifford Curry zijn actief als zanger in de hoek van de zwarte rhythm & blues. Als zelfs Dave Rimmer, een man waar ik ontzettende hoge pet van op heb, de twee niet uit elkaar weet te houden, wat moet je dan verwachten van Discogs en andere bronnen? Laat me het toch voor eens en altijd duidelijk maken: Clifford Curry van The Notations is een totaal andere Clifford Curry dan de man uit het Beach Music-genre.
Deze laatste Clifford Curry heb ik sinds jaar en dag in de Blauwe Bak. Het heeft het zelfs tot één van de twee koffers geschopt, maar dat heeft meer met de keerzijde van de plaat te maken. De betreffende single komt uit de 'Action Speaks Louder Than Words'-box dat in 2005 door Vampisoul op de markt is gebracht: Tien singles met totaal twintig upbeat soul en funk uit de stal van SSS International. 'Soul Ranger' van Clifford Curry (oorspronkelijk uit 1970) deelt een kant met wellicht de meest interessante schijf uit het doosje: Een 'out-take' van het klassieke 'Lonely For You Baby' van Sam Dees (1968). Deze Clifford Curry wordt geroemd als een van de vriendelijkste zangers uit het Beach Music-genre. Clifford is ernstig ziek en fans hebben een speciale Facebook-pagina ingericht om hem te laten zien dat ze hem niet zijn vergeten. Zelf is Curry vrij optimistisch over zijn herstel. 'Nog één therapie en dan kunnen we weer', schrijft hij op zijn website. 'Onze' Clifford Curry is daarentegen kerngezond en niet minder actief dan zijn naamgenoot.
Clifford staat met LaSalle Matthews in 1962 aan de wieg van de groep terwijl het duo studeert aan Parker High School in Chicago. Korte tijd later komt James Stroud onder de aandacht van Curry en Matthews en is de eerste bezetting van The Notations een feit. Toch beperkt tot 1970 het succes van The Notations zich tot het optreden in clubs en kroegen in Illinois. In dat laatste jaar komt de groep onder contract bij Twinight Records en mag een eerste single opnemen met Syl Johnson als producer. 'I'm Still Here', onze Week Spot, is meteen een hit. Toch staat Twinight bekend om het feit dat het geen grote hits heeft gehad omdat veel van hun muziek in de nachtelijke uren werden gedraaid en in het geval van 'I'm Still Here' is het succes vooral lokaal. Het maakt in de volgende acht maanden na de release van 'I'm Still Here' (oktober 1970) een tweetal andere plaatjes voor Twinight, maar deze vallen in eerste instantie nauwelijks op bij het platen kopende publiek. Toch is The Notations een gewilde groep als voorprogramma en deelt de groep het podium met The Temptations, Curtis Mayfield en vele anderen. De laatste neemt de groep in 1974 onder zijn vleugels en plaatst het op Gemigo Records. Het maakt een handvol singles die geen van allen echt succesvol zijn, maar jaren later wel interessant zijn voor dj's en verzamelaars van soul en funk.
De keerzijde van 'I'm Still Here' heet 'I Can't Stop' en dat nummer heeft aanvankelijk mijn meeste interesse. Ik koop de single tweemaal in een maand. De eerste keer is in januari bij mijn maat in Chicago, maar dat is aan de kant van 'I Can't Stop' erg merkwaardig. Van het intro tot het tweede refreintje heeft de plaat een 'schoon' geluid. Daarna klinkt het erg stoffig op de achtergrond, hoewel de Twinight-platen knalhard zijn opgenomen. Een maand later zie ik dit exemplaar in een veiling bij dezelfde dealer in Chicago en waag nog een gokje. De tweede single is een stuk 'rustiger', hoewel de 'I'm Still Here'-kant eigenlijk beter is op de oude. De 'slechte' 'I Can't Stop' zit in de reserve-bak, de tweede single in de koffers.
'I'm Still Here' is allesbehalve vergeten. Enkele hiphoppers en dance-producers 'lenen' wel eens van dit kantje. Sinds een paar maanden geleden is het nummer eveneens te horen in bioscopen en wellicht ook al in de huiskamers. 'I'm Still Here' is namelijk te horen in de film 'Mc Farland USA', een sport-drama met Kevin Costner in de hoofdrol.
Waar 'I Can't Stop' uptempo 'crossover-soul' is, daar is 'I'm Still Here' een onvervalste schuifelplaat. Het 'jankende' aanzetje in de refreintjes geeft de plaat zijn charme en is vast ook de reden waarom ik het deze week uitroep tot Week Spot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten